Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

sam53, 4 marca 2020

Jak... fioletowo

kocham cię fioletowo
i bzem i fiołkiem pod wiśnią
i słowem jeżeli słowo
potrafi wyrazić wszystko

w zapachu lawendy kocham
i we śnie - noc zawsze wdzięczną
fioletem drży fala doznań
i przyszłość co weszła w przeszłość

kocham cię fioletowo
na dziś na jutro na wczoraj
tak jak na niebie obłok
i zapach wiosny we włosach

w ostróżkach wzniosłych kąkolach
które zakwitły w jęczmieniach
fioletem kocham cię kocham
jesteś
a może cię nie ma

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

sam53, 4 marca 2020

Późnoletni

Gdybyśmy mieli deszcz w sobie
tę świeżość letnią co jeszcze
w zieloność potrafi pobiec
i wzbudzić nie tylko dreszcze

gdybyśmy mogli wyostrzyć
ciepło wciąż drżące na liściach
żeby wrześniowej miłości
złotem dziękować że przyszła

że jest w karminach i brązach
w słonecznych podrygach cieni
i z nią możemy dziś pląsać
tacy zwyczajni jesienni

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły

smokjerzy, 4 marca 2020

kuchta

żaden poeta
raczej
wyłapywacz cieni
przemykających przez śmietnik
jak odpadki
to i owo
nadaje się na cienką zupę
wtedy piszę
aż słowa zleją się
w kropkę
bez smaku i sensu
pełną oczekiwania na cud
który owszem
zdarza się
jednak zawsze
w cudzym wierszu

liczba komentarzy: 38 | punkty: 6 | szczegóły

jesienna70, 3 marca 2020

w bezsenne noce 2

czekam na ciebie
cicha jak mgła
tuląca bukowe pnie

księżyc srebrzy
moją sukienkę
bawiąc się jej rąbkiem

trzymam w rękach
dzban z ostatnim
kluczem do domu

mógłbyś wejść
bezszelestnie
wyciszając żal

przecież wiesz
jak tęsknię za śladem
twoich pocałunków
których nie poznałam

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Anna Maria Magdalena, 3 marca 2020

425 myśl bezmyślna

Nie umiem sobie wyobrazić
ile tu moich liter pozlepianych w kolebki
myśli co z głowy raz po raz wypływały
czasem w nich tonę nawt gdy suchość w gardle
na jednym oddechu pisze bezmyślnie.

To moje sekundy mijającego życia
to moje minuty płynących łez
to moje godziny bezsennych nocy
to moje miesiące cierpienia i miłości
to moje lata pogoni za idealnie poukładanymi literami.

Nie umiem sobie wyobrazić życia bez liter
śmiechu do łez aż bolą policzki gdy dostrzegam swoją niedojrzałość

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

xymo, 3 marca 2020

perseidy

żar z papierosa odsłania mały fragment pokoju
zapamiętuje fotel wduszony w kąt ścian
wszystko inne jest poza jakby nie istniało w pamięci
liczę do pięciu otwieram oczy
wymazując z osobna niespełnione marzenia
cisza zwiastuje burzę papieros dogasa

w płonącym wszechświecie myśli są jak unoszące się
ciepłe opary poruszam się po omacku
wymyślam wszystko od nowa nie ma imion
nie ma twarzy anonimowi ludzie
utleniają się kropla po kropli

liczba komentarzy: 1 | punkty: 8 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 3 marca 2020

Specobawa

Służby pomogą własną drogą
i już nie MUSZĄ, ale MOGĄ.
Przedwczesne wszelkie są zamiary.
Wirus zabija tylko starych!
Tych, których dni są policzone.
Mydło wystarczy na obronę.
Niewielka przy tym będzie strata
naprzeciw kosztów zmiany świata -
skutków paniki giełd i Rzymu.

Stąd DOBROWOLNOŚĆ a nie PRZYMUS !

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

magda p, 2 marca 2020

Na stole kilka złotych

znowu się spóźniłem, mogłem być
na czas, ale tylko zlizuję z warg uśmiechy.
jesteś jeszcze ciepła jak pierwsza
strużka światła na poduszce.

kroisz dzień i liczysz na cud,
herbata parzy usta, z pośpiechu i emocji.
wspomnienia pachną ziemią.

pies wciąż szczeka, zdążył już oblecieć
wszystkie place. na płycie leżą trzy martwe ptaki.
wiatr rozwiewa pióra,

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Anna Maria Magdalena, 2 marca 2020

Dla siebie kawałek nieba

Zgrzeszyłam dziś
myślę sobie, że przecież nie muszę być tu i teraz
i dlaczego mam myśleć za Ciebie
Ty nie Ja
Ja nie Ty
Myślę więc zamknę te skrzypiące drzwi tego świata
dlaczego by nie?
Kusi...
Ach kusi ta cisza i spokój
szeleszczą tylko Moje pragnienia
czekoladki i kieliszek wiekowego wina
bo ze mnie już nie taka młoda dziewczyna...

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 2 marca 2020

Ja to mam szczęście...

I uwierzy, kto dożył.
Nie jesteśmy tak chorzy!
I zanuci: "Ja to mam szczęście!"
I zrobimy krok w przyszłość,
pamiętając nieścisłość -
Epidemii światowej obejście.
.
Choć złośliwych pomruków
nie brakło na Facebooku,
nikt się nie krył za bielą maseczki.
Śmiech od ucha wybuchał,
gdy odważni do Wuhan
urządzali wiosenne wycieczki.
.
Nic nie zmorze Polaka
i historia nie taka
i wyniki nie zrażą publiki.
Utwierdza każda zmiana
zaufanie do pana,
choć się wczoraj wypisał z kliniki.
.
W jego świecie wirusów
nie ma przecież przymusu.
Wszyscy znoszą głód polityki.
A gdy gdzieś, ktoś naskrobie -
zaraz pomyślą sobie:
Nic takiego... to tylko szsz... KOD - niki!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

10 - 30 - 100