Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

An - Anna Awsiukiewicz, 6 czerwca 2021

Jestem

są momenty
gdy moja tożsamość
szuka właściwej drogi
bujając się od jednego
do drugiego odniesienia

próbuję się gdzieś umieścić

często ląduję w błogości
siebie nieokreślonej

nie boję się ukruszeń
bo znam moc
która scala pęknięcia

tworzę swoją siłę
widząc siebie w tobie

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Arsis, 5 czerwca 2021

Kochanie

Jesteś daleko, a może — blisko?

Wiesz, patrzyłem dzisiaj w jaskrawe słońce, poprzez kryształy łez czerwcowej ulewy…

Podwójna tęcza…

Mosty
znikąd…

… donikąd…

Potoki dusznego powietrza, mdława woń dojrzałych kwiatów…
Prześwity w cienistych smugach…

Ptaki…

Gdzie jesteś?

Szedłem przed siebie,
okryty mrokiem
chwilowej nawały…

Przyjdź…

(wiem, jesteś bardzo zajęta)

Tak po prostu,
w tajemnicy
przed światem…

Nikt nas
nie ujrzy,
nie usłyszy…

… nie pojmie…

Spłoniemy w sobie,
okryci jedynie
— drżeniem łkającego świtu…

Choć raz…

Czekam pod zegarem, na rozsłonecznionym placu…

Mogłaby to być
nasza schadzka…

Ja, w garniturze…
Ty, w zwiewnej sukience…

Twoje włosy lśniłyby plamami słońca… Wyostrzone oczekiwaniem, skupione w źrenicach
oczy…

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-06-05)

***

https://www.youtube.com/watch?v=9_6rwIobIgY

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Dorn, 5 czerwca 2021

...

tak bać się mogę tylko kiedy kocham. strach ma w oczach wszystko, nie musi się rozglądać. nawet kiedy mówi: nie patrz - wie, że idę.

boję się jezior. wiem jak przyciąga woda, choć nigdy nie czułem tej wzajemności. a jednak deszcz sprawia mi czułość. zakamarki z resztek opływa, ciepło mgli się nade mną, kiedy od nieba dzieli nas tylko pewność, że wszystko musi minąć. jest matką, w każdej chwili gotową do lotu. bez skrzydeł, wiatru, bez nikogo kto zna drogę lepiej. tną róże, chmury kryją zwątpienia, kiedy musi zawrócić opada z sił i pewnością, że chce znowu spróbować. najbardziej boi się tonąć. mimowolnych ruchów, kiedy nawet woda nie stawia już oporu. przyjmuje człowieka ze wszystkim i oddaje nikogo. w tych chwilach kiedy wie się, że jest w stanie wypełnić nas po brzeg istnienia, odchodzimy z pokorą. sekunda, w której promień przebija skórę i porusza sercem ostatni odruch.
dlatego umiera przy otwartych oczach.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

violetta, 4 czerwca 2021

Muszelka na plaży Alcúdia

zabieram jedynie w srebrzyste morze
szumem i falą raz po raz
tak szybko się bawisz

w słonych ustach jestem
białym hibiskusem

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

sam53, 4 czerwca 2021

testament

Jeśli kiedyś przyniosą ci walizkę
pełną zużytych wspomnień
pożółkłych kartek z niedokończonymi wierszami
szarych fotografii z dzieciństwa
niedopranych koszul

albo oczekiwanych pocałunków
uśmiechów z nieużywanymi numerami
wiosennych nadziei i zielonych świateł
poszukaj śladów ust
one jak odciski palców na plastikowych guzikach
albo marzenia przewiązane kokardą

z bukiecikiem stokrotek na szczęście

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

sam53, 4 czerwca 2021

dzień dobry Kobieto

Nigdy nie mierzę temperatury
zawsze piszę wiersze w stanie podgorączkowym
świat nie potrzebuje wiele
żeby go zwerbalizować

wirus zaraza dotyk boga
wszechobecny chaos
porządkowanie myśli
każdy dzień przychodzi ze słońcem

jak twoje pocałunki w skali Farenheita
albo zaufanie zatrzymane w gorących dłoniach

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 czerwca 2021

Źle się dzieje w państwie duńskim

Czy Popiela myszy zjadły?
Decyzje, które zapadły
w antypolskiej polityce -
sprawdzą legendę w praktyce.
.
Próbują już duńskie szczury
w rurociągu wygryźć dziury,
a i stado nietoperzy
chce się z pozwoleniem zmierzyć.
.
Czy Zieloni będą chcieli
warunki umów spopielić?
Czy to tylko sprawa dopłat
do starych mitów znad Gopła?
.
Jeżeli nasi liderzy
zamkną teraz się na wieży
to bez norweskiego gazu
fikcja nabierze wyrazu.
.
Przestrogi w bajkach ukryte
zakończą się Polexitem,
gdy ostrze niemieckiej Szpicy
sięgnie władzy i Kruszwicy.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

sam53, 3 czerwca 2021

piersi

od wczoraj maluję ich obraz
pomiędzy kiścią bzu i kasztanowca
w pachnącej bieli konwalii
w błękicie niezapominajek

srebrem spadającej po kamieniach wody
snem przerwanym nad ranem dźwiękiem budzika
pożądaniem gorączką
pragnieniem
zatrzymaną chwilą
instynktem

wspomnieniem matczynej troski
tęczą po deszczu
światłem nocy

a gdy kładę na nich rękę - miłością
jakże tajemniczą i nad wyraz przyjemną

miedzy kiścią bzu i kasztanowca
twoje mleczne

liczba komentarzy: 3 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 3 czerwca 2021

nieśmiertelni

nieśmiertelni
w świecie złych pragnień
z dotykiem losu
żyją nieskończenie długo
z ich przeznaczeniem
w sieci chaosu

nieśmiertelni niematerialni
zbudowani z innej materii
ludzie bardziej brudni współcześni
jam zniewolony

dziewczyny
krótkie mini podniecają tych z tirów
drogi przepełnione fotoradary
szybkie numerki cacy

leśne igraszki
nieśmiertelni inaczej mają pod czaszką
niematerialni do szpiku kości
prawdziwe wiodą życie

żyjemy bezduszni i martwi