Teresa Tomys, 18 listopada 2024
nie słyszeć
nie myśleć i nie czuć
zdobyć się
na obojętność uśmiech
potem
będzie już tylko dobrze
tak mówisz
bo ciebie nie boli
kiedy odłożona na potem
na później
na w razie czego
czekasz cierpliwie i tłumaczysz
szukasz dobrego w niczym
bo nic nie ma
to tak boli
XI.2024/T.Tomys/eliteraci.pl
Atanazy Pernat, 18 listopada 2024
Myśleliśmy, że to jest nasz świat
Że nie ima nas się noc, świt a nawet miłość
Byliśmy niezniszczalni
Przez całe przegadane noce przy wódce
Z ptakami budzącymi się rankiem nad rzeką
Byliśmy niezniszczalni
Byliśmy również przyjacielscy
Zaprzyjaźnialiśmy się z tuzinem obcych osób
Gotowi spędzić z nimi tych kilka godzin do świtu
A każdy pocałunek był jak pocałunek ostatni
I słodszy od wszystkiego na świecie
Który wydawał się wtedy nasz
Był nasz z całą pewnością byliśmy nieśmiertelni
Cóż, dzisiaj powoduje to pewien smutek
Małe igiełki nostalgii
Kiedy patrzymy na nich widzimy wyraźnie, że
Tak jak my myślą , że świat jest ich
A każdy pocałunek cenniejszy od złota
Tak jak my budzą się z ptakami nad rzeką
I są niezniszczalni
To minie
Teraz nadchodzi jesień
Yaro, 17 listopada 2024
bliżej piekła
czym tak naprawdę jest otchłań
czy wszystko wygląda inaczej
wybaczcie bo się rozpłaczę
każdy przeżyty dzień
żaden z tych dni nie jest dniem
wyrażam zgodę na świat
bez barw nienawiści i obłudy
Jezus poniósł największą ofiarę
umęczony zabity przez Żydów
nie będzie więcej ofiar za grzech
idź i nie grzeszy więcej -powiedział
miej miłość
do bliźniego do wrogów
i wstąpił do nieba
wybacz sobie i innym
świat nie zrozumie ciebie
wojny wokół głód
pragnienia chorej wyobraźni
ludzie zepsuci jak ziarna zbóż
nie krzywdź małych niewinnych
walka toczy się w półcieniu
między ciałem a duszą
mówisz to siedząc głęboko
w fotelu przy rozgrzanym kominku
w ręku whisky w ustach z papierosem
w telewizji na każdym
kolejnym programie krew
niedługo nastąpi ten dzień
obudzimy się jak we śnie
i nie będzie to film
o zgrozo
Marek Gajowniczek, 17 listopada 2024
Moje Szczęście poszło spać
i wstać szybko nie zamierza.
Trzeba żalom spokój dać.
Opiece boskiej powierzać.
.
Nie trzeba się obok kłaść.
Wystarczy myślą otulać
i w dobrej nadziei trwać,
choćby w ostatnich koszulach.
.
Wykorzystać resztkę czasu
na radosnych chwil wspomnienia
bez kaprysów i grymasów
na to to, co się wokół zmienia.
.
Chociaż trudno akceptować
niewyobrażalne treści -
szczęście wieńcami pochować.
Człowiek śni, a Dusza nie śpi!
,
Często pragnie twej bliskości
i ciepłej twych słów pieszczoty,
zapamiętanej czułości.
Wierszyk ten jest dla Niej ... o tym.
sam53, 16 listopada 2024
pięknie jak w maju - czyżby wiosna
w marzeniach gonię myśl o tobie
twój cień w promieniach słońca został
teraz z księżycem w noc gdzieś pobiegł
wspominam chwile z pocałunkiem
ach całuj jeszcze całuj mocniej
chcę czuć twe usta - zanim usnę
zanim pójdziemy witać wiosnę
jeszcze cię nocą ukołyszę
jak w maju w kwiatach przy księżycu
wonią konwalii w wiersz się wpiszę
ach całuj jeszcze kochaj przytul
w bukiecie marzeń - zanim usnę
i w snach gdy zbudzisz mnie nad ranem
jak w maju w kwiatach - nawet później
naszym jesiennym zakochaniem
Yaro, 16 listopada 2024
ubierasz się ładnie lecz nie dla mnie,
w życiu są sytuacje napięte i czasem pełne spokoju,
chodzę po galerii widzę dziki tłum, czekający na okazje,
jesteś tak bardzo obca w telefonie inny dźwięk,
zmieniłaś kolor włosów , malujesz się inaczej,
staram się być lepszym mężem,
lecz to za mało szukasz szczęścia ,
odnajdujesz na jakiś czas, zapominasz o mnie,
niech będzie dobrze choć na chwilę na dłużej,
pójdę sobie drogą, odnajdę spokój, odnajdę prawdę,
świat nie jest taki zły tylko łzy są słone gdy pada deszcz,
odchodzę na zawsze tak jak chcesz wedle życzenia.
violetta, 16 listopada 2024
napawać się sobą w bukiecie
gdy nas nazbierasz do wazy
baśniowy klimat z dziką różą
rosnę jak chryzantema
hipnotyzująca blaskiem
małych świąt elfów
sam53, 15 listopada 2024
zapamiętam dzień kiedy wysypię się
przed oczy wypłukanym przez życie piaskiem
zapamiętam uśmiech zdjęty z twoich ust
zawieszoną kawę trzy razy wypitą w barze na rogu
i zachód słońca jak wczorajsze echo
zapamiętam słowa nieudolnie wpisane w wiersz
które pojmie nawet menel
nie każdy kot wywieziony do lasu chce wracać do domu
zastawiłaś mnie w przeszłości
nie umiem chodzić po kocich łbach
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
21 listopada 2024
Światełka listopadaJaga
21 listopada 2024
4. KONTAKT Z RZECZYWISTOŚCIĄBelamonte/Senograsta
20 listopada 2024
FIANÇAILLES D'AUTOMNEsam53
20 listopada 2024
2011wiesiek
20 listopada 2024
3. Uogólniłbym pojęcieBelamonte/Senograsta
20 listopada 2024
Mówią o nich - anachronizmMarek Gajowniczek
19 listopada 2024
Bielszy odcień bieliMarek Gajowniczek
19 listopada 2024
Niech deszcz śpiewa ci kołysankę.Eva T.
19 listopada 2024
RozbitekYaro
19 listopada 2024
1911wiesiek