Najnowsze prace:

Poezja

	Bezka
	PROFIL O autorze Przyjaciele (11) Forum (1) Poezja (35) Proza (16) Fotografia (6) Handmade (3)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Bezka, 26 stycznia 2025

rzeźbiarze mroku

ciemna zimna bezkształtna
obleka samotny zakątek życia
zagarniam materię w powietrzu
zaciskam w dłoniach

powstaje

gliniana kula
wokół niej już jaśniej
modeluję tors by mieć oparcie
później ręce i otwarte dłonie

nie cierpię być sama w ciemności
stąd twoja głowa oddana sumiennie
napływają myśli – przenikanie
dopieszczam każdy neuron

kleją się ręce do ciebie
i jeszcze ta obca przestrzeń

żeby przeżyć żegluję w mrok żebrem
stworzysz mnie doskonałą
w malignie nienazwanych marzeń
dłońmi - na moje wyobrażenie

będziemy się nadal rzeźbić
minimetr po minimetrze
w nocy powstaniemy
- oddychając powietrzem

i jeśli wystarczy czasu do rana
zdążymy wypowiedzieć życzenie
stworzeni przez siebie
bez znamion czasu

rankiem będziemy już przeszłością
dla innych

słońce wypali wspólny kształt

- zespolenie

liczba komentarzy: 10 | punkty: 7 | szczegóły

Bezka, 26 stycznia 2025

dopełnienie

milczenie usypia słowa

dopiszę

drobnym maczkiem
pauzę półnutową

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 26 stycznia 2025

matematycznie i metafizycznie

kochaj mnie odwrotnie proporcjonalnie
do moich wad

bez równań z nieznajomą

mnóż radości
dziel na drobne smutki

płyń wykresem funkcji fochów
wyprowadź na prostą

bądź moją całką
a nie różniczką

długoterminową lokatą
z wieczną cierpliwością

zostańmy w tym samym zbiorze
wysokiego prawdopodobieństwa

że zawsze możemy liczyć na siebie
bez reszty

liczba komentarzy: 6 | punkty: 6 | szczegóły

Bezka, 25 stycznia 2025

genialna wariatka

drobna istota z dłutem w ręku
przez przypadek. może przeznaczenie
przekracza próg znakomitego rzeźbiarza
zapadając się w jego tęczówkach
rozbłyskiem na brązie wiązki słonecznej

zafascynowani wzajemnie tworzą
ponadczasowe rzeźby na pograniczu
symbolizmu i impresjonizmu
z czasem pozując niewybrednie
namiętność huśta horyzont

Camille genialnie oddaje
sploty dłoni i stóp wyręczając
odurzona dojrzałym Rodin’em
wie. nie tak miało być. bo druga
otwiera ustami drapieżną noc

on zamyka ją na wieki w „Danaidzie”
Claudel zarzuca miłość w „Wieku dojrzałym”
bardziej wchodząc w głąb. bezkresnej
paranoicznej samotności – nie mogło się
pomieścić w ujęciu więcej niż dwoje

w obłędzie zaślepiona niszczy
dowody genialnego talentu
Rodin nadal patronował jej twórczości
niewiele pozostało oprócz smug na sumieniu
za późno zrozumiał – że on ją też. mocno

ich rzeźby na wieczne dotykanie nieprzemijalności

*
*

umazana gliną do granic będę poprawiać
każdy mięsień i ścięgno gładząc. słowa
najtkliwszym ruchem dłoni
na powrót wydobędę cię z myśli
w najtrwalszej postaci

nie będąc - jesteś dotykalny

liczba komentarzy: 9 | punkty: 7 | szczegóły

Bezka, 25 stycznia 2025

Mistrz i Małgorzata

zwykła chadzać po bruku w czarnym płaszczu
strachy wykluwały się pod przykurczonymi skrzydłami
niosąc ją po opuszczonych parkach gdzie tylko duchy
rozkładały archaiczną gazetę z bukietem żonkili

wyczytał z niej do ostatniej kropli niepewność
chadzała po świecie boso z maszynopisem
a ogień przed nią zamierał na chwilę
i językiem
głaskał piersi nabrzmiałe strachem
o przyszłość

krzyżowy ogień pytań wypalił się wcześniej
niż zakładał Piłat bo przecież miłość nie ma racji bytu
Mistrz milczał jak zwykle – odkryte zaćmiło wątpliwościami
i wszystkie latarnie zgasły na chwilę pojednania

od teraz po omacku dochodzą do prawdy

liczba komentarzy: 5 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 24 stycznia 2025

agrafka

przypiąłeś mnie
do błękitnej koszuli

nie rozpinaj
dla innej

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Bezka, 24 stycznia 2025

sznurówka

przewlecz mnie
przez wszystkie czarne dziury
w pamięci

zawiąż na supeł
w wygodnym bucie

liczba komentarzy: 8 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 23 stycznia 2025

być jak Sylvia Plath

przez chwilę chciałam być nią
mieć spisany cały świat
z głową w piekle
na bezwonnej drodze

bo po kolacji boli najbardziej
- zegar udaje księżyc
a dzieci wciąż nie śpią
- nie nucę

nie byłam pod kloszem
za to poznałam barowe ćmy
i żyłam na krawędzi
ostrza miłości

zamiast ręki
oddałam nadgarstki

- utopiłeś się w lepkiej mazi -

https://www.youtube.com/watch?v=FD2SfQJOK08

liczba komentarzy: 5 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 22 stycznia 2025

przenikanie

intuicja nie myli kroków
tykających. z oddali
próbuję umiarowić szalony rytm

niewykonalne
kiedy się zbliżasz

przecinają się nasze drogi
doganiają cienie

jesteśmy jak szklanka wody
z kroplami atramentu

całkowita ekspansja

liczba komentarzy: 12 | punkty: 8 | szczegóły

Bezka, 22 stycznia 2025

telepatia

każdą twoją myśl
odbieram poza zmysłami
bo śnimy na jawie
wspólny sen

przeplatają się ciągi słów
dopowiadając historię
w milczeniu
(słyszę głos z oddali)

nasza służka noc
wyostrza przeczucia

wymieniliśmy się aniołami

liczba komentarzy: 5 | punkty: 7 | szczegóły

10 - 30 - 100

Najnowsze prace:

Poezja

rzeźbiarze mroku

dopełnienie

matematycznie i metafizycznie

genialna wariatka

Mistrz i Małgorzata

agrafka

sznurówka

być jak Sylvia Plath

przenikanie

telepatia

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją