6 september 2016
ciemność
nie złapią nas
codzienności
zbyt wiele wiesz
niczego
czuję jak mnie głaszcze
księżyć i szeptem przyciąga
do kociej kołyski
z neurotycznych snów
wybudzam głowę
oczami wodzę
cieniem jestem
myślącym
Latest items:
other poems: posłuchaj, szeptokrzyki, julka jolka olka lola, przeobrażenia, spal mnie jak papierosa, panikot, zasiany makiem, czwarty król, cielę, herezje i szaleństwo, poszukiwacze, zabierz mnie ze sobą, uciekaj, zupa, słuchacz, choć do mje, no i ja się pytam, ciemność, erotykA, niewyczucie, maso.jpg, dno, autoportret, vnlfxn, umieranie, bipp, nocny kot, Y / N ?, wtf, niemoc, vaya con dios, pararealny wstręt, nienasycenie, zielone, ¡Átame!,
Latest comments:
2 april 2025
wolnyduch
No i dobrze, tylko żeby się ktoś nie poparzył, ale
2 april 2025
violetta
Księżycowe łąki są jak księżycowe noce,
2 april 2025
To prawda, że zawsze zaczyna się od budowania swojego
2 april 2025
Ja też jestem taki ogień:)
2 april 2025
Wcześniej już tu byłam i ocenę zostawiłam, a
2 april 2025
Jakiś kąt trzeba sobie zbudować :)
2 april 2025
Mało zachęcające te drzwi to wchodzenia...
2 april 2025
Piękne to budowanie gniazda i rozwijanie wspólnej
2 april 2025
Smutna taka cisza, bywa bardzo wymowna, nigdy
2 april 2025
Nie każdego niesie na szczyty, msz...
2 april 2025
To stara forma o nazwie brachykolon czyli wiersz
2 april 2025
Dziękuję za czytanie. Dobrego wieczoru życzę.
2 april 2025
marka
2 april 2025
ajw
2 april 2025
ajw
1 april 2025
Eva T.
1 april 2025
wiesiek
1 april 2025
ajw
1 april 2025
absynt
31 march 2025
Eva T.
30 march 2025
marka
30 march 2025
marka