12 january 2016

wiem

dawno już nabrałam wprawy
jak cię unikać
zdarzało się czasem, że los sprawiał
słodką niespodziankę
cenne momenty, które zostaną
na zawsze zapisane
jeden taki pamiętam szczególnie
roześmiane oczy
piękne oczy człowieka
obraz ten poniosłam w cały dzień
poniosę dalej bo daje szczęście
peryferie zmysłów
mają własną, niezależną pamięć
smak pieczywa szorstko kładzie się
na języku
pasta z sera feta i zielonych oliwek
napój energetyczny dojrzałą kroplą
spływa lekko goryczkowo
pobudza
zapach wody kolońskiej
drażni
czubki palców gotowe zbadać
zarys twarzy miękkość ust
krzywiznę nozdrzy
słuch zamiera wobec rozgrzanego nocą głosu
podsuwając powiekom
ciepły obraz zgniecionej poduszki


number of comments: 4 | rating: 1 |  more 

Nuria,  

"jak cię unikać bo dawno już nabrałam w tym wprawy " a nie lepiej prościej: "dawno już nabrałam wprawy jak cię unikać" Takich mało zgrabnych miejsc jest więcej. Do tego nadmiar zaimków osobowych: np. cię unikać sprawia mi zostaną ze mną oczy twoje dzień mój / po co te inwersje?/ daje mi szczęście peryferie moich zmysłów...itp./itd. Moim skromnym zdaniem to jest wersja warsztatowa do gruntownego przepracowania. Pozdrawiam

report |

Agnieszka M. J.-Hallewas,  

bo to świeżynka. biorę się do roboty. dzięki za wskazówki

report |

Nuria,  

Powodzenia i miłego dnia :)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1