Poezja

Gram w to ja i grasz w to ty!
W układanki dziwnej gry
pod tytułem "Jest i nie ma".
To bardzo strzeżony temat
panowania nad umysłem
i nic w grze tej nie jest ścisłe.

Przykład - wojna. Jest i nie ma!
Zabijali, a świat drzemał.
Dziś wszystkie akcje wojskowe
to są misje pokojowe.
Ofiar pewnie są miliony.
Pokój jest nienaruszony.
Nie ma wojny na ekranie.
Każdy o niej ma swe zdanie.

Był zamach na WTC?
Jeden wierzy - drugi nie!
Była jakaś broń w Iraku?
Nie ma sprawy! Już po ptaku.
Podejrzenia świat wycofał.
Smoleńsk? - Zwykła katastrofa!
Jest i nie ma! - tak się gra.
Każdy swoje zdanie ma.

Dwóch papieży? A jest jeden!
Ktoś Piotrową oddał schedę.
Jest i nie ma! To jest proste.
Rozumiesz. Nie jesteś osłem!
Podział Unii? Demokracja?
Są i nie ma. Gdzie w tym racja?
Państwa? Pieniądze i rządy? -
Każdy różne ma poglądy!

Lądowali na Księżycu,
czy to pokaz był dla picu?
Wątpliwość rodzi pytanie:
Czy coś masz, jeśli dostaniesz?
Czy masz swoje własne dzieci?
Jesteś za, a nawet przeciw!
HARP-y sypią psychotropy.
Na głupotę wzrasta popyt.

Nawet o różnicach płciowych
tak nakładli nam do głowy,
że człowiek, który się goli
jest kobietą - jeśli woli.
Żyją przecież baby z brodą.
Naukowcy to dowiodą!
Udowodnią to niezbicie.
Jest i nie ma! - Sen czy życie?

A jeżeli gdzieś, po czasie
wątpliwość wyjaśnić da się -
coś przekazać  jednoznacznie -
ludzie widzą  to opacznie.
Przekonań zmieniać nie warto!
Ty w to grasz i ja też gram w to!
Wszystko swoje ma ekstrema.
Jest poeta... i go nie ma!

Ktoś nam mętlik zrobił w głowie.
Jest i nie ma! - myśli człowiek.
Nie zawsze ma własne zdanie.
Czy to wiersz? Czy ogłupianie?