Poezja

Gdyby nie ten smutek w oczach -
zamyślenie o przestrzeni
grałaby w nas przeurocza
pieśń o ludziach i o ziemi.

Gdyby nie skromność uśmiechów,
które dobrze znały życie,
i nie myślały o pechu,
a śpiewały znakomicie...

Gdyby nie ten los tułaczy -
niespodziane przeznaczenie...
Gdyby nas nie poznaczyło
niebezpiecznym, groźnym cieniem...

Gdyby nie nagłe zdarzenie,
które wszystko w życiu zmienia...
byłoby w narodzie pienie,
a nie byłoby milczenia.

Mamy za to los człowieczy,
który zdawał nam się snem.
Tyle spraw i tyle rzeczy
okazało się dziś dnem.

Byłaś nam Eurydyką
i anielskim w domu głosem.
Odleciała pieśń donikąd.
Elfy mają stopy bose.