Poetry

Anna Maria
PROFILE About me Friends (1) Poetry (61) Prose (1)


Anna Maria

Anna Maria, 24 may 2011

Rozliczenie

Moich wierszy nikt nie czyta
Są równie nieme, jak i puste
W pustce kąpie je przeznaczenie
potem wywiesza na taflach luster
Odbicia zwielokrotnione tną ich powierzchnię
ostrymi słowami, ostrzami westchnień
słone jak łzy, jasne jak świt
ciepłe jak noc, głuche jak Ty

Nie ma
    i nie ma
         i nie ma
   cierpliwości
by je czytać
   odwagi by przyjąć to,
  o czym mówią, brakuje

Może to ja nie chcę pokazywać
   ich - jasności
Są zbyt cenne w plątaninie dnia
moje drogowskazy pokazują co czuję
    Nie można zawrócić
  z drogi raz obranej
   Nie mam pojęcia
   czy ja ją wybrałam
      czy los zdecydował za mnie
  W tej pustce
        są drzwi
   a za nimi otchłań
To Ja mam do nich klucz
  i Ja się nią karmię


number of comments: 1 | rating: 3 | detail


  10 - 30 - 100




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1