Latest items:

Poetry

	szybcia
	PROFILE About me Friends (5) Poetry (61) Postcards (2) Diary (3)

latest best rating most commented

szybcia, 22 february 2014

Walkower

Bezdomna
Chowa się w swoich czterech ścianach
Z kątów już wymiotła snów pajęczyny
Na słabych zdaniach jak cień się słania
Oczami śledząc sennie mijane godziny

Bezsilna
W ramionach kryje głowę przed ciosem
W pięściach ściska niedostrzegalny opór
Nie płacze i nawet o litość nie prosi
Na pniu złożyła pragnienia pod topór

Bezduszna
Swego serca głosu już słuchać nie chce
Wie przecież że o nią nikt nie zawalczy
Słowo orężem nie jest w jej ręce
By oddać co czuje ich nie wystarczy

Bezczelna
Żebrać śmie jeszcze o łagodny wyrok
Za winy niechcący nie popełnione
Byleby tylko ten ból już minął
Żeby wyruszyć w tę ostatnią stronę

number of comments: 15 | rating: 4 | detail

szybcia, 5 february 2014

przewlekły

skoro boli
to znaczy że coś było
jakiś żar
płomień
może nawet miłość
skoro boli
to chyba dobrze
bo coś zostało
mała garstka wspomnień
boli nadal
i drąży
rana się nie chce zagoić
jestem zmęczona
bo za długo boli

number of comments: 11 | rating: 6 | detail

szybcia, 25 february 2014

obraz

to ta moja bujna wyobraźnia
wyidealizowała do granic bólu
obraz który gdy nagle pojaśniał
ujawnił tylko plamy i dziury

wolałam ich nie dostrzegać
tłumacząc za każdym razem
światłem co cienie rozlewa
a dzieło nie jest bohomazem

on pręży się i rzeźbi cudnie
wtapiając w tło ram pozłacanych
pięknym chce zostać na płótnie
choć w samouwielbienie odziany

number of comments: 8 | rating: 3 | detail

szybcia, 22 january 2014

Zanim

Zanim się obudzi na dobre, co drzemie
Nim ziarno nadziei wykiełkuje
Nim jej sad obrodzi
Powiedz, czego oczekujesz ode mnie
Co po głowie ci chodzi?

Jeśli nie jesteś pewien, co czujesz
To proszę moim sercem się nie baw
Z żadnej miłości się nie żartuje
Choć raz jedyny zrób to, co trzeba

Zanim podniesiesz swego serca kamień
Nim dobrze wycelujesz
Nim kamieniem rzucisz
Pomyśl przez chwilę, kim jesteś dla mnie
Nie wracaj,nie wiedząc czy nie zechcesz uciec

number of comments: 7 | rating: 4 | detail

szybcia, 3 february 2014

cum tacent clamant

w samotności ławki
i bezruchu nagich drzew
w gasnących oczach latarni
w dostojnych wzgórzach
które dotknął śnieg
w ptakach które nikt nie karmi
zamilkły tęsknoty
zeskorupiał ból
i ogień czas przygasił
słów niewypowiedzianych
dotkliwy szum
wymowniejszy niż puste wyrazy

number of comments: 6 | rating: 6 | detail

szybcia, 15 february 2014

Gorgony i Harpie

świt czerwienią horyzont maluje
a wiatr nagimi gałęziami szarpie
zanim złe sny nad kawą przeżuje
znikną na dzień gorgony i harpie

smutek bezwiednie miesza z fusami
żeby przetoczyć kartkę kalendarza
jakimś zajęciem lęki omamić
nim zmartwychwstaną nocą niczym Łazarz

number of comments: 5 | rating: 3 | detail

szybcia, 17 january 2014

a co

Wszystkim tym którym się wydaje
Że bez nich już nic i wcale
Pokażmy środkowy palec
Bo życie toczy się dalej...

number of comments: 5 | rating: 7 | detail

szybcia, 18 february 2014

kiedy cisza przemówi

tysiącem decybeli przemówiła cisza
na pół rozpłatując pnie stuletnich drzew
przenikliwy pisk każdy kamień słyszał
z najmniejszej szczeliny wypłynęła krew

uwolniła nurt zamarzniętych rzek
rozścielając mgłą psychodeliczne sny
ryby wyskoczyły na spękany brzeg
ze skrzeli się wydobył przeraźliwy krzyk

manekiny wyszły z wystawowych ram
raniąc martwe stopy drobinkami szkieł
popękały dzwony nutami ciężkich gam
zapłonęły pojedyncze pasma mgieł
………………………………………………………………
i nagle znieruchomiał czarno biały tłum
zabrał głos otwieranych powiek szum

number of comments: 5 | rating: 6 | detail

szybcia, 9 february 2014

tajemnica

ukryta w urnie
tak jakby jej nie było
nieobecny świadek
milczący
bezsilność i paniczny strach
suchymi łzami
co noc wracający
egoistyczny ból
z którym nie można się rozstać
w bruzdach na twarzy
nowy wzór
i do piekła droga prosta

number of comments: 4 | rating: 1 | detail

szybcia, 26 february 2014

jeśli zatęsknisz-hipotetycznie

jeszcze nie teraz
pewnie nie prędko a może wcale
ale jeśli kiedyś przyjdzie taka chwila
może się okazać
że aż tak się oddalę
by wspominając pomyślisz
czy w ogóle byłam

number of comments: 3 | rating: 6 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: Polskie Zoo po ćwiartce, strach i obłuda, znienawidzona, Kamień, Tymczasem, to takie ludzkie, Wierzby, aneurysma ang, jeśli zatęsknisz-hipotetycznie, Krokusy, obraz, Walkower, czemu mi to robisz, kiedy cisza przemówi, Gorgony i Harpie, jeśli nie zdążę, kroki czarnego anioła, łąki wiecznie zielone, oczy najczarniejsze, tajemnica, nie bez powodu, półprawda, Kicz, przewlekły, listopad, cum tacent clamant, Świat zwariował, Wolę spać, ut ameris , amabilis esto, Ignis non exstinguitur igne, telefon, sznur do nieba, otwórz się, dlatego nie mogę, poszukiwacz, Borsucze rozmyślania, Złota przędza, Zanim, Uzależnienie, NIC NIE ZNACZĘ, to nie ja, Wyruszę kiedyś, połamane smyczki, a co, to se nevrátí, pajęczyna, Gdybyś, tęsknię tak bardzo, czerwony worek, a może nie, drugi brzeg blisko, gdybym, nie lub niemożliwe, nic tu po mnie, nie dla mnie, Kto o mnie się pytał ?, muzyka zamieci, zima zima zima, w bladym świetle-miłość, Najgorsze dopiero nadejdzie, Il vous permettra à mon avis, elle...,