Latest items:

Poetry

	Bazyliszek
	PROFILE About me Friends (100) Poetry (586) Prose (3) Photography (41) Postcards (6) Diary (24)

latest best rating most commented

Bazyliszek, 20 december 2012

I w smoczym oku łza

dzwony dziś zabiły inaczej
jakby jezeus z krzyża

panna w białej sukni
ktoś rzucił ryżem

dziecko pyta czy mikołaj
kominiarz wystawia rachunek

na jeziorze wielki sen
czajkowski i łabędzie

po co pytać ptaki
gdy brak przystanku

odleciały bo musiały
czy też do boga

przecież są inne

kraje

number of comments: 11 | rating: 11 | detail

Bazyliszek, 19 december 2012

Zwierciadło

od mojego pierwszego krzyku
lustro odzwierciedla życie

wtedy bardzo powoli
potem coraz szybciej

nawet zegary pogubiły czas
nie nie chce być na peronach

tamte morze tamta plaża
ciocia czy też kuzyn

nigdy nie pytałem mew
jak wam na imię

jadłem tylko calypso

twarz się ciągle zmienia
a te włosy tamte włosy

grzebień zawstydzony
tam kasztanem tu popiołem

nie pytaj czy istnieje bóg
nawet on tego nie wie

kiedy lustro nie odpowie

poznasz

number of comments: 24 | rating: 17 | detail

Bazyliszek, 16 december 2012

Seks jest jak wiersz

zawsze bez tytułu
kiedy dłonie szukają
ukryte metafory

usta z ustami
spięte inwersjami

w chaosie pożądań
rym się nie rymuje

przecinek znajduje kropkę
pozostaje wykrzyknik

number of comments: 25 | rating: 23 | detail

Bazyliszek, 14 december 2012

Na sopockim molo*

stałem na pięknym brzegu
jakże innym jakże obcym

wiem że morskie ptactwo
wszędzie jednakowe

chciałbym znów nad moim
gdzie w piasku wyrastały stopy

to nie horyzont oddala

tylko tęsknota

*to nie tak, nie ma mnie na molu, to tylko marzenie, morze czy też oceany, wszędzie pięknie, poznałem, kąpałem, ale gdy powiesz Sopot, nie dziw się łez:))))

number of comments: 33 | rating: 15 | detail

Bazyliszek, 9 december 2012

Słowo

jakże bolało. a że wieczór.
noc szuka księżyca.
znalazła tylko ciemną stronę.

to nie mały książę.
zwykłe życie.

nie ma łodzi podwodnych.
tylko głębiny.

na połamanych wiekiem gałęziach.
wróble udawają słowiki.

bociany wiedzą - afryka.

było aż tak wiele.

wypowiedziałaś słowo.
w którym umarłem.

number of comments: 32 | rating: 22 | detail

Bazyliszek, 8 december 2012

Dwa rowery

schody pną się w górę
coraz wyżej wyżej
aż do boga

jakże ciężko zejść do ludzi
drzwi się tylko w jedną stronę
okna tylko na ulicę

nie lubię na nią patrzeć
gdy mnie tam nie ma

w barze wiele pustych miejsc
o jednym kieliszku samotnych

idę w innym kierunku
na skrzyżowaniu dwa rowery
każdy w inną drogę

idę aż donikąd
przecież nikt nie woła

number of comments: 51 | rating: 18 | detail

Bazyliszek, 2 december 2012

Wiesz są inne ulice

czasami coraz bardziej mi smutno
bo na marsie brak jest śniegu
i odleciały wszystkie bociany
skowronki trumną zamknęły dzioby

chciałem przecież tylko spacer
po drodze gdzie drzewa się za dłonie

a tam długie nawet dłuższe cienie
bo słońce zmieniło szlak

chciałbym wreszcie twoje
droga mi nie ważna

number of comments: 17 | rating: 15 | detail

Bazyliszek, 1 december 2012

Kiedy klękasz pomyśl

nigdy nie byłem na tym szczycie
i Inuit znam z Tv

tak bardzo chciałem
aby zmazać granice

przecież to nie kolor
czy stempel w paszporcie

wypełza żmija
tych więżących

boję się tak bardzo
więc chowam pod krzyż

pamiętam jesienne drzewa
i płacz opadających liści

i coraz dłuższe cienie
bo słońce inną drogą

pamiętam letnie słowa
i słowa które dawno falą

gdyby tylko raz w dłoni
zatrzymać świat

a słowa oddać wiatru

number of comments: 45 | rating: 14 | detail

Bazyliszek, 30 november 2012

Gdy wieko

gdyby tak zapomnieć
co lata łączyły

i te ślady
które umierają brzegiem

a gdyby zapomnieć wszystko
łzy nie pozwalają

gdyby iść tylko plażą
i pamiętać najpiękniejsze

number of comments: 7 | rating: 20 | detail

Bazyliszek, 29 november 2012

Frau E

jeszcze wczoraj
krótka rozmowa
o wszystkim i niczym

wymiana życzliwości
jak zawsze z podzięką
ragusa*

dzisiaj z twarzą śnieżki
na podłodze wyciągniętia
w śmiertelnym uścisku

* =czekolada z orzechami