Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Misiek, 6 lutego 2021

Wesz,pchła i trzy ćmy

Rozmawiały wesz, pchła i trzy ćmy
która z nich jest naprawdę zła gdy
zapytała znienacka wesz pchłę:
czemu wy jesteście takie złe ?
pytam nie tylko w mym imieniu

Odrzekła pchła na to wszy :
kto tu naprawdę jest zły ?
skórę głowy wszak gryziecie
i na wszystko wskakujecie
ohydna taka wesz na grzebieniu

Pchła jest na pewno zawsze zła
bo to łachudra jest i wsza
lecz każdy wie przecież że wesz
nie jest zawsze wspaniała też

a problem zła trwa od stuleci
wy kłócicie się niczym dzieci
bo ta gryzie tamta swędzi
a głupoty każda ględzi
jedna i druga pije krew

Skończmy już ten żałosny śpiew
gadaniną nie walczy się ze złem

Tak zamknęła debatę… jedna z ciem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Deadbat, 6 lutego 2021

Dom dla obłąkanych

W ciszy listopadowego wieczora
kiedy zaszły już wszystkie słońca
kroki po omszałych schodach
korytarze niegdyś jasne
teraz puste i groźne chore na łupież farb
ona tutaj była
jej ręka z łokciami dwoma
jej myśli przygniata mgła
oparu mdlące i duszne
z tysiąca lęków
jej myśli niczym czarny obsydian
gdzie nie gdzie tylko jaśniejsze żyły kwarcu
nieliczne jasne plamy na czerni
i szła tędy do swojej celi
bez wspomnień bez żadnej wiedzy

ta co nie znała radości

a wszyscy wydali jej się groźni
i obcy z dziwnym grymasem na twarzy

a oni się uśmiechali

Trafiła wreszcie do innych
w wieku tym samym co ona
głównie stali łykając kolorowe tabletki
i żelazna dzieliła od świata ich krata
i cisza dzieliła ich martwa
przetykana burzami krzyku
niemym oczekiwaniem rozdarta
samotna i wiecznie sama
Siostry nie były jej siostrami
straszyły ją ich czarne nakrycia głowy
ich czarne ubrania
Idziemy lecz wieki za późno
nie było tu dla nich ratunku
i tylko żal ściera serce na popiół

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 5 lutego 2021

Na szczęście...

Na szczęście -
jeszcze to nie Ameryka.
Na szczęście -
nadal nie myślimy tu globalnie.
Jeszcze nam stara,
zaściankowa polityka
pozwala patrzeć na zmiany
normalnie.
.
Na wolnym rynku
wciąż dalekim do wolności,
gdzie dowolnością biegły grzeszy
łamiąc prawo,
bardziej nas cieszą od nowoczesności
zwyczaje ludzkie - przyzwoitość i łaskawość.
.
Nie dla nas plany
i programy i systemy
i te wartości,
które trzeba wziąć w cudzysłów.
Jakich właściwie nie pragniemy
i nie chcemy.
Oprócz szybkiego powrotu do zmysłów!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

jesienna70, 5 lutego 2021

nie czekam na wiosnę

w witrynach sklepów
nie wypatruję odbicia
samotnego mężczyzny
nie liczę zszarzałych dni
pory roku dłużą się
niczym noc bez snu

przemieniona w cień
nie patrzę w gwiazdy
migocące ostatkiem sił
nie modlę się
do zapomnianego boga
nie czekam już na wiosnę

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Yaro, 5 lutego 2021

wolny oddech

wolność
niesie w odległą dal
woda ogień w płucach tlen

pogromy wojny na ustach głód
zapach krwi i spoconych dłoni
w chorobie ból przeradza się w strach
w poszukiwaniu antidotum

zagubieni pośród murów
wielkich ponurych miejsc
sufity zawsze bielą jasno

pragnienie wolności
pragnienie cudu
pragnienie u zwierzęca człowieka
miłość rozumiana
gdy wdepniesz do kałuży
płytki stek pustych haseł
nadwyrężone słowa
zgubne podniecenie

miłość to mądrość
buduje świat duchowych warstw
miłość do kobiety
do mężczyzny bywa czystą
gdy w prawdzie brodzimy

woda obmywa
mały nasz świat
dewianci pośród nas
niszczą obraz prawdy
zakrzywione uczucia
młodych ludzi małych dzieci

uczy innego poznania
wiem że już się stało
przepada stary świat
w hiperboli kłamstw

opadamy
razem z rękami po pas
by nie poddać się
fałszywym prorokom
uporządkuj słowa
w rachunku sumienia

mówcy pięknych słów
chrońmy to co ludzkie
nie dajmy się by
stać się jak zwierzę

nie obrażając zwierząt

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Deadbat, 5 lutego 2021

Poranek kojota

Skazany na śmierć
za zwierzęce cało
ze zwierzęcych ciał
skazany na trwanie
w zwierzęcym rozdarciu
pomiędzy tym co mogę
a tym co naprawdę bym chciał
skazany na włóczęgę
zanim nie odkryję swojego
jedynego właściwego drogowskazu
odtąd
w świecie niewybranym
skazany na niewolę swojego znaku
Bez pana skazany na zagubienie
Bez dzieł wielkich skazany na zapomnienie
skazany na niebyt gdy byt niezagnieżdżony
skazany na wiarę
gdyż jest nią najmniejsze nawet oczekiwanie
skazany na bunt
niemoc gniew wściekłość
zaprzeczenie
targi
akceptację
integrację lub rozpad
zanim jeszcze ciało trafi w ziemię
kiedy na to wszystko naraz patrzę
chce mi się rzygać
widząc jak tłum
"szcza na zwłoki gryząc grdykę"
"k..wa ja p...olę...k...a"

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 lutego 2021

Sztos

Zamrożone interesy
i siłownie i fitnessy,
a nawet i kluby Go-go
nic zarobić dziś nie mogą.
.
Gołe sztuka i kultura,
jak stworzyła je natura.
Bez okrycia i pokrycia
niewiele dziś mają z życia.
.
Tylko media strasząc krachem
wciąż się żywią ludzkim strachem,
wiedząc, że człowiek w konfuzji
łatwo ulega iluzji.
.
Wówczas na nic już nie zważa.
Nawet gdy się przepoczwarza
i nakazem maskowany
sięga po owoc nieznany.
.
Sprawił obcy nam szpic szpryc
pewność: Lepsze to niż nic?
A Fryc na tym kasę zbija.
Szczepionkowa Kołomyja!!!
.
Na sztos rzuciliśmy...
Nasz życia los...
Na sztos...
Na sztos!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Arsis, 4 lutego 2021

Sen

… jestem lekki ― jak na próbie wniebowzięcia… ― sen potrójny narasta wokół…

…

Budzę się we śnie… Ze snu przybywam…

… w sen
wnikam
― nieznany…

…

Wiatr przetacza się po drzewach ―
za otwartym szeroko oknem…

… szeleszczą i klaszczą liście kasztanu…

…

Oślepia mnie ― słoneczny migot ― niczym stroboskopowa lampa…

…

… i staję się ―
albatrosem…

Mewą…

… wyrwaną
z zeszytu
― szybującą kartką…

…

Coś się przestawia w mojej głowie…

… suchy trzask… ― błysk elektrycznego spięcia…

…

… donikąd idę ― wcale ―
nie dotykając ziemi…

Wszystko się
kołysze ―
od nagłego
― przeskoku czasu…

…

Zamknięte drzwi… Zatarty numer…

… mosiężna klamka
z nalotem patyny…

…

Zaglądam ostrożnie do wnętrza…

…

… pajęczyny na suficie i ścianach…

Brunatne
plamy
― zacieków…

Zatęchła woń starej ―
magazynowej hali
― drażni moje nozdrza…

…

… jakieś popiersia kryją się w półmroku…

… ustawione
równo ―
jakby
― na wystawie…

…

W wątłej smudze szarego światła ― wirują lśniące drobinki kurzu…

…

… idę wolno ― po trzeszczących deskach ― czując obecność ducha samotności…

…

Wstrząsa
swym
― drżeniem…

… dotyka lodowatą dłonią…

(Włodzimierz Zastawniak, 2017-09-23)

***

https://www.youtube.com/watch?v=S-8KcaVJM9c

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 3 lutego 2021

Szczepcio - szczepieniacz

Telewizyjna zaraza -
Koronawirus w eterze.
Świat się za oknem zamazał.
Zrzut ścieków znowu przybierze.
.
Kości zostały rzucone.
Ciepło jest tylko w spalarni.
Lodówki pełne szczepionek.
Wilk w owczej skórze w owczarni.
.
Na giełdach - boom spekulacji.
PiS zapowiada Ład Nowy!
Odchodząc od demokracji
po rozum poszedł do głowy.
.
Czy głowa jest Bidenowa?
Czy zbyt ją zadarł Nawalny?
Afera karabinowa
stan zapowiada - zapalny!
.
Kołowrót informacyjny
przemielił szambo dociekań
przekrętów respiracyjnych -
reklamą AstraZeneca.
.
Mogił przybyło kilkaset
i przyrost się unormował.
Protestów krytyczną masę
zamordyzm zdyscyplinował!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Misiek, 3 lutego 2021

Retrospekcja

mojej M...

Dwa kwiaty razem z czterema
uschły chore na tęsknotę
wodą życia nienapojone

może jeszcze głos z nieba usłyszę
i zapiszę choć jedną stronę
by uwiecznić jedyne serce złote

parapet klejony wspomnieniami
ościeżnice malowane wierszami
zamiast szyb pamięci klisze

moje okno na świat
który los nam skradł
dlatego dzisiaj nic już nie ma

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

10 - 30 - 100

Najnowsze prace:

poezja

Wesz,pchła i trzy ćmy

Dom dla obłąkanych

Na szczęście...

nie czekam na wiosnę

wolny oddech

Poranek kojota

Sztos

Sen

Szczepcio - szczepieniacz

Retrospekcja

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją