Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Arsis, 22 maja 2023

Niespełnione

Spójrz, uśmiecham się do ciebie. Dotykam dłonią chropowatej kory drzewa. Tego właśnie,
przy którym mogłoby być nasze pierwsze spotkanie, ale nigdy ostatnie rozstanie.

Gdzieś tutaj, wśród dębów, kasztanów…

W trawie konar spróchniały, czerwony mak - samosiej, brzęk pszczół
w koniczynie…

Zaiste, gorąco tu i duszno.
Sentymentalnie, tkliwie.
Rojnie przed burzą od ptasiego śpiewu…

Na piasku parkowej alei
cienie gałęzi
znieruchomiałe.

Podążam do ciebie…
Spóźniony o krok,
ale zakochany szczerze.

Uwierz,
proszę.

Wiesz, że
ciebie
kocham?

Czy wiesz?

Być może z mojej winy, nie mojej, miłość to nieodwzajemniona,
bez szansy powodzenia.

Wszystko, co chcieliśmy sobie powiedzieć,
zaprzepaściło się,
utonęło w głębokiej rzece czasu.

Idę w blasku prześwitów,
ostrym migocie liści.

Po ziemi idę zielonej,
po której
śmiech idzie i gwar
a przedmioty jarzą się i złocą.

Nadciąga przeciągłym westchnieniem wiatr.

Błądzę wśród płynących powietrzem pyłków upalnego lata, pierwszych kropel na twarzy.

(Włodzimierz Zastawniak, 2023-05-22)

***

https://www.youtube.com/watch?v=qg4SgNYeCgU

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 21 maja 2023

Kiedy tak

Kochasz mnie? Powiedz. Wyszeptaj, choć słowo. Z konstelacji mroku, ze ścian
wyciągają się ręce.

Czyjeś
ramiona…

Twój portret w słomkowym kapeluszu, twoje zdjęcie na stole…
Olśniewa mnie twój uśmiech szeroki jak słońce.

Choć skierowany nie do mnie, lecz do kwiatów,
do krzaku róży,
co się gałęziami rozwiera.

Czerwonych płatków,
zroszonych.
Rozchylonych jak usta.

Ust miękkich, wilgotnych…

… w tym pocałunku, wiesz, jakim…

Kochasz
mnie?
Powiedz.

Ja kocham i tęsknię.

Oto moje serce, które tłoczy krew w te zimne obszary mojego ciała, lodowate.
Oto moje spragnione dotyku palce, dłonie…

Kiedy idę parkową aleją, ptaki wyśpiewują twoje imię
a drzewa splatają się ze sobą i szumią w tańcu tym szelestem tkliwym.

I szeleszczą tęsknie,
kiedy patrzę
na ciebie
poprzez wiatr,
słoneczne prześwity, jedyna.

Kiedy niosę cię w sobie. Kiedy tak…

(Włodzimierz Zastawniak, 2023-05-21)

***

https://www.youtube.com/watch?v=Lbq1GSFyUGI

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 21 maja 2023

Idą poprzez mury, podłogi, szyby…

Wiedzą, że jestem sam, dlatego dotrzymują mi czasem towarzystwa, te zwidy, mary, milczące
widma…

Twoje usta, twoje usta… Twoje sine, lodowate dłonie…

Drżę w gorączkowym majaku, widząc leżącego na podłodze ojca, który oddycha
i jęczy, który umarł, niedoumierając, wcale.

Ojciec do mnie mówi. Poprzez martwy sen wyczuwam jego puls i krew.

Matka w drugim pokoju
rozmawia
przez telefon.

Z kim? A z kim można rozmawiać po śmierci?

Widzę, jak rozpływa się w aureoli słońca,
podążając do swoich umarłych,
znajomych widm, sama przecież będąc jednym z nich.

A więc,
matka
też nie żyje.

Objawiło się jedynie
dalekie jej odbicie
w szybie poruszanego przez wiatr okna…

Wracam do ojca.

Ojciec, o dziwo,
podnosi się
powoli.
I jak za życia
kuleje na lewą nogę.

— A, dokąd to, tato?
Szepczę, łkam…

Ojciec ręką kreśli w powietrzu półokrąg, jakby chciał ukazać jakąś tajemnicę.

— Do niczego, synku.
— To tam nic nie ma?
— Nic, poza pamięcią w otchłani milczenia.

Jak odpowiedział,
tak znikł.
Rozpłynął się
w mżącej szarymi pikselami ścianie.

*

Czyje to
bicie?
Czyje to
serce
tak krwawi?

Gdzie
ja
jestem?

Nade mną kamienne niebo.
Pode mną absolutna czerń kosmosu.

Spętany bez wyjścia. W zatrzaśniętej z wielkim łoskotem obojętności.

(Włodzimierz Zastawniak, 2023-05-21)

***

https://www.youtube.com/watch?v=YDItkpDpO9I

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

jesienna70, 21 maja 2023

dyptyk niekochanej

z westchnień
i pieszczot
odchodzę w cień

niepotrzebna
niewygodna
niechciana

kamień u szyi
kula u nogi
zadra za paznokciem

rozwiewam się
w pamięci
muzą byłam

nikim jestem

*
okruszkami
które czasem
sypiesz
już mnie
nie nakarmisz

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 21 maja 2023

Piknik w grudniowym deszczu

Pijemy
wodę z parasoli, podziurawionych,
może od kul, może od gwiazd
zrzucanych z nieboskłonu.

Przez wiatr
tańczący w pustych torbach
z zatartymi nadrukami
sentencji w języku Sumerów,
którego nie rozumiemy.

Na szczęście
w zasięgu rozmoczony bochenek
i garście pełne soli.

Tej ziemi,
grząskiej aż więzną stopy
obute w sandały z kory
spalonych drzew.

Jest popiół
do posypywania ran
niezabliźnionych. Tylko tatuaże
błyszczą świeżą krwią.

Spływa
osładzając wodę wypełniającą
uszy. Ciągłym szmerem
przekleństw i błogosławieństw.

Pijemy
wywar wzmacniający niepamięć.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 20 maja 2023

Sielanka

Jest sielnka weekendowa.
Myśl spokojna - mniej nerwowa.
Ma jednak w obrazie swym
ogień na ogień, dym na dym.

Byśmy nie krytykowali
i chwalili, co rząd chwali
aktywizując pochlebcę,
ceny i g... w torebce,
zaniedbania oraz wpadki.
.
Propagandy język gładki
na zjeżdżalniach wyślizgany
powtarzanej w koło gadki,
nieustannym biciem piany
nikogo już nie przekona,
a co najwyżej zniechęci

Stale bez nas, ale o nas
wszystko potrafi przekręcić!
Do wyborów ma tak być!
Nie ma rady: Jak z tym żyć?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

sam53, 19 maja 2023

a my w lesie

Wiosną wyglądasz coraz młodziej
i sny piękniejsze pośród objęć
pocałunkami budzisz co dzień
stęsknione myśli wciąż przy tobie

a gdybyś chociaż jednym wierszem
poranną kawą niechby trzecią
gdy maj w połowie a my jeszcze
w lesie - tak cicho - ciepło niesiesz

w słowach z nadzieją na spotkanie
gdy szczęście łzą się jawi w oczach
w wiosennym słońcu - wcześnie wstaje
a my wciąż w lesie - jak cię kochać

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 19 maja 2023

Kota - ogonem

Telewizja rodaków obraża
w antysondach i antysondażach
.
o bezpieczeństwie największym na świecie -
zwłaszcza po rosyjskiej rakiecie;
.
o narodowym dziedzictwie w ramach
wystawy malarstwa Tycjana;
.
o bezpłatnych leków liście
z jakich nie korzystaliście...
.
Łącznie o zadowoleniu,
osiągnięciach i rządzeniu
akurat tych trzech wybranych,
(żeby pięknie wyszły z piany)
resortów problematycznych
w propagandy obraz śliczny,
.
Z takich krętych Wiadomości
można tylko dostać mdłości,
widząc jaki mają tupet.

Całujcie nas piewcy...

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 19 maja 2023

O cząstkę praw elementarnych

Do poradni - rok, do szpitala - lata.
Wielu starych umrze - niewielka to strata.
Elita partyjna jest także leciwa,
lecz chyba bogata - przez to zdrowsza bywa.
.
Konstytucja darmo opieki wymaga,
lecz u nas to darmo bardzo niedomaga.
Zbyt często opłata dostępność otwiera.
PiS zdowym dodaje, a chorym odbiera.
.
Wiara ludzi wspiera i przenosi góry,
lecz nieubłagalne są prawa natury.
Trudno na nierówność społeczną się godzić.
W partii nie pomagać - nie znaczy zaszkodzić!
.
Primum non nocere - naczelna zasada,
ale po cholerę utrzymywać dziada,
który w walce o tron szuka człowieczeństwa
pomijając całkiem koszty bezpieczeństwa.
.
Taki, który nie ma nic już do stracenia,
chroniąc resztki życia wagę ich przecenia,
bo jakie znaczenie ma to, co już było,
dla chcących by jutro dalej się rządziło?
.
Każda czasoprzestrzeń miewa zakrzywienia
i czas bywa względny w punktach zasiedzenia.
Starość ma być może kwantową naturę -
jej cząstka - spin na dól, zamiast spinu w górę.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

violetta, 18 maja 2023

Miękka

mam cię w małym lesie rododendronów
kiedy wybuchają czerwienią różem fioletem bielą
na zieleni cichym głosie ptaków i delikatnym słońcu
po ciepłym pocałunku uczucie domu

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły