Poezja

Miało opadać, a nie opada.
Niedługo zacznie się olimpiada.
Urlop w Egipcie, w Grecji wakacje.
Komu dziś w głowie manifestacje?
A jeszcze wczoraj Wrogowie Ludu
głośno krzyczeli, że nie ma cudu
i jeśli z nimi ruszą się ludzie
rządowi zda się jak psu na budzie
ta nieustanna hucpa medialna.
Nie była chyba bardzo realna
wizja upadku i szybkiej zmiany,
a tacy byli - przyłóż do rany,
nasi, walczący, o lud troskliwi -
wielcy eksperci, znawcy prawdziwi.
Mówiłem sobie już po Lepperze,
że żadnym klubom już nie uwierzę.
Teraz tym bardziej - po Petelickim
nie wierzę Wrogom - gremialnie - wszystkim!
Władza się boi tylko kiboli.
Parlamentarni - to także swoi.
Nic nie mogąca mniejszość bezsilna
nie jest tak bardzo od władzy inna.
Wkrótce na pewno coś nam wymyślą.
Kolejną grupę z torbami wyślą.
Przycisną ceną. Zastraszą prawem.
Wymyślą dla nas jakąś zabawę.
Nudzić z pewnością się nie będziemy.
Trzymać się będą póki żyjemy.
Miało opadać, lecz się podnosi.
Możemy tylko Boga uprosić,
by się tu zjawił kolejny Ghandi
i sen roztoczył o Nibylandii.
O jakimś jutrze bliżej nie znanym.
Spokojnym, zwykłym, niezakłamanym.
Czy takie jeszcze kiedyś być może?
Na razie wiersz ten do bajek włożę.