Janusz Józef Adamczyk | |
PROFILE About me Friends (5) Poetry (165) Photography (26) Video poems (3) |
Janusz Józef Adamczyk, 22 june 2014
nowy świat
bez matki i bez ojca
z rodzicielstwem bez rodzenia
małe dzieci z przybranymi rodzicami
ponumerowanymi
dzieci zawsze są prawdziwe
i pragną czystej rodzicielskiej miłości
w tym świecie są ludzie opętani chorym ego
od takich zawsze ucieka prawdziwe życie
więc walczą o dzieci numerując siebie
los świata jest losem rodziny
więc dla ojca - szczególnym wyzwaniem
to on troszczy się o całą rodzinę
chroni ją przed niebezpieczeństwami
i prowadzi najlepszą drogą
Janusz Józef Adamczyk
Czerwiec 2014 r.
Janusz Józef Adamczyk, 19 june 2014
słowa i czyny
płyną jak rzeka
jej źródło - pokolenia
jej nurt - twój duch
jej głębia - twój sens
na miarę sumienia
każdy ma korzenie
i jak drzewo
własną koronę
pragnie być sobą
i wysoko się wznieść
mocą sumienia
każdy jest z materii
jest cząstką Bytu
otwartą na Ducha
może się Nim napełnić
i pięknie zakwitnąć
kolorami sumienia
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 2 june 2014
skazane na miłość matki i ojca
albo - na jej brak
szczęśliwe - ożywiają ten świat
nieszczęśliwe - widzą go poprzez łzy
wszystko jest w nieustannym ruchu
ból przenika radość
zło chce zapanować nad dobrem
zwyrodnialcy - nad bezbronnymi
społeczeństwo nie dbające o Dzieci
jest społeczeństwem chorym i umierającym
to One są dobrem najwyższym na tym świecie
i nie powinny doznawać żadnych krzywd
Ich dni - to pełnia radości i śmiechu
Ich noce - to długie i spokojne kolorowe sny
niech wszyscy mają na Nie oczy otwarte
by nie musiały patrzeć poprzez łzy
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 29 may 2014
zaskakujące
i zdumiewające jest to
że stwarzając czlowieka dla siebie
obdarzył go pełnią wolności
zawsze można Go porzucić
absolutnie wyzwolone ja
grzęźnie w wznieconej pustce
nikt nie słyszy wołania
nawet echo nie odpowiada
duma zawsze inicjuje obojętność
jeszcze chwila
a może być już za późno
dopóki decydujesz o sobie
możesz dokonać rzeczy wielkich
zamiast umrzeć - ożyć
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 26 may 2014
pragnie począć i urodzić
kochając od początku do końca
gdyby nie ta niepojęta Matczyna miłość
nie istniałby ten nasz świat
w Matczynej miłości jest pokora i duma
ból ludzkości i radość każdego dziecka
promień wschodzącego słońca
i gorzka łza
z prawdziwą Matką jest najprawdziwszy Bóg
i to właśnie tak od tysięcy lat
wykluwa się wieczność
każdego z nas
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 25 april 2014
nie sposób milczeć
gdy wokół wszystko kipi
gdy błyskawicznie zmienia się świat
i tak co dnia - od tysięcy już lat
od człowieka - przeciwko człowiekowi
do człowieka - twarzą w Twarz
droga to jeszcze daleka
zeszpeconemu ludzkiemu obliczu
nie pomoże żaden makijaż
cierpienie niewinnego samo nie znika
a jego winnych nic nie usprawiedliwia
nie sposób więc nie pytać
czy w tak dziejącej się przemianie
rzeczywiście chodzi o nowe i świeże
czy raczej o stare i o makijaż
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 25 march 2014
poczęcie - akt szczególny
Bosko niepowtarzalny
narodziny - wielka radość
w pałacach Wszechświata
ślady - zawsze są dobre i złe
ocenia je każdy kto tylko chce
stąd ciągły spór - które do Nieba
a które do piekła prowadzą
wolność - efekt rozwoju
więzy - droga do wolności
miłość - początek drogi
serce - punkt wyjścia
poszukiwanie ma sens
jeśli nie boimy się przeszkód
w końcu bardzo zaboli
ale człowiek na nowo się rodzi
miłość bywa pięknie opisywana
ale bez prawdy nie istnieje
udawana jest zawsze koszmarem
chyba że nie o uczucie chodzi
wyzwolenie nie jest możliwe
gdy ja uwielbia własną skorupę
dusza bez przestrzeni umiera
potrzebuje towarzystwa i Słońca
gdyby Prawd było wiele
to Wszechświat by się rozpadł
niemniej człowiek może wybierać
a zatem to nie ślepy los jest panem
poczucie sensu bywa problemem
na pewno nie w sprawach małych
ale życie nie jest zbiorem akordów
jest melodią
piękno nie kojarzone z duszą
szybko blednie
później trudno spojrzeć w oczy
a nawet - żyć
walczący z wiarą ożywiają się
a cóż dopiero przeżywanie wiary
jest to nieustająca przemiana
umieranie dla życia
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 7 march 2014
Kobiety - słaba płeć
ale to One nadają światu sens
każdy prawdziwy mężczyzna
to wie i za to Je czci
wszyscy w to wątpiący
nie bądźcie na mnie źli
taka prawda w mej duszy gra
bez Kobiet nie byłoby nas
razem jesteśmy jak morze i ląd
jak wschód i zachód
jak woda i ogień
wszystko inne
tylko się przydarza
i się rozpływa jak mgła
prawdziwa Kobieta
kobiecością kreuje ten świat
prawdziwy mężczyzna
tylko Jej pomaga
pamiętając
by od czasu do czasu
wręczyć Jej piękny kwiat
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 2 march 2014
nowy świat
stare myślenie
zgniła wolność
trzeba przebudzenia
póki Majdan gorący
jutro może być za późno
wszystko się stanie stare
nawet dzieci nowo narodzone
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 1 march 2014
pisanie na pisaku
jest skokiem nad przepaścią
chociaż nie minie godzina
a znaków już nie ma
pisanie nie zjawia się nagle
przestrzeń nie otwiera się sama
tęsknota nie rodzi się z niczego
poczucie sensu nie spada z nieba
w płomieniu prawdziwej miłości
człowiek dojrzewa i staje się sobą
w poczuciu pełnej wolności
po raz drugi się rodzi
Janusz Józef Adamczyk
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
23 november 2024
0012.
23 november 2024
2311wiesiek
22 november 2024
22.11wiesiek
22 november 2024
Pod miękkim śniegiemJaga
22 november 2024
Liście drzew w czerwonychEva T.
21 november 2024
21.11wiesiek
21 november 2024
Światełka listopadaJaga
20 november 2024
2011wiesiek
19 november 2024
Niech deszcz śpiewa ci kołysankę.Eva T.
19 november 2024
1911wiesiek