Poezja

Mikro okienko w wielkiej przestrzeni.
Maleńka kropla w wód oceanie,
która odrębność najwyżej ceni.
Chce umożliwić innym poznanie.

Internauta i jego strona
są takim oknem i taką kroplą.
Zgubioną w chmurach i nieboskłonach.
Emitującą sygnał - Samotność.

Mknie on przez brzaski. Wędruje nocą.
Od mórz i lądów do stratosfery.
Śle wielu sercom, umysłom, oczom
myśli zamknięte w słowa, w litery.

Schowane w obraz, w tony muzyki,
w gest do kamery i fotografię.
Zmieszane w kotle informatyki.
Jak w tym bezmiarze do ciebie trafię?

Jak je rozpoznasz w medialnym szumie?
W głębinie mroku, w ostrości słońca?
Może ty jedna kroplę rozumiesz?
Czujesz jej drżenie. To ta - gorąca.