6 september 2016
ciemność
nie złapią nas
codzienności
zbyt wiele wiesz
niczego
czuję jak mnie głaszcze
księżyć i szeptem przyciąga
do kociej kołyski
z neurotycznych snów
wybudzam głowę
oczami wodzę
cieniem jestem
myślącym
Latest items:
other poems: posłuchaj, szeptokrzyki, julka jolka olka lola, przeobrażenia, spal mnie jak papierosa, panikot, zasiany makiem, czwarty król, cielę, herezje i szaleństwo, poszukiwacze, zabierz mnie ze sobą, uciekaj, zupa, słuchacz, choć do mje, no i ja się pytam, ciemność, erotykA, niewyczucie, maso.jpg, dno, autoportret, vnlfxn, umieranie, bipp, nocny kot, Y / N ?, wtf, niemoc, vaya con dios, pararealny wstręt, nienasycenie, zielone, ¡Átame!,
Latest comments:
2 september 2025
Jaga
Bolesny.
2 september 2025
Prawda, choć natura cały czas zarzuca sieci.
2 september 2025
I dobre i złe wspomnienia.
2 september 2025
Do nienawiści też już blisko ;)
2 september 2025
Wszystko mieści się w granicach fantazji :))
2 september 2025
Coś w tym jest, pamiętam wyraźniej dzieciństwo.
2 september 2025
Zawsze można mieć nadzieję :)
2 september 2025
Dlatego jest tematem tak wielu wierszy :))
2 september 2025
A' propos owadów. Ja mam sypialnię na piętrze
2 september 2025
Ta mucha w mieszkaniu też nie siada ;)) Mieszka
2 september 2025
sam53
ktoś mi mówił, że mieszka na 8 piętrze i
2 september 2025
jednak mało przyjemnie jest dać się złapać
2 september 2025
wiesiek
1 september 2025
wiesiek
1 september 2025
Jaga
29 august 2025
Jaga
29 august 2025
ajw
28 august 2025
absynt
27 august 2025
absynt
24 august 2025
absynt
24 august 2025
absynt
18 august 2025
Jaga