Latest items:

Poetry

	RattyAdalan
	PROFILE About me Friends (31) Events (1) Books (2) Poetry (32) Prose (2) Postcards (1)

latest best rating most commented

RattyAdalan, 9 october 2011

Rozmowa z wiatrem

-”Co u mnie?”
Pytasz o wietrze, przyjacielu drogi!
Naruszasz osłabłe gałęzie,
cichym szeptem zadawanego pytania.

Listowie moje żółknie w mgnieniu oka,
konar cyklicznie odtrąca kawałek po kawałku,
respiracja przestaje być równomiarowa.
A w duszy jeszcze brzmi
buntownicza melodia dud.

Korona opada w niemocy,
niczym przygnieciona ciężarem.
System korzeniowy cicho siorbie
szklankę, po szklance
wody.

Och, jak przyjemne są ostatnie chwile
upajania się jej smakiem.

-”Co u mnie?”
Pytasz o wietrze, przyjacielu drogi!
Miękisz rdzeniowy coraz bardziej przypomina
martwą twardziel,
choć nadal słychać w nim crescendo.

Przez zaparowane okulary,
spoglądam na dolinę,
gdzie rosną wnuki moje.
Latorośle, do których należy świat.

-”Co u mnie?”
Pytasz o wietrze, przyjacielu drogi?
Popijam łyk zielonej herbaty.
W połowie X księgi Odysei,
zostawiam zakładkę.
Być może kiedyś do niej wrócę.

A teraz żegnam cię wietrze,
zmierzch nadszedł niespodziewanie,
pora już na mnie…

Zapamiętaj mój szelest…

number of comments: 5 | rating: 8 | detail

RattyAdalan, 29 november 2011

Impas symbolu Szczecina

Stocznia w stanie marazmu,
uśpiona ciosem apatycznej
zasady zysku.

Czas dobija lewym sierpowym,
rdza odznacza
kolejną przegraną walkę.

Stocznia w stanie marazmu,
nie słychać bicia stali,
ostatni kontenerowiec wypłynął w rejs.

***

Jedna pozostanie dusza
w czterech i pół tysiącach ciał.

number of comments: 5 | rating: 10 | detail

RattyAdalan, 23 june 2012

Wolverine

zastygłem
w glinianej formie milczenia
o fleur du mal
strugam w drewnie libretto

półtonami oddechu
tworzę interwały wspomnień
odchodząc błogosławiony
tanim suszem cynizmu

oswoiłaś bestię
będąc niczym zmienne dur-moll
wbijając sztylet mojej dłoni
w serce

odgrywam żałosny mimodram
dobijając się niemym krzykiem
spod nieużyźnionej ziemi
w którą plujesz kulkami różańca

słyszę crecendo aktu trzeciego
(nie)szczęśliwa miłość
topi adamentium

number of comments: 4 | rating: 1 | detail

RattyAdalan, 19 may 2015

***

Elizabeth nie lubiła się rumienić.
Nie lubiła też mężczyzn.
Za mocno nauczyła się kochać.
Miała psa, nie mogła na niego patrzeć
-był mężczyzną.
Udawała zamyśloną, kiedy kolejny
pluł jej w twarz – to tylko pyłki –
mówiła.
Nie pisywała wierszy.
Los pisał je za nią.

Chciała być jak Scarlet,
została ze skoliozą.

number of comments: 4 | rating: 6 | detail

RattyAdalan, 20 november 2011

Gdy rozum śpi...*

za kratami
szarpią się wygłodniałe
resztki człowieczeństwa
ślina cieknie ospale
po pedantycznie obgryzanym
czarnym metalu

echem odbijają się patologie
ciemność ukryta w ciemności
nawet krzty światła
z energooszczędnej żarówki

animae odcedzone z cnoty

ręce ze splecionymi na krzyż palcami
pieszczą z miłosierdziem inkunabuł
uwertura na trzy diabły i
sok z żuka na popitkę

upadamy nie jak anioły
a czerstwe bochenki
niezmienione w ciało

Goya- "Gdy rozum śpi, budzą się upiory."

number of comments: 4 | rating: 6 | detail

RattyAdalan, 5 november 2011

Medicine

Skalpel w dłoni
tlen podłączony
cięcie

Wycinam guzy
wszczepiam nowy słowotok
puls w normie przeżyje

organy zostały przyjęte

Szkielet skorygowany
mięśniom ustąpiło napięcie
potrzebne jeszcze serce

Oddaję swoje

number of comments: 4 | rating: 4 | detail

RattyAdalan, 2 february 2012

Tu leży staroświecka jak przecinek...

...autorka paru wierszy*

usiądź w cieniu metaforycznego parasola
odpocznij od bieganiny po schodach fraz
dzieci liryczne niech teraz przemówią

usiądź zapal papierosa
patrząc z przymrużeniem oka na świat
gdzieś z boku wsłuchując się
w odwieczną polemikę dwóch romantyków

usiądź inspirując nowe pokolenie
które i tak zawsze inspirowałaś
przy czarnym espresso

***

księga zamknęła się z hukiem
skończyła pewna epoka

pozostanie sarna biegnąca przez napisany las
i radość pisania w sercach poetów

Wisława Szymborska - "Nagrobek"

number of comments: 3 | rating: 3 | detail

RattyAdalan, 8 may 2014

Rutyna

Powiedz mi dlaczego wciąż utykasz pleonazmami
rzucasz się pod i na wiatr
chowasz niby nie spoglądając
(a potem) nieruchomiejesz

gdy przechodzę obok.

Powiedz mi dlaczego ...
umężczyźniasz się*
będąc (jedynie) słodkim kuriozum
truizmem
który (niestety)
pragnę kochać.

Powiedz mi dlaczego
żyć muszę wciąż z tobą
na poszukiwaniu
(nas samych)

do taktu bez taktu i w takt.

neologizm*

Witam wszystkich po dwuletniej przerwie i zapraszam na mój funpage na Facebooku: https://www.facebook.com/rattyadalan

number of comments: 3 | rating: 5 | detail

RattyAdalan, 9 december 2011

Novam faciem

Czas zdjąć jedną z masek,
spojrzeć prosto w oczy,
diabłu zaśmiać się szyderczo,
odliczyć różaną dziesiątkę.

Et nomine Patris…

Byłam idealistą bez skrupułów,
sarkazmem chciałam zmieniać świat,
nie w boskim imieniu.

Et Filii…

Zbliża się euforia,, dekontaminacja
piekielnych konserwantów-
zamknęłam ten rozdział,
by niczym wąż zmienić skórę.

Et Spiritus Sancti

W wierze oddam dziś siebie,
Bóg nawróci na dobry tor,
bym znów nie musiała błądzić
drogami, od których starałam się uciec...

„Ave Maryja, gratia plena...”

Amen

number of comments: 3 | rating: 7 | detail

RattyAdalan, 11 may 2014

Kod

lajkujemy nową reality
bawiąc się palcem cezara
nieważne jak
nieważne co
po prostu

click and be proud

bo przecież wszystkie drogi
prowadzą
od głupoty
do pieniędzy
i Rzymbooka

our minds are freak

a jeśli nie odważysz się
żyć w facemundi

nigdy nie żyłeś naprawdę

Zainspirowane wierszem "Festiwal" użytkownika ApisTaur