Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

jesienna70, 20 sierpnia 2025

tańczę

mężczyzna o hebanowej
duszy
wykreślił mnie
z życiorysu

jeszcze niedawno
szeptał czarodziejskie
zaklęcia
dzisiaj milczy

może myślał
że bez niego
nie potrafię
zrobić nawet
kroku

ale na moje niebo
powróciło słońce
więc tańczę co rano
z trzmielami wśród łubinu
i wytrząsam z serca
ostatnie zatrute słowa

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

smokjerzy, 20 sierpnia 2025

więź

niezdarny ślizg snu
pomiędzy stadko
szeleszczących sekund
rzeczywistość przeciera okna
nic się nie zgadza
zgarbiony świt pali fajkę
kłęby wczorajszych zmartwień
pochłania dziurka od klucza
jednak wciąż nie ma drzwi przez które
można by przejść
i żadnych stron do wyboru
tylko wspomnienie oddechu
uwikłanego w konflikt końca
z początkiem

liczba komentarzy: 6 | punkty: 8 | szczegóły

Bezka, 20 sierpnia 2025

przypadkowy bohater

piszę obcy wiersz

stworzony w podświadomości
i z dualizmem istnienia

bestia śpi
upojona absyntem

wędrówki wśród nieznanej natury
podbijają adrenalinę

wilczy apetyt
i resztki mięsa między zębami

to ja – skarlały człowiek
w przebraniu

Supermena

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

absynt, 19 sierpnia 2025

laleczka

napisałem dla ciebie wiersz
nieporadny jak moje dłonie
zasiałem chabry w oczach
z parnej nocy ulepiłem resztę

bez zapowiedzi i już na kolanach
łkasz
czytając bajki

ultrafioletem wypalone fosy
wypełniasz po brzegi
płynnym szkarłatem ust

mieliśmy płodzić nowe światy
a mamy siebie coraz mniej

wciąż spragniony
z naszyjnikiem nóg na ramionach
w obawie przed świtem
przekraczam barierę strachu

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

sam53, 19 sierpnia 2025

Twoje oczy świecą

czy tak mówiłem
nie wiem
masz lśniące błyszczące oczy
może dlatego że prawdziwe
nie spadły z kosmosu
choć mogły być kiedyś gwiazdami
.
były oknem na świat
a są zwiastunem wiosny
iskrą w miłości
okruchem szczęścia
wpisane w nieukrywane spojrzenia
w oddech przed pocałunkiem
oczy które oświetlają nam drogę
zanim spłyną łzą w wiersze
nim mrugnięciem płomienia odejdą w niebyt
.
Twoje oczy świecą
.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 19 sierpnia 2025

blask w kolorach

w oczach rozkwitnie wiosna
przeminęło tyle dat wiele liczb
siwe włosy targa ten co chmury
przegania w tą i z powrotem
przyznaję szalenie kocham zieleń

patrzyłem gdy wszystko budziło
w sobie iskrę nowego piękna życia
przyroda pochłania każdy kolor
każdy dźwięk szybki lot ptaka
ciepły świt co budzi ludzi do pracy

nie wolno stać w miejscu
natchniony rozwijam skrzydła
pachną kwiaty głaszczę liście
w lesie echo przegania myśli
zagubiony czasie przenieś mnie
tam gdzie mogę odpocząć

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

sam53, 19 sierpnia 2025

kocham

jest taki ogród jeszcze nienazwany
w którym dwie róże schylone ku sobie
wyznają miłość tę prawdziwą - za nic
tak jak poezji kłania się dziś człowiek

z zazdrości kwiatom otwierając okno
czeka na słowo które ciągle pachnie
chciałabyś co dzień słyszeć je po stokroć
róże nie mówią - może sama zgadniesz

słowo wpisane dwóm różom na szczęście
z czułym dotykiem rozchylonych kwiatów
w jesienną rosę ubrane najczęściej
zauroczeniem gdy magia teatrum

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

ais, 19 sierpnia 2025

Sierpniowe wieczory

Rozpieszczają ciepłem. Snują baje szumem
zielonych listeczków na wiotkich gałązkach.
Kryją chłodne cienie po przyćmionych kątkach.
Piękna jest natura, która śpiewa chórem.

Dobrze nam we dwoje, oczy się radują.
Serce mocniej bije. Jest mi z tobą cudnie.
Tylko blady księżyc zerka z nieba chmurnie,
bo ptaszęta gniazda starannie pakują.

Cieplutkie wieczory aromatem niosą,
groszku pachnącego, lilii i maciejki.
Pięknie kwitną dla nas i bardzo nas proszą,
byśmy nimi mogli ukwiecać alejki.

Lato wnet przeminie. Jesień, potem zima.
Nowy rok nastanie i wiosna, a potem...
Krajobraz na nowo zalśni ciepłym złotem,
a my na ławeczce, tej myśli się trzymam.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

sam53, 18 sierpnia 2025

magnolia nie zawsze kwitnie dwa razy

dzisiaj po obiedzie Magdalena położyła się tuż obok
słyszałem jej serce
czułem jego drżenie
kiedy słońce przegoniło chmury
odszedł sen
kobiece ciepło burzyło spokój chwili
.
nie wiem kiedy w popołudniowym świetle wyrosły nam skrzydła
Magdalena pierwsza rozpoczęła taniec
blisko siebie jak w tangu
wilgotne usta
deszcz pocałunków
tańczyliśmy w rytmie rozkołysanych bioder
zafascynowani muzyką
zagubieni w milczeniu
wpisani w oddechy łapczywie chwytające sierpniowe powietrze
w radość nabierającą barw
w czas znaczony pożądaniem
.
tylko motyle wciąż ślizgają się po płatkach bladej magnolii

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 18 sierpnia 2025

kłamstwa

kłamstwa o których nie chcesz pamiętać
włóczą się za tobą jak cień

wybacz sobie nie kłam mów prawdę
nieuczciwość zabija iskrę w człowieku

kolejnym niepewności krokiem
niech będzie droga prawdy z wnętrza

wyrwać niepewności co dręczą
zanurzyć się w głębi myśli

być tak niewinnym jak dziecka
w oczach Boga czyste zdrowe

zapisana kartka z błędami
których nie można poprawić

bądź sobą człowiek popełnia
grzechy by zaraz żałować

iść drogą choćby w nędzy
lecz już bez kłamstwa i winy