Poezja

Zasnęło miasto w ciemnej ulicy.
W domu zabitym deskami.
Śpią złodziejaszki. Śpią politycy
i scena śpi z oklaskami.

Laparoskopem wije się metro.
Na stacjach śpiące pacierze.
Śpi awangarda. Zasnęło retro.
W Saskim Ogrodzie żołnierze.

Nocne wysysa autobusy
brzuchaty pająk Centralny.
W ekran dyżurne patrzą przymusy
wzrokiem kamery nachalnym.

Srebrzą się gwiazdy. Noc czarnym sitem
nakryła nieba rozgwiazdę.
Wehikuł marzeń Wisły korytem
w ostatnią wyrusza jazdę.

Pożegnań nie ma. Świszczą oddechy
gorącej ulgi powiewem.
W domu bez okien skrzypnęły dechy.
Ktoś nakasztanił pod drzewem.