Poezja

poeta pisze wiersz który kołysze 
układa dni do snu by znów 
wyrywać z butów końskie kopyta 
 
najlepsze wiersze pisze jesienny wiatr 
wtedy gdy depresja szarych dni stuka w drzwi
 
poeta kreśli wiersz uszlachetniał go
odzierał z niepotrzebnych słów
warstwa po warstwie 
szlifował w sobie diament 
dla ludzi nie dla siebie go śle
 
zły dzień budzi poetę
zagląda w okna i tak zasłonięte
 
cisza dla poety to czego chce 
napawa go szczęściem spokój 
 
trzeźwy winien być wiersz 
nie jak na trzeci dzień na talerzu śledź
 
wiersz liryczny jeden jak innych tysiąc 
nie jak liście jesienią kolorowe
aż z czasem bledną 
gniją nawarstwiając ląd 
okrywając pajęczyną papier jak babie lato krzak 
zimno jest
jest i wiersz ku pokrzepieniu serc