Latest items:

Poetry

	Yaro
	PROFILE About me Friends (17) Poetry (2350) Prose (6) Photography (17) Diary (6)

latest best rating most commented

Yaro, 22 september 2019

bywasz odległą wyspą

ujrzeć głębię
w oczętach zakochanych

spoglądać w przyszłość
wspólne dni marzeniami splecione
całkiem rano przy kawie
papieros gaśnie prawie

całować usta malinowe
spijać słowa
zapamiętywać szczególne
kochać piękne chwile
czekać na spotkanie

w sercu byłaś ikoną
wokół samotność
zaciska spokój
pokój wypełnia niepokój

nie nachodzisz
pociąg nie przyjeżdża
umieram gdy
nie dotyka ciało ciała

krzycząc na ulicy
światła błyszczą
miłość trwa na do końca
w moim sercu na zawsze

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 20 september 2019

nie będę pisał wierszy

na marginesie piszą się wiersze
głębsze myśli są na uwięzi

lecz wymykają się
nocą po kilku głębszych
jak emocje gorące czasem chłodne
są uczucia jest natchnienie

ostatni wiersz
ostatnia wódka

wybacz
pisać nie muszę
inaczej brakuje tchu
ręce trzęsą piórem
papier zapisany
pomięty
szary dzień
hejt po co nerwy

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 19 september 2019

świat szakali

świat nazywam nieboskim
wypełniony farbą pejzaż

pełny trosk obraz dnia za dniem
noc bywa długą niekończącą się opowieścią

w trudzie zdobyty chleb
płacz
rzadko śmiech

zmęczenie niekończącym bólem
mówisz że jest dobrze
chyba jak psu na łańcuchu

trzymają nas krótko
skrępowani odczuwamy niepokój

wolność odpływa
wolność kojarzy mi się
gdy byliśmy dziećmi beztroscy
wciąż głodni wiedzy

szkoła wskazała miejsce w ławce
teraz wieczorem rozmyślam na murku

człowiek potomek aniołów lub bogów
którzy zeszli z nieba na ziemię
jak podają pisma

nie wiem
jestem skutkiem

przed umieraniem żyli korzystali
nie pozostał żaden
co wiedział jak uwolnić
z jarzma ludzkiej nienawiści zazdrości

niegdyś pewnie
świat był lepszy wieczny

cywilizacja kładzie się ku ziemi
jak zboża po silnym wietrze

niewolnicy pracują
ja się trudzę
zamykam rozdział zamykam oczy

amen

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 16 september 2019

nie tak daleko płynie krew

przepadł nieszablonowy w teatrze
życia nie unika

dlatego że nazbyt do licha i trochę pragniesz
o wielu rzeczach nie posiadasz wiedzy
prócz tego co istotne wilkom
ciebie nie dotyka

karmieni przez wilcze oczy
wyjadamy suchy chleb
modlitwy zmienione tak
byś klepał przed snem ten sam tekst

w niebie Bóg nie wysłucha nas
człowiek dobrym chciał być
lecz mamona zaślepiła głód
idziemy drogą w źle ukierunkowaną

weź tyle ile potrzeba nic więcej
nadzy zrodzeni ubieramy się w szaty ziemi
do niej wracamy tym samym szlakiem
z orszakiem z płaczem z szeptem modlitwy

Bóg budzi w człowieku życie
gdy umiera zastanawiasz się skąd łzy
żal pustka samotność
czym ją wypełnić by zrozumieć sens
czego tak nam brakuje

nie wiem wszystkiego bo i po co
marne życie marne człowieczeństwo
piszę jest ciepło i cicho
nie tak daleko płynie krew

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 14 september 2019

wczoraj nigdy więcej

nie będę młodszy jak oni
ci co przed nami odeszli

nadchodzą nowi lepsi
ładniejsi piękniejsi

poranny świt zapach kawy jak lubisz
kocham cię gdy nocą budzisz sny wyobraźni

nigdy więcej a jednak żyje tym
ten czas ten świat we mnie tkwi

nie zamykaj drzwi gdy nie ma mnie
a zimno wdziera się przez drzwi

nadchodzę starszy lepszy
trzeźwo patrzę na ciebie kocham cię

noc nie zabiera nam gwiazd
choć nasze gasną jak żar w ognisku

zabieram cię w podróż
po niezbadanym krysztale szkła

dziś nie ma wczoraj
wina nie rozlewaj
gdy wczoraj się nie przelewa

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 13 september 2019

zaufanie

jeśli dzień nie będzie dniem

noc zbudzi demony

światło spojrzy w oczy
on jest dobry nie lepszy
ona barwi oko na glanc

nie rusza mnie ten stan

to dobrze bobrom w żeremi
nam dobrze mówię pas

nie ruszam z miejsca wyczekuje gwiazd

number of comments: 2 | rating: 1 | detail

Yaro, 12 september 2019

zrodzeni a nie stworzeni

prócz miłości
postawa moralna

uczyni człowieka
na podobieństwo Boga

number of comments: 6 | rating: 1 | detail

Yaro, 10 september 2019

okręt idzie w morze

modrzewiowy sztywny maszt
ponad chmurami
wypełnione gwiazdami tło bandery

na ramionach rozłożonych
jak z dłońmi na krzyżu
opada żagiel z łomotem
trzask pomieszany z szumem fal

odbija statek z żalem bez słów
na bezkres ponad dnem
odporny na moc morza

z pokorą drzewiany
okręt idzie w morze
rozpruwa tnie wodę

matko pamiętaj mnie
żono kochaj wypatruj
nie wylewaj łez

bosmam
wydziera ostatnie słowa z gardła

wśród nocy falują sny w białe bałwany

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 9 september 2019

w drogę

idę wąską drogą
w niepewność przyszłości

dawne ślady
zasypał czas

niezapamiętanie zamiata wiatr

zmieszany z piachem żółtym
jak strach w oczach chłopca

nadchodzę nie wiem co zastanę

number of comments: 2 | rating: 1 | detail

Yaro, 6 september 2019

poeci nie odchodzą

zmarłych poetów kocha się
za to że nie zapiszą niczego
co mogło by nas osłabiać
by nie byli lepsi od naszych
zakompleksionych czystopisów

o miłości lęku i mgłach
mętnych jak ścieki w Warszawie
bez pośpiechu płyną w kierunku Bałtyku
stanowiska nie padają
słoików mnogo

przybędę wpisany na papierze
niczego nie odmienię
stoczę walkę z samym sobą
wojna potrzebna by po niej
zazieleniły się gruzy naszej Ziemi

prawdziwi poeci odeszli
pozostały układy kolesi
nikt tego nie zmieni
różni nas strona historii
zabrane dobra imiona
kasty nas na podeptanych ramionach

wpatrzony w niebo
nie słyszę płaczu
cisza co w gromy się zamienia
wyjdą zmory walczyć czas
nadchodzi
poeci są wśród nas
słowa zapisane na kamiennych sercach