Najnowsze prace:

Poezja

	stani
	PROFIL O autorze Przyjaciele (13) Poezja (50) Fotografia (137) Pocztówka poetycka (4)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

stani, 3 maja 2012

memento

prawie tak
ostatecznie nie

bezbronnie
w pytania o sens

bez sensu

.

liczba komentarzy: 9 | punkty: 16 | szczegóły

stani, 12 kwietnia 2012

złudzenie

nikt nie pukał - cisza
tylko się zdawało
że jej kroki słyszał

to serce kłamało

liczba komentarzy: 6 | punkty: 11 | szczegóły

stani, 27 marca 2012

na moim niebie jesteś
cieniem słońc dalekich
i fatamorganą i zefirem
na płonącej duszy

prawie cię dotykam
lecz wciąż się lękam
by nie zdmuchnąć snu

byś nie roztopiła się
w dłoniach

jak płatek śniegu

/z szuflady/

liczba komentarzy: 7 | punkty: 15 | szczegóły

stani, 27 marca 2012

analiza

czasem bogowie
odbierają rozsądek
by przyśpieszyć powrót

po rozum do głowy

liczba komentarzy: 7 | punkty: 12 | szczegóły

stani, 5 marca 2012

horeb

na tej górze
skąd widać płonące drzewo
skulony z zimna
z kocem jak ostatnią deską
czekam na pierwsze słońce
oniemiały

żaden bóg
nie zrzucił mnie z wielbłąda
nie spadła gwiazda
a zdradliwy stopień
nie podłożył nogi
w nocnej drodze na szczyt

tutaj cuda na kamieniach
roznoszą beduini i osły

wystawiony
na widok samego siebie
szukam oczu by zobaczyć

liczba komentarzy: 2 | punkty: 11 | szczegóły

stani, 29 grudnia 2011

niedomówienie

zgubiłem
gdzieś duszę
zapomniałem zabrać

zobacz czy nie leży
w pobliżu paproci
na dywanie przed lustrem
w wieczornym pokoju
przy kominku

ścielą się ręce i myśli
w dotyk i w pięść

lecz czyje one są
i ucieczka dokąd

niedomawiam bojaźnie
ale krążę wokół
świecy

rozpalony zimnym ogniem
w płonący lód

.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 9 | szczegóły

stani, 26 grudnia 2011

poetce

powalasz na kolana
i dziwisz się niewinnie
że stąd bliżej do kolan

niż do twojej duszy

.

liczba komentarzy: 7 | punkty: 15 | szczegóły

stani, 18 grudnia 2011

wigilijne bajanie

tak pięknie wierzyłem w żłóbeczek w stajenkę
gdy pierwsze rodziłem na kolanach słowa
roraty pasterki na choince świeczki
wanilia i drożdże w świątecznych ozdobach

a dziś się kolędą rozbijam o duszę
ukradkiem chowając żal niezrozumiały
i modlitwy łamię w niezdarny okruszek
składając w ofierze na obrusie białym

nie rozumiem boskich planów rozrzutności
z kartezjuszem włażąc w wątpienia odmęty
bo mi się kolęda nie klei w miłości
a ja w tangu życia w połowie zaklęty

stanę o północy gdzieś przy szopce z boku
wpisany w rozgrzaną do nieba pasterkę
a ty mi łzę zdejmij zakręconą w oku
i bez słów się przytul i weź mnie za rękę

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

stani, 9 sierpnia 2011

niemowa

.

czyta z własnych ust

zdziwiony

że można tak wiele
powiedzieć

.

liczba komentarzy: 7 | punkty: 11 | szczegóły

stani, 12 kwietnia 2011

on

.

bezbronny po wielosłowiach
i walkach o sens
odpływa wierną rzeką
w bezwład zaklęcia bogów
wciąż niepokorny

syntezy jak widmo
rozbestwione z bieli w myśl
nie zatrzymuje na siłę
choć kocha ich złośliwy ślad

asymetria pewności przedwiośnia
zamiera kaczeńcem w sens
i rodzi sie innym porankiem
nad brzegiem pochylonego słońca
zbyt wcześnie na dytyramb
zbyt późno na pewność siebie
choć pozwoliła mu na bezwstyd

nie , to nie jego łzy
nie ma tego w rejestrze
spojówki do naprawy
i kokardki duszy
zapętlone na szafot

on chyba już wie

.