15 czerwca 2018
Już blisko do... (wiersz metafizyczny)
Błękit nieba,
przysłonięty chmurami,
pozostaje błękitem,
deszcz wsiąknie w ziemię,
z piorunami bywa gorzej,
ale i z deszczem - też różnie,
nie zapominając o dinozaurach.
Przychodzi czas i na nas,
ucieczka na Marsa - zabawą dzieci
na wierzchołku wysokiego drzewa!
Czymże jest wiek dla Pana Boga? -
mniej, niż mgnienie naszego oka!
Jednym spojrzeniem
ogarnia całe życie człowieka.
Każde głębokie westchnienie
natychmiast dociera do Niego.
Tylko jedna noc Mu wystarczyła,
by Chrystus zajaśniał nad Ziemią.
Jakże niewiele potrzeba,
by stać się ziarnkiem piasku,
albo bratem Pana Boga.
Janusz Józef Adamczyk
Świdnik, 14. czerwca 2018 r.
18 marca 2024
1802wiesiek
18 marca 2024
Ruda na platynowoabsynt
17 marca 2024
W gotowościJaga
17 marca 2024
Jestem do znudzeniaabsynt
17 marca 2024
takie tam ćwiczenieabsynt
16 marca 2024
na porcelanie nie pisze sięnegra
16 marca 2024
O! Cześć wam...Marek Gajowniczek
16 marca 2024
1603wiesiek
16 marca 2024
tu i teraz, zanurzając sięTomek i Agatka
16 marca 2024
Drzewo recykling 2020Marianna Małgosia Bakanowicz