Latest items:

Poetry

	Krzysztof Konrad Kurc
	PROFILE About me Friends (15) Poetry (243) Prose (5) Photography (67) Diary (10)

latest best rating most commented

Krzysztof Konrad Kurc, 3 october 2011

Len i konopie

zawieszone tuż przy drzwiach
wietrzne dzwonki
zmieniają słabe podmuchy w melodie
a drożdżowe ciasto z zakalcem
smakiem zagłusza
przytulające się do ścian uczucie jesiennego głodu

i dlatego gdyby nie okna
nie zauważyłbym
że na trotuary opadają śnięte liście
które później przybite do stóp
zabiorą ze sobą
powracający z pracy zbieracze kodów kreskowych

w miejsce przeznaczone na zimę opuszczają żaluzje

number of comments: 11 | rating: 7 | detail

Krzysztof Konrad Kurc, 26 september 2011

To pewne od dziś

tuż przy zbiegu okoliczności kilku zwykłych facetów
przewraca na lewę stronę znoszone pewniki
sprawiając ciekawskim czystą satysfakcję

wydawać by się mogło że to fizycy
sznurują pętlami czasowymi stare buty
i w związku z tym zdarzenia mają tak prostą chronologię

ale od kiedy neutrino wpadło w wodę
może okazać się że ktoś wypił zimne piwo
zanim pierwszy piwowar świadomie użył szyszek chmielu

jednak dla mnie nie ma to znaczenia
ze stoickim spokojem zaczynam myśleć
że u filozofów perypatetyka to jest jednak objaw adhd

number of comments: 17 | rating: 8 | detail

Krzysztof Konrad Kurc, 23 september 2011

Kwestia wyboru

zdecyduj czy możesz zrezygnować ze słuchania świtów
patrz jak spadanie zbliża do ziemi nie tylko ciało
wszyscy widzimy twój taniec w niezrozumiałym rytmie
oddychasz przez pęknięte wargi

deszcz przemoczył nawet duszę
poznaj dotykiem znaczenie słowa do wpisania w zapach
przed rozpoczęciem próby latania niepokornego
odczytywania powtarzalnych błędów naucz się cytować

„po co mi skrzydła
jeżeli nie mogę poczuć wiatru na twarzy”

number of comments: 6 | rating: 6 | detail

Krzysztof Konrad Kurc, 16 september 2011

Terapeuta

wydłubuje z przaśnych wypowiedzi
odchudzone kłamstwa i grubsze świństwa

zimnym paluchem gmera przy zwojach
w poszukiwaniu prawdy o miłości do ojca i matki

między słowami przeczytał myśli
wciąż patrzy jak usta drżą gdy sięga głębiej

tylko w sobie potrafi znaleźć coś z sensem
jeszcze normalny z racji wykonywanego zawodu

number of comments: 27 | rating: 9 | detail

Krzysztof Konrad Kurc, 7 september 2011

Bardziej niedorzecznie

samotna wędrówka to namiastka
rozmowy ze stwórcą

nad rzeką
idąc wciąż w górę
brzeg zawraca przy źródle

przechodzę nie łamiąc nurtu
na ten sam brzeg
za rzeką

zostało przekonanie
że mosty to pochwała pośpiechu

number of comments: 18 | rating: 14 | detail

Krzysztof Konrad Kurc, 7 september 2011

Niedorzecznie

nad rzeką
idąc wciąż w górę
brzeg zawraca przy źródle

przechodzę nie łamiąc nurtu
na ten sam brzeg
za rzeką

number of comments: 6 | rating: 5 | detail

Krzysztof Konrad Kurc, 3 september 2011

Złe i dobre wiadomości

od pierwszego dnia, kolory płowieją w słońcu
wbrew logice, już nie potrafię określić
kiedy wypadnie niedziela, porównania
dni nie pomagają
wypalają się szybciej niż my, uczymy zabijać
apetyt jesienny, na miedzy rośnie
zdziczała jabłoń, może to właśnie ta
dzisiaj do ścięcia

a teraz nie przeszkadzaj, muszę ułożyć polana
tak by pozostało miejsce na pełganie
płomieni, skradanie się, wyżej wciąż
po następną tajemnicę

przyjdź jutro, będę rozdawał swoją chciwość

number of comments: 10 | rating: 9 | detail

Krzysztof Konrad Kurc, 17 august 2011

Wskazówka

miejsce dla siebie znajdują tylko nieliczni
którym wydaje się że wciąż śpią
ich cienie mają jasne kolory
jak ludzie z kamienia

mogą przetrwać trzysta lat nawet kilka razy
potrafią przejść przez labirynt
by zrozumieć że ten świat
obraca się wokół Wenus

number of comments: 10 | rating: 6 | detail

Krzysztof Konrad Kurc, 15 august 2011

Łza świętego Wawrzyńca

na skraju miasta leżę i słucham
idealna cisza nie istnieje

miedze i ulice dzielą hałas
wszędzie dużo linii
prostych dla laików

sierpniowe szczęście nadlatuje
kamień który świeci
mały plagiat słońca

jak lekarz uzdrawiający stada
elektrycznych pastuchów

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

Krzysztof Konrad Kurc, 6 august 2011

Po prostu

nie widzę nic boskiego w burzy, tylko szybciej spadają lubaszki
mirabelki, jeśli wolisz tak nazywać
to ostrzegawczo żółte, przypisane połowie lata opadanie
owocowym deszczem

nad głową otwieram, prywatną część bardziej przyjaznego nieba
poczekamy pod nim, szum ustanie
a my będziemy gotowi, zdążymy przed wszystkimi zebrać
kwaśny ciąg dalszy