Poetry

Z dalekich stron nadleciał dron
i długo nie zabawił.
Znaczył jak trąd. Przebiegli w kąt
i sprawni i kulawi.
Pokrył jak krepą całe Aleppo
i wszędzie się pojawił -
duszący dym i smrodem swym
okrzyk na ustach zabił.
 
Już po rozejmie. Nie jest przyjemnie
w londyńskim gabinecie.
Rzecz nie jest prosta. Stany i Rosja
rozgłosiły po świecie,
że winna była druga strona.
Konwój był humanitarny
i nikt nikogo nie przekonał.
Chłopiec był cały czarny.
 
Spojrzał dokoła. Krew wytarł z czoła.
Popatrzył w oko kamery,
a świat zobaczył, co pokój znaczy,
dla nas i dla władczej sfery.
Padła wypowiedź: Będzie odpowiedź!
List inny chłopczyk wysyła.
Mister President... to był incydent?
Siostra motyla złowiła.
 
Krótko? Aż tyle? Wojna. Motyle.
cenzura wojenna w sieci.
Są u nas jeszcze spokojne chwile,
a tam już pewnie dron leci.
Konflikt nie zgaśnie i płyną właśnie
może z tym małym chłopczykiem.
Wierszyk przeczytasz. Spokojnie zaśniesz.
Błaganie nie jest okrzykiem.