Latest items:

Poetry

	Adam Pietras (Barry Kant)
	PROFILE About me Friends (6) Forums (2) Poetry (114) Prose (94) Graphics (1) Postcards (4) Diary (17)

latest best rating most commented

Adam Pietras (Barry Kant), 31 march 2022

Pisanie

piję herbatę
widzę dokument
i rzeczy dokoła

czasem to mało
można zmieścić się
w telegramie

ptaki krążą
szczebiot zwielokrotnia
to krążenie

czasem to spokój
ściąga myśli po same stopy
nie ma potrzeby

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

Adam Pietras (Barry Kant), 23 march 2022

Okno - cień.

Okno
Cień.

Dzicz
W przestrzeni.

Tataraki
I zniszczenie.

Krajobrazy.

I taki połysk
Różowy.

Takie światełko
Nad łąką.

Co to?

Nitki nerwowe.

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

Adam Pietras (Barry Kant), 11 february 2022

Husserl's Electronica

I (Husserl's Electronica)

Lęk
Wydostaje się z ciebie
Na zewnątrz
Jak powietrze wypuszczone z żyły na miękkim przegubie łydki
Huczy ci w uszach
Śpiewają ptaki
Budynki
Holograficzni ludzie
Klawisze są puste w środku jak bambus
Twoja dusza to obrazy Jacksona Pollocka
Huczy ci w uszach
Kroki na klatce schodowej roznoszą się echem jak w świątyni
Więcej tam ciszy niż w lesie
Poręcze i ściany mają kolor jogurtu waniliowego z cynamonem to marmur
Różne głody tryskają z różnych miejsc twojego ciała jak żywe trucizny
Mózg jest miękki Światło jest klarowne
Jest lato

II (Modern Agonic)

Są tacy, którzy podświadomie chcą się mścić - i by oglądano ich nago. Ci kąpią się
W żonklilowych miednicach i piją z zielonej butelki. Wśród sprzecznych wzorców
Męskości płacząc niby drzewa ścinane u pnia - każdy hoduje paproć na oknie.
A mimo to ich ciała dźwięczą pusto i szemrzą mocnym sprężeniem. Huczą spręże-
Niem jak las karczowany, bo podświadomie nie chcą zawieść. Na dnie są dziećmi.
Ich czaszki świecą wśród jedwabiów, muzyki i korynckich kolumn
I ci nierzadko chwytają się wyszukanego rzemiosła.

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

Adam Pietras (Barry Kant), 29 january 2022

Trzy wiersze (Witka)

I

ta witka
pęczniejąca
ku odpowiedzi
źródło bólu

pęd
zaszczepiony w ciele
żywiący się

krwawiącym
światłem

gdy każdy nerw rozrywa aporia

może lepiej nie mieć zbyt wiele
i niczego nie rozumieć
żeby łatwiej było rozstać się
z samym sobą

już jutro
albo dzisiaj po południu

w ogłuszającym huku
metamorfozy

być to bykiem
to ptakiem
to wołającą próżnią
to najszczęśliwszym
samounicestwieniem

własnej szczurzości

wyciągać z tego odwieczne
i jakby raczej banalne wnioski
żyć jakby się

obierało ziemniaki

II

zapadam się w siebie
z każdą kolejną myślą
jak budyń

jestem więc chodzącym budyniem

interesują mnie rzeczy bardzo ważne
jak sens mojego życia
jeśli taki istnieje

pędy ziemniaków z nawiedzonej ziemianki
pływają w tym budyniu

jestem tutaj
a jakbym był gdzie indziej

nawet przestały mnie interesować kobiety

chcę tylko wiedzieć
jakie jest moje miejsce
w ewentualnym planie

ponoć po wszystkim
wszyscy będziemy szczęśliwi

będziemy pędzić konno przez step

admirał odda honory majtkowi

czasem wszystko jest takie piękne
jak w wysoko budżetowym filmie
każda chwila uwalnia aromat
bezpośrednio z własnego ziarna
serca

ale to mija
zostaję z lękiem

zostaję z przerażeniem

III

po co tak?
bo taki jestem

kiedy wyruszałem w drogę
byłem o wiele młodszy
choć nie wiem czy mój wybór
miał tu znaczenie

gdyby miał
to byłby już zalążek sensu

cieszyłem się
że droga będzie trudna

choć może prowadzić do nikąd

chciałem przewędrować step
przepłynąć morze
wysiłek miał nadać wartość
pustemu z natury światu

teraz piękno bywa nieziemskie
szalone
bolesne

i jakiż smród ode mnie bije
przyodzianego w worek ziemniaków
z drobniakami na sikacza

czasem okazuje się że moje najdroższe błahostki nic nie znaczą

number of comments: 6 | rating: 3 | detail

Adam Pietras (Barry Kant), 28 january 2022

Ugly Boy

No spoko. Z przodu ładny jestem jak Apollo. Koleżanka mówiła że piękny jestem jak patrzę na wprost, a jak robię zeza to wychodzi robactwo. Anielskie miała oczy i brzuch od piwa jak facet. Cebuli nie jadła. Kiedyś mi, nie wprost, zaproponowała, żebyśmy się we dwoje zabili. To jej powiedziałem, że chcę se jeszcze trochę powalczyć. Napiąłem muskuły jak to mówiłem, zrobiłem garde. Muzyka jakaś leciała, raga jakaś może albo zwykłe reggae. I brudne naczynia były, nie myli po sobie, jak telewizja przyjechała to wstyd był. Ale spoko.

number of comments: 5 | rating: 3 | detail

Adam Pietras (Barry Kant), 18 january 2022

Bóg mieszka w domu naprzeciwko

Bóg mieszka
W domu naprzeciwko.

Tylko wisi nad nim
To szare niebo.

Jeszcze się widzi jak błyszczy
Jak skrzypi huśtawkami.

Albo ocenia
Budynki.

Kiedyś powiedziałem:

"Dziwnie mam skonstruowany
Ten swój mózg."

Polecił
Pojechać nad wodę.

number of comments: 3 | rating: 4 | detail

Adam Pietras (Barry Kant), 15 january 2022

Rozprężenie

Rozprężenie

Trawa. Ziemny masyw. Upał.
Tafla kołysze się w świetle
Mojego oka. Nic z tego nie
Wynika tylko kąpiel.
Basen kołysze się w tkaninie
Mojego mózgu a kołysze się
Pod konarami, na ziemnym
Masywie. Kąpiel w cieniu,
W pościeli mojego serca.
Przeszklony basen o zapachu chloru.
Kąpiel. Niedopałki idą na trawnik
A nad nim listkowce cytrynki.
Przepasane biodra i basen z marmuru.
To jak kąpiel przy zgaszonym świetle,
W samo południe. Seledynowe biodro lustra
I upał, cienie róż.

number of comments: 15 | rating: 3 | detail

Adam Pietras (Barry Kant), 12 january 2022

Agnieszka - Staurologia

I

Czy to było wtedy
Jak płakałam idąc?
Trawa miała kolor khaki
Miałam opaskę na głowie.
Hałdy cegieł przypominały mi
O kulturach paleolitu.
Bardzo vhciałabym zrozumieć,
Dlaczego mnie kochasz.
Czy to za to, że mówię?
Że potrafię zrobić sobie śniadanie?
Chcesz wiedzieć więcej?
Gdzieś między ustami a żołądkiem
Mam raka.

II

Teraz.
Oglądam paznokcie.
To smutne.
To ciekawe.
Deska po której dziecko pisało długopisem.
Oddal się.
Trochę mnie nie ma.
Są ściany pokoju.
Firanki.
Nie wiem, czy są, ale je widzę.
Co jest?
Poświata.
Ktoś głaszcze mnie po włosach.
Ktoś dotyka moich ramion.
To poruszające, a jednak niewykluczone, że nic z tego
Nie zostanie.
Będę leżeć na łóżku w ubraniu.
Będę fantazjować o 1000 i 1 przepisach na bezbolesne umieranie.
Będę sięgać po używki.
Będę się bać.

III

Życie jest nudne.
Dnie mijają nudno.
Jest tak nudno, że możnaby zabić się
Bez żalu.
Lubię patrzeć na alejkę twoimi oczami,
Szczególnie wtedy, kiedy wiem, że o nic w tym
Nie chodzi.
To taki mój performance.
Słyszałam, że lubisz moje białe firanki,
Więc odpowiedz na moje pytania.
"Jesteś, jesteś, jesteś..." - głaszczę cię po głowie
A ja wciąż mogłabym się zabić.

IV

Będę pytać ściany.
Ściana - jej będę pytać.
Będę pytać...
Wisi hak na doniczkę, wisiały obrazy -
Istna ptaszarnia.
- Spójrz, ile tu ukrytego życia - mówisz moimi słowami
I wskazujesz na śpiew ptaków.
Tylko czy potrafisz przemawiać w ludzkim języku?
Bo niezrozumienie to taki wielki lej...
Wiem, że jak van Gogh, lubisz śmietniki.

V

Upiłam się.
Wodzę wzrokiem po pokoju.
Monitor, filiżanka po kawie.
Moje stopy.
Moje dłonie.
Moje plecy.
Żałuję, że straciłam rysunek, na którym portretowałam
Moje plecy.
Były ciszą.
Były Sfinxem.
Czuję moje włosy.
Teraz nikt mnie nie dotyka.
Ale jestem na to dziesięć lat za stara.
Ciało więdnie gdy wzrasta świadomość?
Trzeba zostać platonikiem-hipokrytą.
I palić.
Nie jestem francuzką.
Idę zapalić.
Serio, wyjazd.
Spadaj.
Odpieprz się.
Mam raka, ziom.
Na raka jest sok z cytryny.
Jak wypijesz szklankę soku z cytryny,
To dostaniesz order uśmiechu.
"Ha Ha Ha".
Zrobię sobie dobrze jak będzie ciemno
Na razie chce mi się rzygać.

VI

Głębia pokrywa się z pustką.
Niektórzy mówią o moich wierszach że są bardzo głębokie.
A ja nie wiem nic o głębi, wiem tylko o pustce.
Odkryłam właśnie plamę oleju na klawiaturze -
Może śliny?
Przez chwilę się do siebie poślinimy, to nawet fajne
Ale później przyjdzie czas na głębię, tj. na pustkę.
Nie ma żadnej głębi, jest tylko pustka.
Choć nie powiem, kręci mnie, kiedy śpisz,
A ja wyobrażam sobie ciebie jako SS-mana.
Nie odbierz tego źle
Bo lubię też bezradność i rozpacz w twoich oczach.
Zawsze próbuję je sobie przypomnieć.

VII

Lubię trzecią nad ranem.
To chyba dobrze, że jeszcze coś lubię?
Lubię, kiedy wszystko wygląda jak namalowane przez
Genialne dziecko, chociaż malował to zidiociały dorosły.
Zastanawiam się wtedy, czy palić jeszcze jednego papierosa
Czy pisać.
Kiedy słyszę ludzkie dźwięki na wszelki wypadek spluwam.
Sklep będzie otwarty za dwie godziny.
Podobno pamiętasz, jak byłam młoda, ale ja tego
Nie pamiętam.

Ok. 2018

number of comments: 5 | rating: 5 | detail

Adam Pietras (Barry Kant), 11 january 2022

Dyptyk

DYPTYK

I

Beton i żółte światło. Mieć wrażenia jest treścią życia.

Wieczność robi spore wrażenie. Instagirls jak torebki
Foliowe - oddaję je niebiosom.

Wieczność robi spore wrażenie. Nie do końća poważnie.
Pieczętować swoje działania pojęciami tej rangi

Robi wrażenie.

Ikar leży pijany na klatce schodowej. Jest łysy, napakowany
I nagi.

Wszystko faluje w rytmie skrzeczącej, ponowoczesnej
Modlitwy, gdy wypijam kolejną mocną kawę.

Taka dal, wydawało się, nie może znaleźć uznania.

II

Jakże piękna jest brzydota! kzyknął jakiś recenzent
Umberto Eco.

Stanisław Brzozowski był nietzscheanistą, marksistą
I katolikiem.

Ten podziemny strumyk to ja - to moje słabe serce,
To moje tchórzostwo.

Oddaję je niebiosom, które stają się tym bardziej tkliwe.

Chciałbym potrafić
Zapisywać treść moich modlitw.

number of comments: 8 | rating: 3 | detail

Adam Pietras (Barry Kant), 10 january 2022

Gąszcz, badyle, czerń i błoto

I

Gąszcz, badyle, czerń i błoto
Na świętych przedmieściach
Krew, gówno, syf Gonią mnie
I słońce za chmurami i niebo
W kolorze palnika od gazu
I śpiew węgierskiego ekspresjo-
Nisty.

W łazience porcelanowej i czystej
Przeraża kratka za którą stoi cały
Pion - to mi się śni! Co innego ot-
Warte wieczorem drzwi od klatki
Gdy pali się ciepła żarówka i papie-
Ros - to dom.

Pod czaszką istny tor wyścigowy!
A treścią mego życia tak długo było
Gdybać! Bo uczyłem się.

II

Kable w powietrzu
Ptaki na płocie
Wektory z Atari
Carl Gustav Jung
Moja modlitwa
Po dobrej diecie
W wieczory śliwkowe
Jest kameralnie
I trochę betonu
W pokoju świeczki
Meble z paździerza
Na basówce ktoś ćwiczy

III

Co?

W oddaleniu - wszystko.

Nie przeżresz tego swoim kwasiskiem, nie da rady. Można tylko się bawić, tylko pracować.

Kwiaty mojej wewnętrznej brzydoty przeistaczają się w pogodne niebo.

IV

Jeżdżą po mnie TIR-y i budują na mnie betonowe piece.