Poetry

	RENATA
	PROFILE About me Friends (122) Collections Poetry (1247) Prose (22) Photography (218) Postcards (34) Diary (96)

latest best rating most commented

RENATA, 12 april 2014

level na spontanie

jęk dech oddech
rozkosz daje je
zlizujemy z siebie
resztki wspomień

droga ciemna mgła zaległa
trwać w ekstazie pośród ud
tak bardzo powoli mnie drażnij
myśli utknęły pomiędzy piersiami

pełzając nie omijamy żadnych konturów
wkąpani w krajobraz umieramy nieustannie

number of comments: 1 | rating: 7 | detail

RENATA, 10 april 2014

pożądanie

rodzi się od środka
wielka kula wulkanu
chce mieć

number of comments: 3 | rating: 9 | detail

RENATA, 6 april 2014

pięć minut minęło

godzin wiele klikali
w przestrzeni
z nadzieją na romans
lub sex
potem
na coffie face to face
plotkowali
czas zleciał
on wyjechał nadzieja została

number of comments: 10 | rating: 13 | detail

RENATA, 6 april 2014

rozładowanie

tak niewiele mogłeś mi dać poza
wyświechtanym kocham cię jak
nigdy dotąd żadnej uwielbiam oglądać
z tobą krajobrazy z wolna wygrzebując się z
twoich objęć tak niewiele mogłeś mi dać poza
dobrym obiadem i sprzątaniem
już nie czekam w samym środku wiosny
gdy wszystko ożywa my martwi pozbawieni ciał
rozkruszeni na ja i ty na tak dużo przestrzeni
dzwonisz
nie odbieram
nie śpisz całe noce
a mogłeś przynajmniej obiecać

number of comments: 3 | rating: 8 | detail

RENATA, 4 april 2014

intymność II

w ramionach śmierci
rzygasz ekstazą

ku twej pamieci
znicze palą

pusta muszla
zakopana w ziemi

pięć minut minęło
czekam

number of comments: 5 | rating: 8 | detail

RENATA, 2 april 2014

krajobraz rozbity o przecinki

nigdy nie śpieszę się z przejściem
do szczegółu gdy subtelność
formy maluje kolor ust
obserwuję bezkompromisowość
pragnień pełnych atrakcji
a ty ciągle jesteś bardzo głodny

próżność pozbawia mnie naturalności
zbyt wiele się dzieje dzięki ocieraniu się
o siebie środki wyrazu nie kształcą jednak
istnieją inne możliwości

natura natura ma swój styl
jedynym dowodem mojej niezależności
jest brak apetytu staram się przekonać ciało
że rozkosz nie żyje w zgodzie z rozumem
w oczach wciąż tkwi szkic pełen lekkości

number of comments: 6 | rating: 13 | detail

RENATA, 25 march 2014

15go marca nie bał się wcale

Gdyby dyktator mógł przewidzieć
że zabiją go przyjaciele
czy obsypywałby ich darami?

trup jeszcze nie ostygł
a oni objeci strachem
znikli ze sceny
o tempora!o mores!
wielu spiskowców poraniło się nawzajem
gdy tak rzucili się na jednego człowieka
zapanował popłoch a władza leżała na ulicy
pozostało czekać na rozwój
wypadków i pchnąć bezładne masy
w odpowiednim kierunku

przerażony tchórz ukryty pod ciałem
atlety czym prędzej pobiegł schować
się do domu a nocą okrada skarb państwa
i jakoś nikt nie narzeka w panice
czekając na wolność

zwłoki absolutnego imperatora obmywa
i przyodziewa zawsze wierna i kochająca
a nigdy nie kochana i zdradzana żona
chaos i krwawa łuna
zapada trzecia noc od jego śmierci
w zgodzie i weselu ucztują
zabójcy i przyjaciele
wiatr wieje
a władza leży na ziemi

number of comments: 3 | rating: 11 | detail

RENATA, 16 march 2014

tęsknota

gdybym miał skrzydła anioła
co noc byłabyś moja

światem jesteś dla mnie całym
w tym czekaniu
wciąż doskonały

number of comments: 1 | rating: 15 | detail

RENATA, 3 march 2014

deja vu

dzień za dniem tak bez końca
w ręce kieliszek
nigdy nie budzę się już

number of comments: 3 | rating: 6 | detail

RENATA, 23 february 2014

zgorzkniała

jednym spojrzeniem mogłaby zniechęcić
do siebie horyzont
i na dni rzucić urok żeby spowiły się
w szarości
czy jeszcze jest serce w tej
pożółkłej kobiecie?
zagryza czas szczerbatymi zębami
i już tylko potknięcia innych
wywołują uśmiech na jej bladej twarzy
z zimnym potem ogląda horrory
z irytacją powtarza ;ja pierdolę
opija kolejne stypy
mijających lat
skoro nie przemyślała tego wtedy
nigdy nie słyszała głosu swojego dziecka
i czasem nocą łoże zaskrzypi
gdy przytuli się do niej
drugi taki zgorzkniały
co powtarza też ciągle
Ja pierdolę