Poezja

A życie toczy się dalej
wśród pobudzonych Donaldów.
Dniom się przygląda ospale.
Nie śmieje się z głupich żartów.

Komedia go nie podnieca.
Na noc wyłącza spojrzenia.
Wygasa za hecą heca.
Urasta siła niechcenia.

A rasta chce uciec z miasta.
Szukać słowników słowików.
Znudziło mu się i basta!
Zakrętki zdjął ze słoików.

Szklana pułapka już czeka,
a życie toczy się dalej.
Bada cierpliwość człowieka.
Donald się czuje wspaniale.

Zapały nie mają końca.
Pała nie wszystko rozumie.
Słoiki zdejmij ze słońca!
Wekować też trzeba umieć!

Nie wkładaj wieków do weków.
Historię skryje legenda.
Męty spływają do ścieków.
Życie po ludziach się szwenda.

Chce rasta uciekać z miasta...