Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Yaro, 2 września 2022

Cienie

ciemny kontur twarzy z brakiem oczu
wtopiona postać w podłoże
paznokcie wbite głęboko w parkiet

betonowe ciało wyrazem
czegoś niedobrego
byt nieznany obraz ze strasznego snu

przyniósł złe wieści
pełzał pokracznie przy ścianie domu
skradał się strach

demon stworzenie świata ciemności
dzieło sztuki przeklętej
nazwałbym to zjawisko cieniem

postacie bez twarzy są wśród nas

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 1 września 2022

Nic trzy razy się nie zdarza

Pakt podobny do dawnego
utajniły strony.
Dzisiaj najazd brunatnego
zastąpił czerwony,
Zamiar jednak nie udał się!
Walczy Ukraina!
Pragną plan przesunąć w czasie
ale nie powstrzymać!
.
Świat nie widzi podobieństwa!
Niemiec Rosję wspiera!
W czas alertu bezpieczeństwa
Fundusze odbiera!
Trwa wojna na obie strony -
z Unią - hybrydowa.
Kraj jest przez to podzielony.
Partia jest patowa!
.
Ostrzegamy! Naciskamy.
Umacniamy siły.
Gdy możemy - pomagamy.
Na pomoc liczymy.
Pamiętamy - wspominamy
tamten czas wrześniowy
z nadzieją, że wytrzymamy
szantaż atomowy,
.
Nic trzy razy się nie zdarza,
co chce wstrząsnąć światem.
Nie powraca by powtarzać
Nasze Westerplatte!
Nawet gdy się tu krzyżuje
zbieg wojennych dróg -
kraj opiekę boską czuje,
by z Nią przetrwać mógł!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Krzysztof Bencal (Benon Punicki), 31 sierpnia 2022

Z CYKLU „BIAŁA FLAGA”

ZAKUPY W LIDLU II

Nie sądzę, bym po śmierci dalej był Polakiem.
Przechodząc przez drzwi, co otwierają się same,
myślę: „Życie to jedynie stanie w kolejce!
Pomniki osób chcą i kupują najwięcej.

Wiem, że przychodzimy TU z niczym i wracamy
TAM bez niczego, mimo to byłoby głupio,
gdybym – oglądając bogactwo świata – zrzędził
tylko na ceny. Ramiona krzyży jak taśmy

przy kasach! Czy gałęzie drzew wciąż jeszcze służą
do oddzielania produktów? Wszystkim się spieszy,
lecz zgodnie mnie przepuszczą. Mam ze sobą, Krzysztof,

jedną rzecz – siebie”. Choć nie chcę znać cudzych imion,
ubywa znów czerwonego miąższu arbuza...
Kto dojrzał, ten wyręcza rodzinę w zakupach!

2022

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Afrodyta, 29 sierpnia 2022

Jenta z „Ksiąg Jakubowych” na granicy

Zatrzymałam się pomiędzy, odwiedzane miejsca nie mają
odległości, bywam wszędzie i nigdzie, widuję żywych
i umarłych. Czas nie jest wrogiem ani sprzymierzeńcem,

przeszłość zmieściła się w ziarenkach maku, układanych
na dłoni fragmentarycznie, często przypadkowo. Chwile,
które mają nadejść, wydają się daremne, bez zwątpienia
szybko gasną, spalone gwiazdy niewarte roztrząsania.

Już wiem, że utknęłam w słowie, a nie w raju, piekle
czy jaskini pod Korolówką. Myśli skutecznie mącą
umysł, odcinają od życia i śmierci, teraz widzę,
jak bardzo są bezużyteczne.

Bocian stojący na jednej nodze z wężem w dziobie,
wyszyty na okrywającej moje naderwane ciało kapie
z różowego adamaszku, nie może zrobić kroku,
zupełnie jak ja.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

Afrodyta, 29 sierpnia 2022

*** (haiku)

porywisty wiatr
obnaża korzenie drzew
pień przygniata dom

liczba komentarzy: 4 | punkty: 1 | szczegóły

Marcin Olszewski, 28 sierpnia 2022

Sankt Petersburg (zapis snu I)

Jestem w Sankt Petersburgu. Śladami Stanisława i Antoniego
Podnająłem mieszkanie. Do środka wchodzi człowiek
Białe włosy, biała koszula, spodnie, marynarka
„Czemu Pan wchodzi”? „Mieszkam tu”. „Proszę wyjść”

„Nie wyjdę”. Rozgląda się po mieszkaniu. Złodziej?
„Proszę opuścić mieszkanie, bo wezwę policję”
Wchodzą wynajmujący. To właściciel. Błąd
Wynajęli mi mieszkanie bez zgody właściciela

Opuszczam lokum. Niewiadomym czemu jadę
Na dachu ciężarówki. Spadam miękko na ulicę
Jestem w mieście, w którym w XIX wieku
Mieszkali członkowie mojej rodziny z Polski

Szukam korzeni? Na razie biegnę przed siebie
Zorientowałem się, że nie mam bagaży. Zostały
W podnajmowanym mieszkaniu, nie znam adresu
Kontrakt Hitmana? Tożsamość Bourne'a?

Prawie robi wielką różnicę

Znam język rosyjski

Muszę wrócić do domu

Wracam

W domu w Polsce, przez środek pokoju

Ktoś buduje mur

Jaki mur? Dlaczego?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 28 sierpnia 2022

Na marginesie doniesień

Wielu z nas dreczą koszmary
myśli niespokojnych -
w jaki sposób człowiek stary
ma szykować się do wojny?
.
Gdy mu czasu i bez wojny
niewiele zostało,
a wiódł żywot bogobojny -
jutra czeka śmiało.
.
Śni pokoju zamiarami
ostrzeżenia znane -
co tam dobrymi chęciami
jest wybrukowane.
.
Nie chce o tym bezkrytycznie
pisać i się godzić,
lecz myśląc pacyfistycznie
bezpieczeństwu szkodzi.
.
Może wojny nie doczeka
ani żadnej zmiany,
lecz i na czas nie narzeka -
przeszły... dokonany.
.
Nie dla niego propaganda
"płaszcza i guzika",
gdy mu pokój może Pan dać,
rząd i polityka.
.
Wkrótce wrzesień. Życia jesień
i odlotów klucze.
W wojny stresie już uniesień
wnuków nie nauczę.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 28 sierpnia 2022

niewiadome

świat na mnie patrzy
nieśmiało chowam wzrok pomiędzy cienie drzew
czasem układało się dobrze -byłem dzieckiem
teraz gdy nawet nie ma traw -wykoszone
nie pachnie sianem wszystko kiszą ludzie za pieniądze
widzę jakbym stał do góry nogami gdzieś po drugiej stronie
wyciągam wnioski ,antydepresanty mówią , że będzie dobrze
widzę jakbym powoli ze światem żegnał się -boję się
co będzie dalej gdy runie ostatni most
między człowiekiem a Niebem -nie wiem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 28 sierpnia 2022

tak jestem

jestem wodą uciekającą pomiędzy palcami
jestem kolcem ranię dłonie przecinam skórę
jestem ogniem podniecasz tą miłość
jestem religią Jednego Stwórcy
on stworzył wokół wszystko ulepił z prochów Ziemi
po trochu kąsam samego siebie
kocham ludzi nie wszyscy mówią o mnie dobrze
jestem droga idę przed siebie co ma być stanie się
nadchodzi coś niewytłumaczalnego -nie rozumiem
słów które są jak rozkazy są jak zastraszanie
nie potrafię być sobą to trudne
trud znoszę dobrze
za mało nas podobnych twarzy związanych podobna myślą
a miłość wciąż się śni
gdzie serca dwa w rezonansie
jednym biciem oddechem tym samym
gdzieś się zatracamy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Deadbat, 27 sierpnia 2022

Tajger

Witaj obłąkany przyjacielu
Te granice których nienawidzisz nadają ci formę
Te granice których się wstydzisz sprawiają że jesteś jaki jesteś
Te z których nauczyłeś się chlubić spełniają tą samą rolę
Tylko nauczyłeś się odbierać je różnie
Dlatego

Witaj w świecie szaleńców
z płonącymi brodami biegaczy w zaświaty
technokratów oddających swoje życie dla maszyn
fanatyków szaleństwa równowagi
i szaleństw skrajności w stopniu umiarkowanym
Wybierz własną wiarę
i wybierz swoje włości
Oto będą ci dane
i będziesz je zdobywał i zabiegał o nie
nie opuszczą one ciebie aż do śmierci
bowiem
klątwą takie oto bo oto z takiego
splątany zostałeś od dnia swych narodzin
I aż do śmierci ciała które twym więzieniem
granicami i klatką
a na równi z ciałem
mózg jelita nadnercza i reszta organów zmysłów członków
to człowiecze konsorcjum które ja mianem przywykłeś określać
na podobieństwo tobie podobnych milionów
To przez ich knowania
żyć będziesz odtąd w strachu przed utratą
oto jako swój własny niewolnik
do dnia aż zaczniesz staczać się czym prędzej
aż utracisz siebie
I wszystko czym jesteś