Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

AS, 11 marca 2025

gotycka teoria czasu

nie wiem skąd była czarna krew
kto złamał barwne światła
komu się przyśnił sczezły sen
i kto go w noc zagmatwał

stare modlitwy tchnęły z ran
stadami nietoperzy
zamigotane w chybot świec
pomknęły w górę wieży

mechanizm, zegar, dziwny zgrzyt
gdy noc ciemnością broczy
piszczele trybów mierzą czas
co dawno zamknął oczy

półmroczny gnomon żuje dni
godzina po godzinie
wypluwa z ust upiory chwil
i topi w dziwnym płynie

przez niebyt prochu pył i rdzę
chce wracać się do ludzi
lecz komu śni się czarna krew
ten już się nie obudzi

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

sam53, 11 marca 2025

ptasia spółka

zaraz wieczór mrok gęstnieje siwa rosa
cienie milkną rozwieszone za kominem
ćmy się budzą pod latarnią w pierwszych pląsach
księżyc chmury mgłą owija - czy owinie

zanim ciemność się wypełni senną złudą
wiatr przykucnie pod jabłonią w wiotkiej trawie
noc się spóźni choć co dla niej znaczy późno
w środku nocy samej nocy nie zostawię

nie dlatego że się robi w wierszu nudno
wieczór sknera przegrał w karty wszystkie nuty
noc ma prawo przy muzyce sobie usnąć
przecież nie da się wszystkiego w żart obrócić

w nocnej ciszy kos wśród świerków nie zaćwierka
może trzeba było zostać przy jaskółkach
taki koncert - szkoda wróbli - szkoda wiersza
niech od rana gra wiosenna ptasia spółka

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 11 marca 2025

Remarki

Żyjąc z wojną chłop zza Buga
wiedział przez stulecia,
że po Pierwszej będzie Druga,
a po Drugiej - Trzecia.
.
Trzecia ma być jak ta Pierwsza -
hekatombą śmierci.
O czym Pismo i ton wiersza
mają Was utwierdzić.
.
Po Remarque przyszła pora
na luźne pogwarki
w różnych formatach i forach
przekraczając miarki.
.
Ukrywając przed publiką
zamiary i cele,
by pokrętną polityką
ujawnić niewiele.
.
Przywołują burząc spokój
przekręt Kissingera,
kiedy na Wojnę o Pokój
światową się zbiera.
.
W prowokacjach biorą górę
ironia i sarkazm,
tłumiąc prawdę i kulturę...
i Nobla Remarque`a
.
Podobieństwo i różnica
pokrętną taktyką
Szczytem w kolejnych stolicach
służą politykom.
.
Paryż z "Łukiem Tryumfalnym",
ciemna "Noc w LIzbonie"
mogą wydźwięk mieć fatalny,
a zacierać dłonie.
.
W tle jest miłość,
dobry trunek, fortepian, muzyka -
skrywające słów zawiłość
dobra w politykach.
.
Trend jest nieprzewidywalny -
ma nieznany plan.
zakończeń wojen lokalnych
a Zachód bez zmian:
.
Twierdzi, że to skok kwantowy
- "na głowę z wysoka"
Odleciał Porządek Nowy...
i buja w obłokach!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Toya, 11 marca 2025

kocioł diabła

nie rokujemy siostro
do wieczora (da Bóg)
rozpuści nas w sobie szarówka
opróżni lustra
i będzie jak wcześniej
zanim wyrwano nas z łona matki

płynęłyśmy bez łodzi
woda była sprzymierzeńcem w trwaniu
którego nie dało się ukryć
pod uwypukleniem sukienki
ledwie widoczne ruchy
to my

nieświadome tego co czeka na zewnątrz
szukałyśmy drogi do światła
idąc za nurtem który po raz pierwszy zawiódł
doprowadzając na skraj urwiska

za którym szaleństwo
mieszało się z bezradnością
w jakimś dzikim tańcu
niepodobnym do życia

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

ajw, 11 marca 2025

słuchaj słuchaj w grobie jest cisza*

miasto wije się wzdłuż wybrzeża niespiesznie
uwodzi wieczór zapachem owocowej melasy
po bulwarze snuje się dym z rozpalonych dziewczyn
i wodnych fajek
mężczyźni w obłokach kontemplują czas przeszły
za teraźniejszy płacą egipskimi funtami

a tam za rogiem inne życie
na chybotliwych krzesłach rozgrywa ostatnią partyjkę
chłopi w galabijach sprzedają bataty
i własne nerki

__________________________

* jedno z powiedzeń Egipcjan

liczba komentarzy: 4 | punkty: 6 | szczegóły

ajw, 10 marca 2025

nie wygrzewamy starych murów jak koty

myślałam że będziemy tylko przemijać
w zalanych mgłą krajobrazach
piasek zasypie zwietrzałe słowa
kiedy będę wklepywać w skórę szarość godzin

a nam chmury rozrywają się nad czołem
spada z nieba upozorowany smutek
kolory mienią się bezwstydem
gdy spijam deszcz z ust wsysając cię w siebie

masz w oczach psychodelię ery wodnika
i pustynną nostalgię kiedy drżysz jak powietrze
rozgrzani słowami które pukają się w czoła
posiwiejemy w biegu zapominając umrzeć

___________________________________

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Trepifajksel, 9 marca 2025

Ściana wschód

Kto stąd odleci, nie wraca, chyba że po resztki
samego siebie, podobno lustro pamięta
ostatnie odbicie
od dna – do dna – na pohybel. Tylko noc
wszędzie tak samo
pełza po ścianach, pod poduszką
wódka zamiast snów.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Yaro, 9 marca 2025

Ona jest piękna

ona kocha mnie
w tę noc zamienię naszą miłość
w mokre prześcieradło

niebieski kolor mój ulubiony
na niebie księżyc zawstydzony
rumieni się patrząc nieśmiało

za oknem cisza spokój
owady dają o sobie znać

oddech głęboki
spocone ciała dotykają się nawzajem
tacy zmęczeni ciężko oddychając
zacementowany związek dwojga ludzi

w pamięci
na zawsze
na wieczność

zawsze czegoś brakuje
rozłąka kiełkuje

zostań na dłużej by nigdy
nie było zbyt mało
bądź pierwszą
żoną matką kochanką
bądź melodią bądź radością
drogą przez życie zawsze

we dwoje dopóki nie
rozdzieli nas
sprawiedliwy Bóg, starość i czas

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

sam53, 9 marca 2025

to już 48 lat

każdej nocy słyszę zaśpiew jakiejś gwiazdy
pieśń z kosmosu która pustą przestrzeń kruszy
niemierzalne wycie wiatru - w ciszy zastygł
gdy przemierzał zakamarki mojej duszy

każdej nocy pogłos staje się modlitwą
rozpisaną partyturą na instrument
krzykiem ciała kiedy stroisz go przed bitwą
marnym echem gdy pożera twoją dumę

nawet we śnie kiedy brzęczy tuż nad uchem
tnąc na wylot wyobraźnię barwą tonu
której resztki zbieram rano w nędzny bukiet
a śpiew gwiazdy gwałci uszy biciem dzwonów

i tak co dzień coraz głośniej coraz prężniej
kosmos włazi w moje życie lepiej gorzej
stres depresja - nawet śpiewać mi się nie chce
czy pamiętasz Kofty - śpiewać każdy może

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 9 marca 2025

Poprawka na nieskończoność

Nie jest dobrze mieć tylko
człowieczą perspektywę.
Może świat to nasze
uświadamianie go sobie.
Ale on jest wężem, gwiazdą,
nie tylko człowiekiem.
Nas poprzedzały wędrujące
stada zwierząt, trawy i tęcze,
drobiny i ogromy.
Nadal śnię ten sen wielkich równin.
Nie chcę być zamkniętym
w klatce
tego, co tylko ludzkie.

Ten pies mi przebaczył
za wszystko.
Weź swój tobołek i idź
spokojnie do zbiegu linii
lasów, ud, rzek
ukrzyżowanych i rozkrzyżowanych…

seksualne spięcie i odprężenie
krzyż rozkoszy – pająk raczej a nie krzyż
a więc pająk krzyżak
on na niej twarzą w twarz
ucho igielne przez które przechodzi
wędrowiec

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

10 - 30 - 100