Najnowsze prace:

Poezja

	Janusz Józef Adamczyk
	PROFIL O autorze Przyjaciele (5) Poezja (165) Fotografia (26) Wideo wiersz (3)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Janusz Józef Adamczyk, 22 czerwca 2014

OJCIEC

nowy świat
bez matki i bez ojca
z rodzicielstwem bez rodzenia
małe dzieci z przybranymi rodzicami
ponumerowanymi

dzieci zawsze są prawdziwe
i pragną czystej rodzicielskiej miłości
w tym świecie są ludzie opętani chorym ego
od takich zawsze ucieka prawdziwe życie
więc walczą o dzieci numerując siebie

los świata jest losem rodziny
więc dla ojca - szczególnym wyzwaniem
to on troszczy się o całą rodzinę
chroni ją przed niebezpieczeństwami
i prowadzi najlepszą drogą

Janusz Józef Adamczyk
Czerwiec 2014 r.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Janusz Józef Adamczyk, 19 czerwca 2014

SUMIENIE

słowa i czyny
płyną jak rzeka
jej źródło - pokolenia
jej nurt - twój duch
jej głębia - twój sens
na miarę sumienia

każdy ma korzenie
i jak drzewo
własną koronę
pragnie być sobą
i wysoko się wznieść
mocą sumienia

każdy jest z materii
jest cząstką Bytu
otwartą na Ducha
może się Nim napełnić
i pięknie zakwitnąć
kolorami sumienia

Janusz Józef Adamczyk

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Janusz Józef Adamczyk, 2 czerwca 2014

DZIECI

skazane na miłość matki i ojca
albo - na jej brak
szczęśliwe - ożywiają ten świat
nieszczęśliwe - widzą go poprzez łzy

wszystko jest w nieustannym ruchu
ból przenika radość
zło chce zapanować nad dobrem
zwyrodnialcy - nad bezbronnymi

społeczeństwo nie dbające o Dzieci
jest społeczeństwem chorym i umierającym
to One są dobrem najwyższym na tym świecie
i nie powinny doznawać żadnych krzywd

Ich dni - to pełnia radości i śmiechu
Ich noce - to długie i spokojne kolorowe sny
niech wszyscy mają na Nie oczy otwarte
by nie musiały patrzeć poprzez łzy

Janusz Józef Adamczyk

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Janusz Józef Adamczyk, 29 maja 2014

Oby nie za późno

zaskakujące
i zdumiewające jest to
że stwarzając czlowieka dla siebie
obdarzył go pełnią wolności
zawsze można Go porzucić

absolutnie wyzwolone ja
grzęźnie w wznieconej pustce
nikt nie słyszy wołania
nawet echo nie odpowiada
duma zawsze inicjuje obojętność

jeszcze chwila
a może być już za późno
dopóki decydujesz o sobie
możesz dokonać rzeczy wielkich
zamiast umrzeć - ożyć

Janusz Józef Adamczyk

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Janusz Józef Adamczyk, 26 maja 2014

MATKA

pragnie począć i urodzić
kochając od początku do końca
gdyby nie ta niepojęta Matczyna miłość
nie istniałby ten nasz świat

w Matczynej miłości jest pokora i duma
ból ludzkości i radość każdego dziecka
promień wschodzącego słońca
i gorzka łza

z prawdziwą Matką jest najprawdziwszy Bóg
i to właśnie tak od tysięcy lat
wykluwa się wieczność
każdego z nas

Janusz Józef Adamczyk

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Janusz Józef Adamczyk, 25 kwietnia 2014

Próbując ogarnąć

nie sposób milczeć
gdy wokół wszystko kipi
gdy błyskawicznie zmienia się świat
i tak co dnia - od tysięcy już lat
od człowieka - przeciwko człowiekowi
do człowieka - twarzą w Twarz
droga to jeszcze daleka
zeszpeconemu ludzkiemu obliczu
nie pomoże żaden makijaż
cierpienie niewinnego samo nie znika
a jego winnych nic nie usprawiedliwia
nie sposób więc nie pytać
czy w tak dziejącej się przemianie
rzeczywiście chodzi o nowe i świeże
czy raczej o stare i o makijaż

Janusz Józef Adamczyk

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Janusz Józef Adamczyk, 25 marca 2014

Świąteczne ćwiczenia mózgowe

poczęcie - akt szczególny
Bosko niepowtarzalny
narodziny - wielka radość
w pałacach Wszechświata

ślady - zawsze są dobre i złe
ocenia je każdy kto tylko chce
stąd ciągły spór - które do Nieba
a które do piekła prowadzą

wolność - efekt rozwoju
więzy - droga do wolności
miłość - początek drogi
serce - punkt wyjścia

poszukiwanie ma sens
jeśli nie boimy się przeszkód
w końcu bardzo zaboli
ale człowiek na nowo się rodzi

miłość bywa pięknie opisywana
ale bez prawdy nie istnieje
udawana jest zawsze koszmarem
chyba że nie o uczucie chodzi

wyzwolenie nie jest możliwe
gdy ja uwielbia własną skorupę
dusza bez przestrzeni umiera
potrzebuje towarzystwa i Słońca

gdyby Prawd było wiele
to Wszechświat by się rozpadł
niemniej człowiek może wybierać
a zatem to nie ślepy los jest panem

poczucie sensu bywa problemem
na pewno nie w sprawach małych
ale życie nie jest zbiorem akordów
jest melodią

piękno nie kojarzone z duszą
szybko blednie
później trudno spojrzeć w oczy
a nawet - żyć

walczący z wiarą ożywiają się
a cóż dopiero przeżywanie wiary
jest to nieustająca przemiana
umieranie dla życia

Janusz Józef Adamczyk

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Janusz Józef Adamczyk, 7 marca 2014

KOBIETOM

Kobiety - słaba płeć
ale to One nadają światu sens
każdy prawdziwy mężczyzna
to wie i za to Je czci
wszyscy w to wątpiący
nie bądźcie na mnie źli
taka prawda w mej duszy gra

bez Kobiet nie byłoby nas
razem jesteśmy jak morze i ląd
jak wschód i zachód
jak woda i ogień
wszystko inne
tylko się przydarza
i się rozpływa jak mgła

prawdziwa Kobieta
kobiecością kreuje ten świat
prawdziwy mężczyzna
tylko Jej pomaga
pamiętając
by od czasu do czasu
wręczyć Jej piękny kwiat

Janusz Józef Adamczyk

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Janusz Józef Adamczyk, 2 marca 2014

ALTERNATYWA

nowy świat
stare myślenie
zgniła wolność
trzeba przebudzenia
póki Majdan gorący
jutro może być za późno
wszystko się stanie stare
nawet dzieci nowo narodzone

Janusz Józef Adamczyk

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Janusz Józef Adamczyk, 1 marca 2014

Tak to się zaczyna

pisanie na pisaku
jest skokiem nad przepaścią
chociaż nie minie godzina
a znaków już nie ma
pisanie nie zjawia się nagle
przestrzeń nie otwiera się sama
tęsknota nie rodzi się z niczego
poczucie sensu nie spada z nieba
w płomieniu prawdziwej miłości
człowiek dojrzewa i staje się sobą
w poczuciu pełnej wolności
po raz drugi się rodzi

Janusz Józef Adamczyk