Najnowsze prace:

Poezja

	Łukasz Radwaniak
	PROFIL O autorze Przyjaciele (8) Poezja (39)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Łukasz Radwaniak, 14 stycznia 2011

Góralski standard

Nie par dziywce przes łokiynko,

nie wypatruj Jaśka w dali,

Jasiek dzisioj tu nie przydzie,

Jaśka gronie zawezwały.

Jasiek poseł przes doline,

ka potocek sie zacyno,

Jasiek jus za graniom zginoł,

ze słoneckiem zaseł za niom.

Łotrzyj łocka swoje piykne

i nie frasuj sie dziywcyno,

Jasiek musi być ślybodny,

bes to trza mu być samotnym.

Jasiek poseł przes doline,

ka potocek sie zacyno,

Jasiek jus za graniom zginoł,

ze słoneckiem zaseł za niom.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Łukasz Radwaniak, 7 grudnia 2010

ON (Nie wymawiam jego imienia)

Kołysanki mu śpiewają,

a ON wysoki do nieba.

Cudował sporo

i mówił także,

czasem niezrozumiale

(tekst o włodarzu zbliżył

mnie do buddyzmu).

Dużo straszył,

w jego strach

trudno uwierzyć,

ale się staram.

Potem zrobił coś z życiem:

przeplótł je śmiercią.

(nadaremno?)

Wszyscy świadkowie

już dawno nie żyją.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Łukasz Radwaniak, 25 listopada 2010

Pokłady tożsamości

Polak wyszedł na śnieg

i jego ojczyzną stały się Narty.

Potem zobaczył ssaka,

który nie był mężczyzną.

Gdy z męża przeistoczył się w pijaka,

urodził mu się wiersz

i zamiast ojcem został poetą.

Wciąż szuka swojego kościoła

i uczy się grać na gitarze,

bywa także himalaistą

we śnie.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Łukasz Radwaniak, 27 września 2010

Niemoc

zasnuty przez mgłę
zatrzaśnięty w niemocy
pogrążony w nieumiejętności
z lewymi skrzydłami
szukam siły
by odejść
na drugi krąg

morze mgieł
zalegające doliny
jest piękne

w nim śpi nadzieja
widać ją ze szczytów

liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

Łukasz Radwaniak, 14 września 2010

Komputerowa jedynka

Gdzie pochyłość wydm arabskich?

Gdzie strzelistość włóczni rzymskiej?

Ty kilofie prostokątny!

Ty motyko bez promieni!

O ty wiato tramwajowa!

Tyś syntezą jest Bizancjum

i imperium senatorów,

w ciebie Hegel ducha wdmuchał,

żeś o mało co nie pękła!

Czemu ty odmawiasz stoku narciarzowi,

gdy na tobie spocznie okiem,

lecz go w oko kujesz kantem?

Ty latarnio z wysięgnikiem!

Ty toporku porąbany!

O ty słupie bez napięcia!

Gdzie u ciebie krzywej linii

jest wspomnienie,

co jest częścią paraboli

i kultury triumfu łukiem?

Tyś jest kamień ociosany,

co w ogrodzie nim wywija

barbarzyńca nieubrany.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Łukasz Radwaniak, 31 sierpnia 2010

Herbata

Uwięziony w środku tygodnia

robię herbatę.

Jestem wtedy swoją matką,

czułą i opiekuńczą,

moja zaradność mnie wzrusza.

Wrzenie wody dreszczem witam:

Czy zdołam ją posłodzić?

A mnie cukru potrzeba,

wypłukał go wczoraj ognisty przypływ.

Ciekawe, jak sobie radzili inni:

Wojaczek, Sted, Grochowiak?

Czy pod kryształowymi bryłami

też uginały się im ręce?

Pierwsze łyki spełniam

ze wschodnią celebracją,

obcą codziennej ekspresowej.

Wnętrze szklanki dymi bezpieczeństwem,

a powstająca w niej pustka

dotyka "czasem" za mocno.

Odwlekany ostatni łyk kończy azyl

i przywraca wewnętrzny niepokój.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Łukasz Radwaniak, 4 sierpnia 2010

Jan

synkowi

Ja Jan jestem pan
pan Jan jest naj

pierwsze imię
pierwsze słowo
pierwszy syn
umiłowany uczeń

Jahwe jest łaskawy
syn ma oczy niebieskie
będzie królem
i Apokalipsa go nie dosięgnie

Ja! nie!
Ty Janie! zostałeś wybrany

Niechaj kanty błogosławią cię
swą krągłością

pierwszy kowboj
pierwszy góral
pierwszy nieżyjący dziadek
imię to spadek

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Łukasz Radwaniak, 27 czerwca 2010

Paragony

Znalazłem go na ulicy,

leżał zwinięty paragon

ze sklepu kosmetycznego:

Towar: kosmetyk-dezodorant Fa,

Cena: osiem złotych, dwadzieścia groszy,

z tyłu dopisałem wierszyk:

"Jak komety jestem warkocz,

co go twoje jądro wznieca,

jestem zapach, co podnieca,

u twej sukni trenem jestem,

jak Aladyn w lampie syczę,

twoje ciało bluszczem plączę

i w kosmosie się freonem

za kometą lekko sączę".

A fiskalna kasa,

w sklepie sobie stoi,

wydrukuje wszystko,

co nas zaspokoi?

Znowu w domu, na lodówce,

paragon z mięsnego widzę,

krwisty i pachnący rzeźnią:

Towar: mięso-żyrafina-2kg,

Cena: dwadzieścia dwa złote,

myślę, zwisając na chłodni:

"Człowiek to zaimprowizowany kubeł wody,

mięso, będąc stanem stały wody,

topniejąc krwawi,

potem krzepnie w twardą bryłę,

szyją się ku niebu wznosi,

ale bezwład opadania mu właściwy,

więc opada, na i pod ziemskie niwy.

Będę miał zakładkę do Baudelaire'a".

A fiskalna kasa,

w sklepie sobie stoi,

wydrukuje wszystko,

co nas zaspokoi?

liczba komentarzy: 1 | punkty: 6 | szczegóły

Łukasz Radwaniak, 21 czerwca 2010

Kamień

Na mszy syn
podał mi kamień

i przypłynęły kirkuty
omszałe macewy

nieświadomy gest dziecka
o niebieskich oczach

kamień
pamięci znak
niepokoju

„Miasteczko Bełz” jest
jego ulubioną kołysanką.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Łukasz Radwaniak, 9 czerwca 2010

Ciężki dzień dobry

Sprzedawca miał fatalny dzień,
ale sto razy mówił "dzień dobry".
Sprzedawca nie uwierzył w "dzień dobry"
starego człowieka o kulach
z grymasem bólu na czerwonej twarzy.
Język wypchał im usta
konwencjonalną poprawnością,
a może chcieli przebłagać
pogańskie bóstwo dnia?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

10 - 30 - 100