6 september 2016
ciemność
nie złapią nas
codzienności
zbyt wiele wiesz
niczego
czuję jak mnie głaszcze
księżyć i szeptem przyciąga
do kociej kołyski
z neurotycznych snów
wybudzam głowę
oczami wodzę
cieniem jestem
myślącym
Latest items:
other poems: posłuchaj, szeptokrzyki, julka jolka olka lola, przeobrażenia, spal mnie jak papierosa, panikot, zasiany makiem, czwarty król, cielę, herezje i szaleństwo, poszukiwacze, zabierz mnie ze sobą, uciekaj, zupa, słuchacz, choć do mje, no i ja się pytam, ciemność, erotykA, niewyczucie, maso.jpg, dno, autoportret, vnlfxn, umieranie, bipp, nocny kot, Y / N ?, wtf, niemoc, vaya con dios, pararealny wstręt, nienasycenie, zielone, ¡Átame!,
Latest comments:
2 october 2025
ajw
Mocno plastyczny i trochę anegdotyczny wiersz,
2 october 2025
Na końcu też jest "pstryk" i gasnie
2 october 2025
Dobre! ;))
1 october 2025
sam53
a wszystko zaczyna się od zwyczajnego... pstryk!
1 october 2025
przyznam się że ten most w ostatniej chwili
1 october 2025
Belamonte/Senograsta
:-)
1 october 2025
bo życie musi się wyszumieć
1 october 2025
no raczej ;)
1 october 2025
W sensie?
1 october 2025
No właśnie. Zwykle słuchamy innych, a warto
1 october 2025
Światło było miód-malina :)
1 october 2025
Nesca
Jeśli jest happy to jeszcze nie jest END
2 october 2025
ajw
2 october 2025
ajw
1 october 2025
ajw
1 october 2025
ajw
29 september 2025
absynt
28 september 2025
Jaga
28 september 2025
absynt
26 september 2025
wiesiek
26 september 2025
wiesiek
24 september 2025
wiesiek