Latest items:

Poetry

	Slawrys
	PROFILE About me Friends (37) Poetry (204) Prose (83) Photography (1) Graphics (64) Postcards (13) Diary (336)

latest best rating most commented

Slawrys, 13 february 2011

prysznic II

ciepło kropel, uderzają po ciałach

glaszczą pieszczotą spływającego ciepła

wraz z pocałunkami dotykiem dłoni

razem wtuleni szukamy się ustami

cieplej, coraz cieplej

układamy się w tańcu kropel i ciał

namiętna symfonia spływająca

przez myśli, pocałunki dotyk

dociera wszędzie wypełnia nas

jeszcze....jeszcze

bądź, trwaj raduj melodią namiętności

tak, właśnie tak, we mnie i
przy mnie

number of comments: 14 | rating: 3 | detail

Slawrys, 12 february 2011

prysznic

ciepło kropel, uderzają po ciałach

głaszczą pieszczotą spływającego ciepła

wraz z pocałunkami dotykiem dłoni,

razem wtuleni szukamy się ustami

cieplej, coraz cieplej

układamy się w tańcu kropel i ciał

namiętna symfonia spływająca

przez myśli, pocałunki, dotyk

dociera wszędzie wypełnia myśli

jeszcze ....jeszcze

brrrr...

a finał jak zawsze; noc mineła na daremnie była dupa
ale ze mnie

number of comments: 13 | rating: 2 | detail

Slawrys, 10 february 2011

zapałki / ekfraza/

idę wyboistą drogą
wiedzy, nauka
każdą chwilą
zbieram to co zgubił
dorosłych świat
o! zapałki!
poznam sens ironi
''jak się nie poparzysz
to się nie nauczysz''
rozsypane zbieram
po jednej
poznam ich cenę
stop, coś świta w głowie
jeszcze raz, spojrzałem
na nich, chyba wiem
poparze się
będę jak oni:
będę stał, patrzył
czekał z radością
aż się ktoś poparzy

number of comments: 20 | rating: 9 | detail

Slawrys, 8 february 2011

do konkursu ''ekfraza''

'' co w tym jest''

wiatrem gnany, bez wytchnienia
nie mam sił, zatrzymać się
a jednak, może warto,
znalazłem pudełko zapałek

dziwna magia, ze środka
wyciągam po jednej - podpalam
i jak pożar myśli
rozpalają chwile

szybko gasną - wypalają się
i tak po koleji, ooo o!
ostatnia, zostawie
muszę mieć coś co nie spłoneło

number of comments: 17 | rating: 5 | detail

Slawrys, 7 february 2011

Za naszą i waszą wolność

stanąć wśród was
tych co zgineli

nie! - nie zgineli
stali się wolni od nienawiści

przekłamań historii
ginąc dali świadectwo

walki na wszystkich frontach
wojny: zbrojnej, ideologii, płci

''diamenty rzucone na szaniec''
poświęcone dla ogółu

ofiary muszą być poświęcone
czy z własnej woli....czy nie...!
tym co zgineli lub jak kto woli budowali przyszłość
S.R.R.

ps: w komplecie do tego ilustracja w grafikach

number of comments: 7 | rating: 0 | detail

Slawrys, 5 february 2011

dom

zgubione klucze
marzeń do drzwi
zostawione pewnie
gdzieś za progiem
               życia
spogladam w okno
na świat, zasłona!
tłum nienawistny
niszczy fundamenty
                 życia
a tylko marzyłem
siąść przy kominku
ogrzać się uczuciami
nawzajem danego
                 życia
już nie patrzę
wstecz ani w przód
było mineło
cena bezsensownego
                  życia
dom...proszę,
chociaż....domek...
nie......trudno...
rozumiem.... cena
                  życia wśród was
                           bezdomny

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Slawrys, 3 february 2011

pod powiekami II

pod powiekami już nie maluje
cieni, uczuć bezbarwnych
nie wypełni tęsknota
                          tego co było
przeszłości cienie przeganiają
każdą dzisiejszą myśl
co kropla po kropli spływa
                         jak lepka...krew
wiem, to już tylko podsumowanie
strat bez zysków
zapłaciłem za to
                         że kochałem
może bardziej poznałem
cenę naiwności i marzeń
ufać i kochać
                         czasem błąd

ps;dzieki Kim Jo za uswiadomienie
    brutalne,bolesne ale otwiera oczy

number of comments: 18 | rating: 1 | detail

Slawrys, 25 january 2011

pożegnanie

w promieniach gasnących
              ciemności przedsionka
zrywam ostatnie chwile
              radości i ciepła wspomnień
wiem, już wiem to było
              zgasło jak ostatni promień słońca
w ciemności zaplątany
             świtu nie szukam
brzasku radości nie znam!
              więc ciemności nie rozpaczam
mam tylko tych kilka promieni
              ulotnych chwil...
zatrzymanych-zatrzymanych na zawsze
              z zachodem-zachodzącym
uczuciem za horyzont życia

number of comments: 3 | rating: 1 | detail

Slawrys, 11 january 2011

wspomnienie

zatrzasnąłem mego serca drzwi
                        teraz nie tęsknie
wyrzuciłem marzenia
                         i tak już nie potrzebne
dorzucam tylko czasem
                         kilka szczap wspomnień
do ogniska uczuć tych
                         co były warte
warte ciepła i blasku zachodzącego życia

cóż teraz w samotności
                         odmierzam każdą chwilę
aż znajdę się tam
                         gdzie odnajdę mą miłość
gdzie marzenia nie są złem
                         spotkamy się znów
nasze dłonie już na zawsze razem
                          przemierzymy bezmiar uczuć
wśród zapomnienia tego co zadało rany

wiem,wiem nie zmienie biegu rzeki
                          ale serca nie podziele
na dwie walczące strony
                         konfliktu uczuć
krwi żądne rozpaczy bezsensownej
                         szukać w ucieczce
konfrontacji zapomnienia
                          po co! kac wspomnień
nie wymarze tego co było więc z radością:

czekam każdego dnia może
                          ostatniego w tym świecie
wciąż dorzucam
                          tych pare chwil wspomnień
do ogniska uczuć i marzeń,
                           że z wiatrem nadzieji
spotkam twe serce
                           uniesiemy się gdzieś tam
gdzie miłość nie rani a serca wolne żyją uczuciem

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

Slawrys, 6 january 2011

miłość czy głupota

''umrzeć przyjdzie, gdy się kochało
wielkie sprawy głupia miłością...'' K.K.Baczyński

głupią miłością spraw pogmatwanych
              historii ludzkich krzywd
śmierci wytchnienie
              umrzeć, umrzeć w ramionach
poszarpanych uczuć
              zerwać okowa-kajdany bólu
wolnością duszy wołać
              gdzie? gdzie? gdzie jest?
ten wielkich spraw świat
              w trybie machiny hien
wśród jęku wspomnień
             tych co rzucili na szaniec
życia kwiat - życia sens
             mogli jeszcze kochać !
co? co kochać ?
              hmmm.....głupią miłością!
zerwanym sercem młodości
              ideałów szumnych wykrzyczanych
lepiej jest umrzeć niż żyć
              dla głupiej miłości !