Latest items:

Poetry

	zaczęłosięodjabłka
	PROFILE About me Friends (15) Poetry (41) Prose (7) Diary (33)

latest best rating most commented

zaczęłosięodjabłka, 24 january 2013

Nurkowanie w Morzu Martwym

"Samotność, jaką człowiek może znieść i nie umrzeć, ma granice tak samo, jak napięcie elektryczne."
[William Faulkner]

odwarstwianie jest spokojne. brzeg odsuwa się od morza,
w czasie roztwarzania wysp. wszystkie rzeki
ciągną w jedno miejsce. byt przeciwstawia się prądom.
próbuje. losuje brzytwy.
jest taki numer ale nie odbiera jak powinien.
rozumiem jest mdłe.
mnóstwowie smaków dawno zastąpiła sól.

jeszcze się broni
żeby nie wrócić do pierwszego dnia,
nie połączyć światła z ciemnością.

number of comments: 27 | rating: 23 | detail

zaczęłosięodjabłka, 3 november 2013

Przedwiośnie

smugotopy. długo jeszcze czekać
zanim uczucie przesiąknie do wnętrza
wypuści zielone. można już zacząć porządki.
na śmietniku piętrzą się sterty zadartych płyt.
zdartych płyt. zdartych płyt. ciągle przybywa.

w ścianach domu zagnieździł się smutkotwór.
jak na razie przeciągi i promieniowanie z nieba
to jedyna słuszna kuracja.

w powietrzu czuć zapowiedź.
znów będzie pachnieć chlebem i ludźmi.

trzeba być tylko cierpliwym.
f32 ma mały współczynnik zanikania.

number of comments: 17 | rating: 11 | detail

zaczęłosięodjabłka, 24 august 2012

Rozczeszesz mi włosy jak zawsze?

Z każdym kosmykiem spadała modlitwa.
zamiatałam je ukradkiem pod łóżko.
leżały tam splątane lękiem. popołudniami
gdy spała paliłam je gorzkim dymem do nieba.
zbliżający się zmierzch był proporcjonalny
odwrotnie do obecności ludzi w sfatygowanej bieli
i wprost do napomknięć o tabletkach alternatywnych.
zamianie w królika powiedziała nie.
potem nie mówiła juz nic.
ja zamknęłam okna drzwi.
lepiej było przeklinać. lżej

number of comments: 16 | rating: 12 | detail

zaczęłosięodjabłka, 25 may 2014

mimikra

czytuję Nesckę na wszystkie rozstania
czasem jeszcze oglądam Lessie
można przy tym płakać i nie jest to komedia o miłości
chociaż każda miłość jest komedią
na razie skoro zakopałam topór
lepiej zamaskować się szminką
wyszedłeś dziś
wiesz że tęskinię
myślisz że za Tobą
"Bosze! Znów o nim myślisz"
Tak, ale o którym?
podobno faceci nie miewają kompleksów
nie pomyślałeś że to za wcześnie
może lepiej złamie Ci serce
ego podobno się nie zrasta

number of comments: 15 | rating: 7 | detail

zaczęłosięodjabłka, 6 june 2013

brzdęk w puszce z krzyżem

"Brak oporu utrwala przemoc, opór wzmaga jej surowość."
Tadeusz Kotarbiński

w żadnym oknie nie drgała firanka
a o nowej plaźmie wiedzieli
psie Kryśki podobno rasowy labrador

w drzwi coś głośno skrobie wieczorami
szepcze że trzeba ciąć wzdłuż, omijając ścięgna.

zaczyna się dziennik
można się pokrzywić na gruzy, slamsy
dobrze że nasze osiedle takie spokojne

number of comments: 13 | rating: 14 | detail

zaczęłosięodjabłka, 4 january 2014

gdy umiera ostatni native speaker

czy uważasz ją za nikogo
mówiłam nie mów
Ciebie tak często nie ma
polubiłeś obce kraje bardziej miękkie otwarte
zapomniałeś języka
tak Ci się spodobało że nauczyłeś się nie tylko wyjścia po angielsku
ale też idiomów i może dlatego chciałeś żeby weszła w nasze buty
pewnie już ich nie odzyskamy tak jak domu
to były dobre buty zbierałam na nie przez lata

/ to stand in someone's shoes - "postawić się na czyimś miejscu", dosłownie "stanąć w czyiś butach". /

number of comments: 10 | rating: 7 | detail

zaczęłosięodjabłka, 10 march 2012

Biografia serca

Był sobie człowiek urodził się i
mniej więcej tyle co innym dane mu było
przeżyć
miał serce duże i mocne

we wczesnej młodości
czytywał trochę poezji
pisał opowiadania o życiu żył opowieścią
zapatrzył się w damę o oczach jak niebo
i gotów był czcić błękit jej źrenic jak pogańskie plemiona
cóż z tego że widział ją raz
opowiedział sobie o niej wszystko
wszędzie widział znaki że wszystko zostało przewidziane
a ona pozostała dla niego zimowym niebem

zacinając się żyletką przy pierwszym goleniu
człowiek przerzucił się na kolorowe gazety
liczy się przecież ciepło ciała
oddech przy oddechu

spotkał piękność o niskim wibrującym głosie
pomyślał że pewnie o to chodzi o
przeskakujące iskry i małe trzęsienie ziemi
przeżywane tylko przez niego
miała zielone oczy mówił często że ma coś z kota
a one chodzą własnymi ścieżkami
polują dla zabawy

pewnego dnia natura dała o sobie znać

kiedy człowiekowi wydawało się że jest dorosły
wpadły mu w ręce książki bez obrazków
wymyślił że chodzi o związek chemiczny
wydzielający się w mózgu

codzienność stała się wielkim balem karuzelą
słowa wypowiedziane w ciągu dnia nie
zobowiązywały go do niczego
tym bardziej czyny wykonane nocą
było łatwo i przyjemnie

tylko jakoś przestało go to cieszyć

kiedy człowiek stracił już nadzieje
po czasie niedługim i nie krótkim
gwiazdy nie zaświeciły jaśniej
powietrze nie upajało jak wino
godzin dobrych nie było więcej niż złych
tylko jakby czekanie na te lepsze dni było inne

i te rozmowy do późnej nocy

był sobie człowiek urodził się i
to czego wszyscy szukają dane mu było
przeżyć

number of comments: 10 | rating: 11 | detail

zaczęłosięodjabłka, 16 july 2014

za mało, za dużo

nie broniłam się.
to tak jak uspokajać powódź.
prrr... spokojnie.
nie skacz.
białe grzywy niech nie przestąpią.
nie broniłam się przed tobą.
to tak jakby lawinę łagodnym tonem cofnąć na szczyt.
nie kryłam tajemnic.
jak przed wiatrem się schronić.
tylko czemu duszę się powietrzem im więcej mam tlenu?

zarys każdej doliny zbadany
dotknęłam każego dna.
oprócz dna twojej dłoni
wyżyn ramion oparcia.

number of comments: 9 | rating: 6 | detail

zaczęłosięodjabłka, 27 august 2012

Mówili że to tylko zima

szpilki miały czubki wypchane watą
miś siedział grzecznie na półce tylko w dzień
gdy zima chowając się za paprociami
namalowanymi na szybach wślizgnęła się do domu.
okazało się że stłuczone kolana leczą się same.
włożyłam "daj pocałuję" do jednej kieszeni ze św. Mikołajem
przynosiłam tylko szklanke z wodą
sprawdzałam schowek pod językiem.
ona patrzyła się na nas
jakbyśmy byli Rzymem co go można spalić.

zaczęłam grać w niewiarę.
rozglądać się za ciepłem.
nie musiało być żywe, mogło być w proszku lub w płynie.

potem, mówili mi że byłam odważna.
ale po prostu uciekałam przez okna i drzwi
spojrzeniem, zbierałam przychylne słowa gdzie popadnie,
aż chemia rozplątała neurony roztopiła złe ścieżki.
Wyjrzałam na lato.

number of comments: 9 | rating: 11 | detail

zaczęłosięodjabłka, 6 august 2013

dotykowa bruzda

ugniatane ciało mięknie
czarny układa się wygodnie wymruczy chorobę
dziewanna i prawoślaz przywróciły rumieńce na twarz malca
kozły żują trawę niepoderżniętymi gardłami
miotła nie lata nikt nie odwraca gwiazd
trochę zdrowsze dzieci przerwały grę w dwa ognie
by popatrzeć jak iskra z głowy kobiety wybucha w stos

w klatkach z betonu nikt nie zbiera ziół
zabawy pociech nic się nie zmieniły
Marcin i Piotr
choć słuszniej mówić Pierwszy i Drugi
ich rodzicom odebrana została możliwość nadawania imion

number of comments: 8 | rating: 8 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: brakujący motyw nacji, dzielenie na cześci, Pan inżynier szuka żony, wyrastanie III, wyrastanie II, wyrastanie, wynodradzanie, za życia, posłuchaj Brangien (rework), Tafla, nie podawaj mi koca, za mało, za dużo, posłuchaj Brangien II, mimikra, in fun tylko, nie?, ***, ***, gdy umiera ostatni native speaker, posłuchaj Brangien, dzień matki, Przedwiośnie, ewolucja, rodzinny przepis, dotykowa bruzda, brzdęk w puszce z krzyżem, kolekcja zdjęć triumfalnych, Ślady na śniegu..., Nurkowanie w Morzu Martwym, co to była za... miłość?, Odmówię parasolki, Mimo że Marek, W tym pokoju jest komisariat, Mówili że to tylko zima, Rozczeszesz mi włosy jak zawsze?, w rubryce potrzebne od zaraz - poszukuję nienazwanych bezdroży, pomiędzy, ***, Biografia serca, Słowo się rzekło, Na siłe, Wszystko jest lepsze od zapomnienia,