Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Towarzysz ze strefy Ciszy, 27 lutego 2023

Zbuntowany Anioł

{List do Krzysztofa Klenczona}

Nie wiem jakim cudem odkryłeś
Te sekretne częstotliwości
Ale Tobie wystarczyło raz uderzyć w ten świat
Żeby drgał do dzisiaj

Zupełnie jakby był pusty w środku
Tak jak już teraz- od dekad
Puste są sceny i estrady

Dzielą nas nieprzebyte sztormy
Furia północnego Atlantyku
Której opis wychodzi poza dyszkę Beauforta
(Co któraś fala podobno
Szumi po polsku)
I cholerny golfsztrom rozbija o moje skalne głowy
Wszystkie butelki z listami które do Ciebie wysyłam
(Z adnotacją że adres zameldowania wpisuje niewłaściwie)

Jak Ty w ogóle trwać mogłeś
Wśród tych ludzi morza
Dla których nasz suchy szorstki akcent
Z tymi ą, ę,ź i ć - które tysiącletnie linie papilarne potrafią bezbłędnie opisać(gdy tylko
Twardy grunt im pod zasiew dać)
Brzmi jak lament żebraka

Mówią że klimat się ociepla
Ale przecież w tym świecie
(Chyba prostopadłym)
Trwa wieczna zima
Wieczny luty

Nie wiem- może Ci nikt nie powiedział
Ale na tym śniegu zostawiłeś
Trop- zupełnie inny- ale też wilczy

Chodzę po nim - jakby do znudzenia
I zaglądam w światła przejeżdzających aut
Wszystkie to czarne wołgi
W ich lusterkach nikt nie ma odbicia
A za kierownicą- czarny pył

Gdy pada śnieg- biały puch
Osiadający na bezpańskich krzyżach
Tworzy wrażenie jakby cały świat był
Wyrzeźbiony w brzozowej korze

Każdy z tych krzyży-
Jak tylko wyciągam do niego rękę-
Mowi mi że dzięki Tobie
Odzyskał pamięć

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 27 lutego 2023

akwarelą przyzwyczajeń *

namaluj taki obraz
żebym utopił się w kolorach błękitu
płynącego z całej ciebie

namaluj wrażenie braku tchu
gest serca w podzięce
radość słonecznego splotu
dotyk dreszczem podszyty
kilka pociągnięć wystarczy

zaczekaj
przyniosę popielniczkę

.

* są takie wiersze głęboko w szufladzie,
które wyciągnięte na światło zaczynają żyć swoim
życiem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 27 lutego 2023

w szepcie

słyszałem słowo pod tym samym drzewem
gdzie krople światła drgają o świtaniu
gdzie w pierwszych pąkach wybudzona zieleń
bogini lasu i tobie się kłania

z wiatrem co dotąd zwykle pędził w pola
teraz się kuli pod krzakiem jałowca
próbując w cieniu wymodlić wywołać
tę przebiśniegiem pachnącą jak wiosna

wyrwać z milczenia przedwczorajsze echo
które zziębnięte przywarło do ziemi
jak nasza miłość która miesiąc w miesiąc
szuka dla siebie kawałka przestrzeni

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Teresa Tomys, 26 lutego 2023

portret

portret

w białym kwadracie
biel i cisza
jutro zacznę od kształtu twojej twarzy
umieszczę łagodne i spokojne oczy
rozumne jak żadne
na zaciśniętych ustach
spróbuję położyć uśmiech
w kolorze marchewki
tak odwrócę wzrok
od linii marionetek
i lwiej bruzdy pełnej troski
dłonią ze śladami minionych lat
zakryję naszyjnik wenus
po to by pokazać
dwa piękne bursztynowe sznury
wszystko w koronie srebrnych włosów
w pięknej bieli

jesteś już ze mną

2023/T.Tomys

liczba komentarzy: 6 | punkty: 7 | szczegóły

Sztelak Marcin, 26 lutego 2023

Egzegeza alegorycznego wielbłąda

Mycie prawego ucha lewą ręką,
o ile nikt nie przerzucił stron
na nice. Co mogło się zdarzyć
z uwagi na plamy na skórze
słońca, niezbyt czytelnego o poranku.

Zresztą oczy zasnute mgłą uczuć,
ambiwalentnych. Choćby z powodu
krótkich dni i temperaty wskazującej
na nieubłagany upływ czasu.

Przynajmniej w tym momencie,
kiedy dromader wpada w filozoficzny
nastrój. Przeklina nadmiar piachu
oraz karawany błąkające się bez celu.

Za to oazy są przepełnione spokojem,
prawie że świętym. Niestety brakuje
modlitw, ewentualnie są niedostrzegalne.
Chociaż u źródła postawiono budkę
bezpośredniego dostępu do raju.

Albo piekła, tak samo męcząca droga,
szczególnie przez ucho igielne.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

tetu, 26 lutego 2023

i odpuść nam

Piotrze —
nasza wiara że w końcu się uda
leży głęboko — pod gruzami
serce bije bezpowrotnie

zostawiłam ci bochenek chleba
piekarz mówił że z dobrej mąki

Chleba naszego powszedniego

weź go i zanieś tam
gdzie zbudujesz dom przesiąknięty światłem
jego blask będzie twoją chwałą

nie wahaj się
zwątpienie czyni nas słabymi
jeśli taka twoja wola — będę tu
kołysząc się na krawędzi bezkresnego błękitu

z nadzieją
że już nigdy nie rozstąpi się ziemia

liczba komentarzy: 2 | punkty: 8 | szczegóły

samoA, 26 lutego 2023

W tworkach

Jacuś podglądał kobiety.
Lubił
Figury stylowe.
Każdego dnia
wchodził na drabinę
i mówił, że jest
na Górze.
Cokolwiek widział,
Zaszczytu nie dotknął.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

sam53, 25 lutego 2023

ze słońcem po niebie

mówisz - chodź - a ja słyszę - chodź ze mną
i wypełniam tobą ramiona
i potykam się wzrokiem o ciemność
choć twe usta płoną od wczoraj

jakby chciały w świat magii nas przenieść
wycałować oczy zaspane
później przejść się ze słońcem po niebie
lub przetańczyć cały poranek

nawet co dzień jak słowo przy słowie
roztańczone wierszem w obłokach
ty mi siebie dziś w tańcu opowiedz
i nie tylko w tangu mnie kochaj

liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 25 lutego 2023

Na wschodzie bez zmian

Nikt nic nie wie i niczego się nie dowie,
bo już wojna eskaluje niebezpiecznie.
Nie ma wpływu na nic zwykły szary człowiek
i o jutrze swoim myśli niedorzecznie.
.
Że być może wszystko dobrze się ułoży
i że Chiny nie dostarczą Rosji dronów.
Odstrasznie musi zagrożenia mnożyć
sporadycznie - od wielkiego dzwonu.
.
Rzeczywistość kryje mroczna tajemnica.
Są sposoby i obejścia i metody.
Można przeżyć alarm w metrze lub w piwnicach.
Wyciszenie świadczy, że szukają zgody.
.
Debatują, porównują własne siły,
licytując swe słabości i atuty.
Jeśli nawet już cokolwiek ustalili -
mgłą wojenną pozostanie świat zasnuty.
.
Doniesienia nieustannie cenzor zmienia.
Nic nic nie wie i nie dowie się niczego
o przewadze możliwości zaskoczenia.
Woli milczeć - nie przykładać rąk do złego!