Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Belamonte/Senograsta, 11 września 2024

Szczęście (gwiezdny przybysz) - (z tomu GWIEZDNY PRZYBYSZ)

z tomu Gwiezdny przybysz 2009

Szczęście mieszka pod kamieniem
wygrzebie je jak skorka
Wywleczono je na szafot
zerwano z gałęzi
Zapisano w testamencie
odwieczny optymizm
nowych cudownych diet
Złożono w bukiecie na trumnie
by sama wiara przywabiła tego
co odszedł, swym zapachem
południowych liści

To ja To ja To ja, jutrzejsze niebo,
jutrzejszy dom
wiara Twojego Boga w Ciebie i mnie
i w nas
Czynnik samoczynnego dziania się świata
znów pokrył nasze ciała,
a karaluchy ruszyły zbierać resztki snów
Chciałem Ci powiedzieć, że mieszkam
z papużkami, a ulica mówi mi coś,
silniki mówią mi coś
dzieci wystukują rytm
i metal zamienia się w krew,
a koło w kwadrat
dobro w zło, miłość w nienawiść
życie w śmierć, rozkosz w ból,
jak zawsze

Moje spojrzenia stają się wolne
do kobiety doczepia się widok gór
powieki zamieniają się w sól
głosy ojców w bój,
a liść z kamieniem pociągają się w przepaść
porywają za sobą pomniki miast
Może właśnie na tym polega szczęście,
że zrywa się logika skojarzeń Ziemi,
stają się nie moje,
a w świadomość wnika na chwilę
gwiezdny przybysz

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

sam53, 10 września 2024

z Wenus nie wyszło

jakaś wypalona gwiazda minęła nasz układ słoneczny
nikt nie zauważył czarnego karła
nikt nie ostrzegł przed burzą magnetyczną
nie przeczytałem w gazecie o obcych którzy pędzą
na przełaj przez Droge Mleczną
nie zważając na gazy cieplarniane itp itd

po fakcie okazało się że czarny karzeł to naprawdę mały obiekt
i tak jak szybko się pojawił
tak szybko znikł

żal mi trochę gościa - wpada wypada
bez powitania - bez pożegnania
bez pocałuj mnie w dupę albo zwyczajnego - przepraszam
bo tak naprawdę chciał odwiedzić Wenus

ale nie wyszło
zabrało światła

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 10 września 2024

Tam - (z tomu SERIA OSTATNIA)

(Rok 2009)

Świat ten który odkryła mi ona jest wspaniały
Pełny falujący pełen form w których uczucia myśli i gesty ciała
są jednością płynnością łagodnością Brak nienawiści wdzięczność
i rozluźnienie i brak wstrętnych w swej istocie wyrzeczeń Oddechy
zespolone ciała przychylność chęć dawania oczyszczenie Urocza buzia
ręka delikatna dłoń Pęczniejące pod moim dotykiem sutki i łechtaczka
Było mi dobrze Nie umiem tam wrócić
Boże Boże pomóż mi tam wrócić

liczba komentarzy: 2 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 10 września 2024

Oczekując na Charona

Co takiego jest w człowieku,
że gdy kochał przez pół wieku.
wciąż pogodzić się nie może,
gdy serca rozłączysz Boże?
.
Nie wystarczy czas potwierdzić
uświęconym "aż do smierci"
i uznać, że są dwa światy.
Został smutek. Nic poza tym.
.
Na nic mistyczne praktyki
szukania Eurydyki -
wiersze w duszy wyśpiewane
nocą o czwartej nad ranem.
.
Cerber dobrze Styksu strzeże.
Na nic lament i pacierze.
Lete - potok z łez strumienia
zmienia w rzekę zapomnienia.
.
A to rzeka bez powrotu.
Wodospad ziemskich kłopotów
w mgłę zamienia każdy tren.
Proszę o spokojny sen.
.
W nim niech wszystko się wydarzy
o czym człowiek jeszcze marzy
i niech chociaz w tych marzeniach
wróci miłość - sens istnienia.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 9 września 2024

Obrona Sokratesa

Piękni ludzie, piękne miasto,
piękny i gościnny kraj.
Sprzeciw wojny entuzjastom!
Panie Boże spokój daj.
.
Chociaż wszystko jest możliwe
po serii głębokich zmian.
Niech nad globalnym porywem
czuwa zachowawczy plan.
.
Spełniających błogosławieństw
zamiast przestrogi Proroków.
Połóż Boże kres zabawie
oskarżeń i złych wyroków.
.
Ludzką rzeczą jest pokora.
ludzką także bywa błąd.
Miej w opiece autora
idącego wciąż pod prąd.
.
Gdy per aspera od astra
nie przychodzi śmiałkom łatwo,
a wybrańców liczna kasta
nieustannie ściemnia światłość.
.
Od Obrony Sokratesa
powtarzamy za Platonem:
Nie są zyski w interesach
większym niż prawda pokłonem!
.
Pozwól jutrzenki swobody
wypatrywać nam na niebie.
W wolnym kraju szukać zgody
z każdym, kto wie, że nic nie wie!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

sam53, 9 września 2024

upał ona i deszcz

wczoraj w samo południe
upał przekroczył granicę akceptacji
żar z nieba rozlewał się strumieniami nawet w cieniu
zmywał po drodze rozgorączkowane myśli
rynsztokiem spływały trupy niedokończonych zdań metafor
nawet połamane wykrzykniki wygniecione przecinki zduszone kropki
zdarzały się czarne worki z nieokreśloną zawartością
bezlitosne słońce paliło ziemię
powietrze skwierczało
odór przepoconych skojarzeń unosił się w nim bezwolnie

nagle sfrunęłaś
to była najszczęśliwsza chwila wpisana w gorące popołudnie
na brzegu dłoni pojawił się płatek śniegu
błyskawicznie zmieniając się w kroplę wody
usadowiłaś się po środku dłoni jakby tam było najwygodniej
ostatki chłodu wniknęły w skórę
poczułem ogarniający mnie chłód
lodowaty sen powoli owijał mnie swoimi mackami

rano obudziłem się w szalonym deszczu pocałunków
całuj jeszcze

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 9 września 2024

Wola owocu

Jedyne udane samobójstwo
albo wyczekiwanie spokojne
na stanie się częścią
większej całości
To zjedzenie owocu
Owoc chce być zjedzony
Po to powstał, dla ziarna
rozniesienia
Czeka na usta spragnione
Chce zniknąć Chce stracić kształt
Oddać treść
Ja chcę go zjeść
Spełniliśmy wzniosłą komunię
Toast jesieni Dojrzałość do
nasycenia się
i do odejścia
w najlepszym momencie
Teraz Zawsze Kiedyś

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

violetta, 8 września 2024

Chwile

Gdy morską wodą pływasz mi przy kostkach
lub prześlizgująca się przez palce żyję wiecznie.
Spoglądam na niebo ciebie słodko-słonym
powietrzem mewą i bezkresnym bliskim błękitem.
Tęsknię za spędzeniem czasu nad morzem.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Yaro, 8 września 2024

w ogrodzie

w ogrodzie siedzę sam
która z kobiet chciałaby

ze mną w głębokiej obcować ciszy
w ogrodzie nocą sam na sam
pośród ciszy i świateł gwiazd

jestem starym nudziarzem
wybacz teraz czekam
na kolejny księżyc w pełni

kilka wersów z bibli uspokajające
trzeźwe zachowanie
myślę, że wszystko zakwitnie na miejscu

w moim ogrodzie nocą zgasł ogień
we śnie widziałem ją
jak nadchodzi z nowym dniem

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 8 września 2024

Diabeł mnie posłał do Loredo

Diabeł mnie posłał do Loredo
wiedząc, że w Komisji miejscowej
jeżeli się poruszam z biedą -
nie dadzą karty parkingowej.
.
Potem się głośno śmiejąc z tego
stanowczo sługom swym polecił:
Nie będą niczego dobrego
uczylił w szkole naszych dzieci.
.
Wiedzieli w złodziejskim Loredo,
czym są te skarby narodowe.
Nie zmienią nic i prędzej Szwedom
oddadzą także Częstochowę.
.
Posłał mnie diabeł bym narzekał
na Orzeczników nie na niego.
Ten, kto czasów trudnych doczekał
udaje pewnie niezdrowego.
.
Korzystać z ulg oraz z ułatwień
mogą - są władni tylko oni.
Diabeł się śmieje z ludzkich zmartwień.
Ubrał sie w ornat. Na mszę dzwoni!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

10 - 30 - 100

Najnowsze prace:

poezja

Szczęście (gwiezdny przybysz) - (z tomu GWIEZDNY PRZYBYSZ)

z Wenus nie wyszło

Tam - (z tomu SERIA OSTATNIA)

Oczekując na Charona

Obrona Sokratesa

upał ona i deszcz

Wola owocu

Chwile

w ogrodzie

Diabeł mnie posłał do Loredo

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją