Latest items:

Poetry

	szybcia
	PROFILE About me Friends (5) Poetry (61) Postcards (2) Diary (3)

latest best rating most commented

szybcia, 3 february 2014

cum tacent clamant

w samotności ławki
i bezruchu nagich drzew
w gasnących oczach latarni
w dostojnych wzgórzach
które dotknął śnieg
w ptakach które nikt nie karmi
zamilkły tęsknoty
zeskorupiał ból
i ogień czas przygasił
słów niewypowiedzianych
dotkliwy szum
wymowniejszy niż puste wyrazy

number of comments: 6 | rating: 6 | detail

szybcia, 19 january 2014

Wyruszę kiedyś

Autobusem malowanym w kwiaty
Drogą nad która tęcza zawisła
Do miejsc nazywanych końcem świata
Gdzie koniczyna tylko czterolistna

Tam do fontanny nikt nie rzuca groszy
Tylko białe koty przebiegają drogę
Gdzie nikt nikogo o nic nie prosi
I wita wszystkich kryształowym wzrokiem

W cieniu wiecznie kwitnących ogrodów
Tonąc w zieleni traw aksamicie
Napiję się mleka i skosztuję miodu
Nareszcie powiem
Kocham cię życie

number of comments: 1 | rating: 5 | detail

szybcia, 11 february 2014

jeśli nie zdążę

jeśli nie zdążę
bo serce dziwnie tak niespokojne
bezradnie ramiona rozłożę
co powiem
kiedy wyślesz po mnie

złamałam się jak suchy patyk
pod ciężarem jednej kropli deszczu
ona sama niewiele znaczy
ale spadając uderzyła w najczulsze miejsce

co ci powiem jeśli nie zdążę
kiedy zapytasz
kiedy spojrzysz gniewnie
że mało miałam czasu
Boże
co ja ci powiem
na prawdę nie wiem

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

szybcia, 27 february 2014

aneurysma ang

Przewracam myśli jak strony czasopisma
Sen nie przychodzi a serce się tłucze
To już niedługo-kto by pomyślał ?
A chciałam się jeszcze życia nauczyć

Wiem, że nie warto znowu próbować
I tak nie zdążę i nic już nie ułożę
Na mojej brzozie pohukuje sowa
Kompletują dla mnie narzędzia i noże

Kiedy przetną rozwarstwione włókna
Powoli będę się zbierać w zaświaty
Słyszałam dziś piosenkę dość smutną
Że po śmierci się dostaje najpiękniejsze kwiaty

number of comments: 3 | rating: 5 | detail

szybcia, 26 january 2014

sznur do nieba

słońce w dziurawym płaszczu z chmur
promienie przesiewa jak przez sito
spuściło do nieba niewidzialny sznur
lecz by się tam dostać trzeba go schwytać

ale gdy oczy nieczułe są i ślepe
w swojej bucie odrzucają każdą pomoc
widoczność rozmywa się ciągłym pośpiechem
a droga poprowadzi nie wiadomo dokąd

potem choćby słońce ów płaszcz zrzuciło
żadna droga do bram raju nie zaprowadzi
pozostanie wspominanie co pięknem było
i szczęście będzie żyło tylko w wyobraźni

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

szybcia, 20 february 2012

nic tu po mnie

czemu pytam czy to już ?
przecież czekałam na ten moment
to dlaczego się trzęsę
na drżących nogach stoję?

uwolnij mnie od bólu
mam dość pieszczenia wspomnień
całowania śladów
wiem dobrze-nic tu po mnie

statek popłynie beze mnie
nie dopłynę do portu spełnienia
coraz ciemniej w morzu smutku
poszukam gdzieś ukojenia

number of comments: 0 | rating: 5 | detail

szybcia, 20 february 2012

nie dla mnie

dla kogo błękit nieba
gorące słońca promienie
poranne śpiewy ptaków
wiatru lekkie westchnienie

dla kogo przecudne kwiaty
zieleń łąki soczysta
żywicą pachnące lasy
toń jeziora przejrzysta

dla kogo uśmiech radosny
oczy błyszczące miłością
słowa szczere i czułe ?

nie dla mnie z pewnością

number of comments: 0 | rating: 5 | detail

szybcia, 22 january 2014

Zanim

Zanim się obudzi na dobre, co drzemie
Nim ziarno nadziei wykiełkuje
Nim jej sad obrodzi
Powiedz, czego oczekujesz ode mnie
Co po głowie ci chodzi?

Jeśli nie jesteś pewien, co czujesz
To proszę moim sercem się nie baw
Z żadnej miłości się nie żartuje
Choć raz jedyny zrób to, co trzeba

Zanim podniesiesz swego serca kamień
Nim dobrze wycelujesz
Nim kamieniem rzucisz
Pomyśl przez chwilę, kim jesteś dla mnie
Nie wracaj,nie wiedząc czy nie zechcesz uciec

number of comments: 7 | rating: 4 | detail

szybcia, 28 february 2014

Wierzby

Patrzę na nie jak na postaci
W szeregu
W równych odstępach stojące
Ogławione pośród szarych pól połaci
Nastroszone włosy
Wdowie loki opłakujące
Popękane pnie
Pomarszczone i dziuple puste
Może tam właśnie miały serca
Niegdyś płonące
Odnajduję w nich twarz schowaną w lustrze
Z opuszczonymi rzęsami
Niczym wierzba płacząca

number of comments: 3 | rating: 4 | detail

szybcia, 26 january 2014

otwórz się

zrzuć tę skorupę a zobaczysz jak ciążyła
otwórz się na tych którym jesteś bliski
rozwiąż język słów w ustach nie trzymaj
wypakuj myśli jak rzeczy z walizki

wyrusz w podróż bez zbędnego bagażu
zabierz tylko to co najważniejsze
kierunek wskaże światło z twojej twarzy
tempo wyznaczy ci własne serce

ja
mój
moje
te zaimki wyrzuć ze słownika
nie podkreślisz nimi swojej wartości
z posiadania nic dobrego nie wynika

zrzuć skorupę
otwórz się na możliwości

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: Polskie Zoo po ćwiartce, strach i obłuda, znienawidzona, Kamień, Tymczasem, to takie ludzkie, Wierzby, aneurysma ang, jeśli zatęsknisz-hipotetycznie, Krokusy, obraz, Walkower, czemu mi to robisz, kiedy cisza przemówi, Gorgony i Harpie, jeśli nie zdążę, kroki czarnego anioła, łąki wiecznie zielone, oczy najczarniejsze, tajemnica, nie bez powodu, półprawda, Kicz, przewlekły, listopad, cum tacent clamant, Świat zwariował, Wolę spać, ut ameris , amabilis esto, Ignis non exstinguitur igne, telefon, sznur do nieba, otwórz się, dlatego nie mogę, poszukiwacz, Borsucze rozmyślania, Złota przędza, Zanim, Uzależnienie, NIC NIE ZNACZĘ, to nie ja, Wyruszę kiedyś, połamane smyczki, a co, to se nevrátí, pajęczyna, Gdybyś, tęsknię tak bardzo, czerwony worek, a może nie, drugi brzeg blisko, gdybym, nie lub niemożliwe, nic tu po mnie, nie dla mnie, Kto o mnie się pytał ?, muzyka zamieci, zima zima zima, w bladym świetle-miłość, Najgorsze dopiero nadejdzie, Il vous permettra à mon avis, elle...,