25 october 2013

Nasze sekretne orgie

I
podpal mi crackiem raz jeszcze mózg,
aż poczuję, żeś dla mnie żywym i obecnym Bogiem
choć okrutnym i zapalczywym - 
jak wtedy, gdy paliłem w Ameryce
z tym gościem, co chwalił się
że siedział za napad na bank
 
II
bądź dla mnie tak litościwa
jak murzyński diler
podpierający ściany w najpodlejszej knajpie
gdzie karaluchy biegają po barze
świeci się czerwono
neonowa reklama Budweisera
a wszyscy naćpani kołyszą się
w rytm szklistych i nieobecnych oczu -  
i ten ostatni raz daj mi, błagam
woreczek koki
za mojego kutasa
 
III
nakręć mnie błagam
raz jeszcze
jak wtedy w Londynie
gdy żarłem garściami piguły ecstasy
zatapiając tankowiec tęsknoty 
kolejnymi torpedami piwa 
nie jedząc i nie śpiąc trzy dni
 
IV
tak, daj mi znowu ekstazę
bym miał siłę wstać
z przepoconej pościeli
na której zostawiłaś odbity ślad
mokrego ciała
święty całun bogini-zbawicielki
 
V
miłosiernie nabij mi lufę
marokańskim haszem
bądź mi przystojnym Arabem
co z łagodnym spojrzeniem
przykłada do gardła ostry długi nóż
i każ się zerżnąć od tyłu
 
VI
zlituj się
nad trzęsącymi się dłońmi
bo szukam twoich piersi  
rozbieganym spojrzeniem
bo nie widzę w szafie żadnej sukienki
przećpanym nosem którym rano smarkam krwią
bo nie czuję zapachu tych perfum
 
daj się ostatni raz sztachnąć
wonią twoich rozchylonych ud
 
zapal mi fajkę wodną z ganją
aż znowu zacznę się uśmiechać
bądź moim guru w świątyni boga Sziwy
i zniszcz mnie mój wszechświat
a potem zmartwychwstań mnie
i stwórz mnie nowego
 
 
VII
niech każde twoje słowo
ciałem się wreszcie stanie
i włóż mi pod język
hostię LSD
bym napisał ikonę twojej twarzy
w złotej aureoli
rozmawiał językiem migowym
z twoim językiem
poczuł lśnienie naszych połączonych
wibrujących neuronów
żebym mógł ze smakiem
zjeść szminkę z rozchylonych ust
usłyszał kolor twoich włosów
które upadły z trzaskiem na podłogę
łazienki, gdy czesałaś się
przed lustrem
 
   
VIII
wysłuchaj cierpliwie
mojego pijanego bełkotu
że nie mogę bez ciebie
 
a potem polej mi na koniec
ciepłą najpodlejszą przemycaną wódkę
żebyś stanęła mi w gardle
przepaliła krtań
wycisnęła łzy
i uderzyła w skroń
aż upadnę pod barem


number of comments: 3 | rating: 3 |  more 

Presumpcja,  

Odlot nie ma granic, ale poezja czasami potrzebuje "treści" i sensu. Za bardzo odleciałeś, a skojarzyłam z "Bądź mi" Wojaczka, polecam przeczytać może zrozumiesz o co mi chodzi

report |

issa,  

"gdy żarłem garściami piguły ecstasy / zatapiając tankowiec tęsknoty". Heh. Może się jednak zdarzyć trudność jeszcze rzewniej liryczna: oto jest tęsknota, a z tankowca to czubka dzioba nie widać, o rufie i burtach nie wspominając. I zostaje się z tęsknotą tak ni w pięć, ni w dziewięć. Bez gadżetów. Bez tankowca. Bez trójmasztowca. Bez kajaka. i nawet bez gry w statki. W zamian jest wyzwanie w rodzaju: z której strony dla ludzi obok mnie są najbardziej liryczne moje włosy i ciało myte ostatnio trzy tygodnie temu? A jeżeli komuś marzy się jeszcze bardziej poetyckie, to wystarczy sobie poczytać o zespole Cotarda. Pozdrawiam

report |

issa,  

o, tu np.: http://portal.abczdrowie.pl/zespol-cotarda

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1