16 marca 2014
w nieznane
„Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał” (Rdz 12,4a)
wewnętrznie rozdarty pokryty siwizną i zmarszczkami
na głos cichy jak wieczorna cisza przed snem
stary Abram wyruszył w drogę w nieznane
kapryśny jak dziecko jak dziecko ufny
poszedł przed siebie wypełnić wolę Pana
choć wszyscy to znamy i znamy zakończenie
gdy jego potomkowie ukrzyżowali swego Pana
świat się wcale nie zmienił jak Bóg jest niezmienny
słychać wciąż to samo wołanie przed sennym uwikłaniem
o wyjściu z ciasnych ram zadowolenia
kto zechce usłyszy i pójdzie w nieznane
tworzyć własną historię wpisaną w losy świata
i nic odkrywczego nie zdołam zapisać
skoro istnienie świata we wszechświecie jest chwilą
małym kamykiem który stał się kamieniem węgielnym
2014-03-16
28 czerwca 2024
wiesiek
28 czerwca 2024
Eva T.
28 czerwca 2024
Marek Gajowniczek
28 czerwca 2024
Eva T.
27 czerwca 2024
wiesiek
27 czerwca 2024
Trepifajksel
27 czerwca 2024
violetta
27 czerwca 2024
Eva T.
27 czerwca 2024
sam53
26 czerwca 2024
Eva T.