Poezja

+18

nic nie zapowiadało, że będziesz
rozbierać się publicznie. w podstawówce
nosiłaś bluzki zapięte pod niebo i paznokcie
obcięte na chłopaka.

kiedy pojawił się Rysiek z ósmej ce
rwałaś chaotycznie zdania, a on dla ciebie
stokrotki, na pastwisku między plackami,
gdzie pasła się Mućka.

kopałaś i gryzłaś, bo nie chciałaś się nastąpić.

krowa beznamiętnie przeżuwała trawę,
a ty wypluwałaś źdźbła na ziemię.
łzy znaczyły drogę przez mękę,
gdy oswobadzałaś się z łańcucha.

spaliłaś w piecu tę spódnicę i jedyną lalkę,
która została ci z dzieciństwa. a teraz
wciągasz atmosferę lupanaru jak herę,

udajesz, że sperma to waniliowy deser.


_________________________________