29 października 2012
Puk...puk!
Bez wsparcia z nieba, bez protekcji,
trudno z jesiennych wyjść infekcji.
Dyskomfort w duszy nieustanny
ma nawet człowiek nienaganny.
I choćby nawet nic nie zgrzeszył
nie będzie się spokojem cieszył
bombardowany okropnością
i wezwań, apeli mnogością.
Jak emocjami wciąż targany
znosić ma wielkie huragany
śledząc wyniki licznych debat?
Wiedzieć kto wygrał, a kto przepadł?
I komu przestrzelono głowę,
lub czy prawdziwe są tuskowe
szczególne wyliczenia rano,
że mniej, lub więcej to - to samo?
Jak obawiając się śnieżycy
może na jakąś pomoc liczyć,
gdy nie dotyczy go in vitro?
To sprawia, że jesień jest przykrą.
Inną niż te uprzednie - Złote.
Wszystko przesuwa się na potem
i gdyby nie to wsparcie nieba -
trudno, o jutro by się nie bać.
Wszystko się bardziej już nakręca.
Niczym się stała zwykła nędza.
Każdy spodziewa się wielkiego,
a to jest jesień - nic takiego.
Przejściowa pora, więc są przejścia
i tylko odrobiny szczęścia
tym razem trudno się doszukać,
a wczesna zima do drzwi puka.
29 września 2024
Śnię, że jesteś ze mnąMarek Gajowniczek
28 września 2024
tak trudno się zapomniećsam53
28 września 2024
Noc po ciężkim dniuMarek Gajowniczek
28 września 2024
jest w nas siła co o swojeYaro
28 września 2024
2809wiesiek
27 września 2024
Dwa krokiBelamonte/Senograsta
27 września 2024
Zapachniało powiewem jesieni,Eva T.
27 września 2024
2709wiesiek
27 września 2024
Na huśtawce nastrojuMarek Gajowniczek
26 września 2024
2909wiesiek