28 february 2014

Wierzby

 


Patrzę na nie jak na postaci
W szeregu
W równych odstępach stojące
Ogławione pośród szarych pól połaci
Nastroszone włosy
Wdowie loki opłakujące
Popękane pnie
Pomarszczone i dziuple puste
Może tam właśnie miały serca
Niegdyś płonące
Odnajduję w nich twarz schowaną w lustrze
Z opuszczonymi rzęsami
Niczym wierzba płacząca


number of comments: 3 | rating: 4 |  more 

alt art,  

te równe odstępy to znak, że nie ma wolności..

report |

ApisTaur,  

zawsze w szeregu / pomiędzy / gdzie diabeł Rokita / w dziupli mieszka / w nędzy //:-)

report |

mua,  

jak siem przeglądasz z tyma opuszczonyma rzęsama w lustrze ? , ze tak skromnie ??, próbwałem tak, aalllee nie widze wtedy tego skromnisia mua

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1