Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

ajw, 15 marca 2025

w imię różu

na dobry wieczór
i na dzień dobry
szepczę ci odę do młodości
fuksją i amarantem
pudrowym
perłowym
bukietem róż(owym)

biel i czerwień
w jeden kolor złączona
klasyka i liryka
subtelnie (wyra)żona

Z cyklu "Kolory"

________________

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

violetta, 14 marca 2025

Optymistka i marzyciel

gdy ty cieplejszy jaśniejszy
pączkującymi drzewami
jaskrawożółtą różą
z żonkilu i forsycji
intrygujący promyk
rozkwita w nas
połącz

liczba komentarzy: 11 | punkty: 7 | szczegóły

sam53, 14 marca 2025

przytulam wierszem

miała być wiosna a ja słucham wiatru w polu
zachwycam się uciekającymi w dal chmurami
przeglądam się w kałużach
rozmawiam sam ze sobą
.
spacerem znaczę codzienność
rozdeptując wczorajsze ślady w błocie
dotykam nagiej wierzby przy cmentarzu
jakby o tej porze miała być już cieplejsza
a brzozy bardziej seledynowe niż przedwczoraj
.
miała być wiosna a jest zwyczajność
echo pod parasolem szaro-burych obłoków
twoje imię zostawione na ustach z nadzieją
że nie uwierzysz w zimne obce dłonie
sięgają głębiej serca
.
miała być wiosna

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 13 marca 2025

moja wyspa

chciałbym uciec daleko
na wyspę otoczoną oceanem
skąpany w błękicie
w ciszy pośród zieleni

przykryty liściem palmowym
smakowałbym wolności
wolny od telewizji, nienawiści
czuwałbym nad swoją kobietą

człowiek żyje marzeniami
czasem cząstka z nich się spełni
dość wojen głodu i głupoty
czasem zamykam oczy

widzę w głowie ciekawe obrazy
otulony w wiatr gonię chmury
zamykam w sobie kilka uderzeń
serce tłucze i kocha radośnie

moja wyspa jest blisko
ściskam w dłoni ziarna piasku
plaża pokryta resztkami złudzeń
fale niosą myśli gdzie wolność ma smak

liczba komentarzy: 11 | punkty: 3 | szczegóły

normalny1989, 13 marca 2025

salalas

Panicznie się boję, tak że
czasem lęk wręcz
pozbawia mnie zmysłów.
Taka klątwa, a i dar
umysł zamknięty w cudzysłów.

Dar lęk odstrasza - cóż
wiem, że to paradoks
jak szynką kroić nóż
świadomość razy milion
chodź śmieszku, postaw tu swój but.

Mnogość chorób w głowie
to moje wewnętrzne chwile
widziało je tylko kilka osób
bo im na to pozwoliłem.

Wyglądam jakbym szedł,
choć prawie ciągle błądzę
to na pewno nie szukam pomocy,
bo głupi choć jestem to lubię
czuć się mądry
i już nie nadzieja w siebie
lecz historia za mną
jest moją podporą
i chyba żem nie człek
ja jestem prorok.

Nastała taka krótka era,
bo szybko zmierzę się z lękiem
następny wiersz na pewno
będzie o jakimś zwycięstwie.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 13 marca 2025

Strumyczek dobroci

Na pustynii sumień
i uczuć bezdrożu
skromnych datków strumień
przedarł się ku morzu.
.
Morze się wzruszyło
większym fal pokłonem
z nadzieją, że było
od łez już mniej słone.
.
Ujścia wciąż pytało
gdzie to źródło bije
i skąd taką miało
na pustynii siłę?
.
Być może z Postu Wielkiego...
z Boskiej Cierpliwości
wobec kuszącego złego
i z uczuć stałości.
.
Metafora sens ukrywa
mojej opowieści,
by pomocy nie przerywać
poza Dni Czterdzieści.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 13 marca 2025

Wielkanocna jałmużna

Po uregulowaniu opłat stałych
zostałem bez środków na życie!
Udział w zrzutce jest za mały.
Może datek dorzucicie?
W kwietniu ZUS 13 doda
i z jałmużny Was wyręczy.
Szkoda nerwów. Zdrowia szkoda,
gdy nędza człowieka męczy!!!
O mój stan rośnie obawa.
Funkcjonuję coraz gorzej.
Wkrótce "fundowana kawa"
już niewiele mi pomoże.
Wtedy nic już nie napiszę
i o nic już nie poproszę.
NIe przeczytam, nie usłyszę
kto mi pomógł skromnym groszem.
>>>
https://pomagam.pl/f9d6ep?src=ctg

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

ajw, 13 marca 2025

plamy słońca i cienia

w powietrzu
przesyconym zapachem pinii
słońce przedziera się przez rzęsy
migotliwym blaskiem
hipnotyzuje morze
lśniące jak błękitna emalia
rozlana po horyzont

a ty nie patrzysz w tamtym kierunku
skaczesz w zieloną toń
dając się połknąć przez moje źrenice

masz w oczach plamy słońca i cienia
radość poranka i głębię wieczoru
którego już nie ostudzi
chłód bielonych wapnem ścian

____________________________

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Yaro, 12 marca 2025

Jeansy

kocham swoje dżinsy,
bez porównania
jesteś dla mnie wszystkim,

pędzę przez lata, zabrakło tam nas

powiedz, że mnie kochasz,
kwitną kwiaty w ogrodzie

myśli podobne, uśmiech śliczny
słowa pobudzą wyobraźnię

zamyślony zapomnij
o wczorajszym spotkaniu
ważne dzisiaj w płucach z tlen

biegniemy polaną w nieznane
lecz gdy to jedynie
sen może urojenia
krótkie jak cały
ten zmartwień los

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 12 marca 2025

Stulecie winnych

Na pogrzeb zabraknie.
Nie starcza by żyć
i wyglądać ładnie.
Wstydź się Polsko!
Wstydź.
Karzesz pokolenia
za ich lata młode,
świat co się nie zmieniał
i milczącą zgodę,
która pozwalała
być.. albo nie być,
kiedy dorastała.
Wstydź się Polsko!
Wstydź.
.
Dziś wobec strości
ciężkie masz rachunki
za błędy młodości,
wikt i opierunki.
Za światło i wodę,
prąd, paliwo,gaz.
Za dawną urodę,
którą zabrał czas.
Niech Sąd Win
dziś zalet
nie próbuje kryć
w rozliczeń zapale.
Wstydź się Polsko!
Wstydź.
.
Nie starczy na pogrzeb.
Za mało by śnić
sen o krótkiej kołdrze.
Wstydź się Polsko!
Wstydź.
Zabrakło medyków
i nie ma Opieki
Dla wieku antyku
podrożały leki.
Podobnie jak skromne
miejsce na cmentarzu.
Koszty są ogromne,
a banalny zarzut.