10 stycznia 2013
Potok
Loteryjna trwa z losem zabawa.
Każdy dzień - niewiadomy jak zdrapka.
Na nic zda się rutyna i wprawa.
Nurt się gubi w zdarzeniach - przypadkach.
Myśli plączą się w labiryntach
nowych prognoz i dziwnych wyników.
Człowiek chciałby zakląć jak Linda -
wyraziście, dosadnie, bez krzyku.
W zawieszeniu na obserwacji
niewiadomą czujesz na gardle,
a podlegasz wciąż transformacji.
Uwięziony łosoś na tarle.
Wciąż się pluskasz w srebrzystych potokach.
Pniesz się w górę przez katarakty,
ale wiesz już co znaczy "po ptokach".
Nie masz szans już na dłuższe kontrakty.
Płytki strumień wciąż węższym się staje.
Skalne brzegi zaciskają kleszcze,
a ty przesz, rwiesz się i nie ustajesz.
Więcej, wyżej i dalej i jeszcze.
Może to jest fanfaronada,
lub pazerność na życie zbyt chciwa.
Ślepy cel jaki instynkt ci nadał?
Póki płyniesz ta woda jest żywa!
Zmierzaj rybo tam skąd przybyłaś.
W krystaliczne, świetliste ruczaje.
Jeszcze podróż się nie skończyła.
Jeszcze ślad twój na wodzie zostaje.
15 października 2024
1510wiesiek
15 października 2024
ZgodnieYaro
14 października 2024
zgodnieYaro
14 października 2024
To ma być kaszka?Jaga
14 października 2024
Laranjasam53
14 października 2024
1410wiesiek
14 października 2024
Jesień - niby kolorowo,Eva T.
14 października 2024
112Marek Gajowniczek
14 października 2024
OgromBelamonte/Senograsta
13 października 2024
Jesień zaczyna się wierszemsam53