Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Yaro, 7 listopada 2023

strażnicy

Wielomówny mało wie ciągle nakręcony
wyrażenia w zdaniu nieświadome farmazony
wprowadza w błąd słuchacza zadowolony

milczy ten co wie, że milczenie to skarb
stare maksymy ciągle bardzo aktualne
wymyśl coś lepszego postaw na głowie świat

odpowiedzi szukaj głęboko wpatrzony w niebo
po kolanach w wodzie blisko brzegu rzeki

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

haikutomku, 7 listopada 2023

gacie

Jan kupił gacie,
lecz są mu bardzo ciasne.
więc ich nie znosi.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 7 listopada 2023

Względność czasu

Czas nasz przyspiesza pozornie
w każdej sennej czarnej dziurze.
Jednak po wyborczej wojnie
rząd chce rządzić jak najdłużej.
.
Zmieniliśmy wyborami
szklany sufit w szklaną górę,
bo nie byliśmy słuchani
przez władzy centra niektóre.
.
Nie śni nam się nowa Rzesza
Próbujemy odwlec zmiany
i kiedy Unia przyspiesza -
my na przekór jej zwalniamy.
.
Szybko za to obdzielamy
zasłużonych nagrodami.
Przyspieszamy. Nie czekamy,
by nie czuli się przegrani.
.
Może jeszcze kruczkiem prawnym
błyśnie jakiś as z rękawa
porozumieniem niejawnym,
kupionym w granicach prawa.
.
A czas pozornie przyspiesza
wspinaczkę po szklanej górze.
Goni! Błędów nie rozgrzesza
po wyborczej awanturze.
.
Niemożliwe - jest możliwe!
U nas i na całym świecie.
Względność ma alternatywę -
względną. Wierzcie jeśli chcecie!
.
Sa takie akcelatory
o jakich nam się nie śniło,
co potrafią gasić spory
i nienawiść zmieniać w miłość!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 7 listopada 2023

Hymn młodych konserwatystów

Każde pokolenie ma własny czas
każde pokolenie chce zmieniać świat

A nasze nie!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Sztelak Marcin, 7 listopada 2023

Człowiek z szafy

Bez ust, bez twarzy,
tylko oczy wbite w tandetne
drewno z wypalonych drzew.

Ciągły sen,
niezakłócony przez skrzypienie
drzwi, a nawet zduszony jęk
potępionych zawiasów.

Kurz
coraz grubszym całunem
pokrywa martwotę rąk,
za oknem złowieszczy nów.

Dzień
nie rozprasza nocy,
szafa pokryta cieniem
drży w sztuczności lamp.

Człowiek wychodzi,
drzwi pozostają otwarte,
niezmącona cisza.

Bez ust, bez twarzy.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Arsis, 7 listopada 2023

Ocean zapomnienia

Cicho tak. Przechodzę w słonecznych prześwitach, co się zalęgły w gałęziach rozkołysanego
drzewa.

Gdzie tak idę?

Podążam powietrzem, niedomówieniem, wyszeptaną zaledwie chwilą.

W tych cienistych smugach zapomnienia,
w tych ramionach mrocznych i zimnych.

Czy ty
mnie…
Powiedz…

Ja szepczę, niosąc na ustach twoje imię.

I jeszcze, i wciąż, i raz jeszcze
w tej otchłani nieba.
Ptaki fruną w migocie blasku.

I mnożą się nawoływania, i dzielą.
Scalają na nowo w jeden pogłos życia.

Tak mi jakoś.

Gdzieś tutaj,
bądź gdzieś…

Przybywam z głębokich pokładów czasu, zbyt odległych, aby można je było przywołać
w pamięci.

Przybywam,
materializując się we śnie.

Po co?

Nie wiem, ale wiem, że wychodzę drzwiami
otwartymi na przyszłość,
następując próg
z cichym trzaskiem dębowej deski.

Spoglądam przez ramię i widzę przeszłość
(dawną teraźniejszość)
w wirującym kurzu zapomnienia.

W przedpokoju, w tym chwilowym bycie,
słońce kładzie ukośne promienie światła
na ścianie, podłodze,
na każdym sęku, pęknięciu, załomie…

… wbijającej się pod paznokieć drzazdze,
kiedy ściskam, ściskałem
drewnianą poręcz schodów, dotykałem ramy obrazu, niczego…

Ja tu byłem,
nie będąc
wcale.
Bądź jestem.

Coś się pomieszało,
ugrzęzło w chaosie.
Spadło z łoskotem,
z brzękiem tłuczonego szkła…

I jeszcze
raz,
i wciąż…

Szło jak ginące z wolna echo,
długo, długo… odbijało się od sufitów, ścian…

(Włodzimierz Zastawniak, 2023-11-07)

***

https://www.youtube.com/watch?v=BS5K_8ZFpgM

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 7 listopada 2023

deszczowy ranek

dobrze jest się obudzić
przywitać ze słońcem
a nawet z deszczem jeśli deszcz
za oknem o parapet bębni

dobrze jest wtulić się w jeszcze ciepłą poduszkę
odnaleźć twój zapach
chwycić za rękę posłuchać westchnień
rwących powietrze przed pocałunkiem

dobrze kiedy jesienią przynosisz wiosnę
kwitniesz o każdej porze dnia
tak jakby twoje krągłe biodra
miały zamiar urodzić nam niejedno pulchne mokre dziecko

kochajmy deszcz

https://youtu.be/fygkjJrlmCY?si=V8tm5Tt_Dc7wSMSd

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Andrzej Talarek, 7 listopada 2023

Psalm Czterdziesty Piąty. Chcę Panu memu zaśpiewać pieśń nową

Biblia Tysiąclecia: Weselna pieśń dla Pomazańca Bożego
Jan Kochanowski: Serce mi każe śpiewać panu swemu,

Chcę Panu memu zaśpiewać pieśń nową,
chwalić go ludziom, zaskakując słowem
pięknym i mądrym, może niespodzianym,
tak jak Bóg - człowiek w dzieje nam wpisany.

Od ludzi większy siłą bożej woli,
pięknem, mądrością, która świat ten boli.
Jest uwielbiany lub nienawiść budzi,
bo wprost od Boga przyszedł między ludzi.

Bezbronny, w tłumie nie razi orężem,
słowem i dobrem swych wrogów zwycięża.
Sprawiedliwości i wiary w nas strzeże,
pokorny, czeka na pokorę w wierze.

Prawica Pana, jego boskie słowo,
wskazuje czyny, którym sprostać mogę
i drogę, której nie znaczą nakazy,
bo słowa jego są jak drogowskazy.

Więc budzą niechęć tych, którzy nie wierzą,
idąc swą drogą, która w nicość zmierza.
A Pan jest dla nas na wieczność nadzieją
i sprawiedliwość, choć głupi się śmieją

nie wierząc, że go Bóg namaścił hojniej
niż ludzi zwykłych, pracujących znojnie,
olejkiem czystej radości, co sprawia,
że niepotrzebne ozdoby zostawia.

Nie towarzyszy mu muzyka z nieba,
zapachu mirry w szatach też nie trzeba,
złota ołtarzy i kości słoniowej.
Dźwięk lutni cichy jest surmą bojową

Chcę Pięknej Pani zaśpiewać pieśń nową
bo częścią życia mojego jej słowo,
lecz piękna mało dla jej wielu twarzy.
By je wyśpiewać, można tylko marzyć

Bóg potrzebuje by jej piękno trwało,
hołdów i modlitw dla niej wciąż zbyt mało.
Dla wielu nacji chce by była panią,
lecz zapomniała o tych co ją ranią.

Możni narodów chcą szukać jej względów,
a ludzie prości w swych dziwnych obrzędach
pragną ją sławić, ubrać w złotogłowie,
z pereł jej upleść koronę na głowie.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Teresa Tomys, 7 listopada 2023

znowu

cisza jak dzwon rozbrzmiewa
wiatr nie kołysze
słów nie goni podobnie
jak złote liście
za oknami tylko
szelest spadających kropli
nawet
z deszczem rozmawiać
już nie umiem
zapominam jak nazywać
i pamiętać cokolwiek
kiedy puste miejsce jest obok

tej nocy sen mnie nie przytuli

XI2023/T.Tomys/eliteraci.pl

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Teresa Tomys, 7 listopada 2023

wszyscy

o tym że kiedyś
że znowu przy jednym stole
tymczasem tylko krzyże
przypominają że byli
nie ma rozmów
albo są w jedną stronę
płoną ogniki zniczy
najczęściej
u tych niezapomnianych
dlatego
czasem postawmy tuż obok
bo ich nikt nie pamięta
nie tęskni
nie czeka
by znowu kiedyś
przy jednym stole
być razem

XI.2023/T.Tomys/Eliteraci.pl