Najnowsze prace:

Poezja

	Bezka
	PROFIL O autorze Przyjaciele (11) Forum (2) Poezja (47) Proza (24) Fotografia (6) Handmade (3)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Bezka, 28 stycznia 2025

rozebrać cię z lęku

kiedy lekko musnę dłoń
nieufny
narzucasz żółwi dom

bez drzwi

wbijasz niepewny wzrok
w głąb

a

oczy jak perły
w skorupie

nie widzą

własnego piękna

liczba komentarzy: 8 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 27 stycznia 2025

mgliście

wielki świat
kurczy się do twoich ramion

próbujesz objąć
mgłę

osiadam

przyziemnie odsłaniam
nieuchwytne

liczba komentarzy: 5 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 26 stycznia 2025

ciemna zimna bezkształtna
obleka samotny zakątek życia
zagarniam materię w powietrzu
zaciskam w dłoniach

powstaje

gliniana kula
wokół niej już jaśniej
modeluję tors by mieć oparcie
później ręce i otwarte dłonie

nie cierpię być sama w ciemności
stąd twoja głowa oddana sumiennie
napływają myśli – przenikanie
dopieszczam każdy neuron

kleją się ręce do ciebie
i jeszcze ta obca przestrzeń

żeby przeżyć żegluję w mrok żebrem
stworzysz mnie doskonałą
w malignie nienazwanych marzeń
dłońmi - na moje wyobrażenie

będziemy się nadal rzeźbić
minimetr po minimetrze
w nocy powstaniemy
- oddychając powietrzem

i jeśli wystarczy czasu do rana
zdążymy wypowiedzieć życzenie
stworzeni przez siebie
bez znamion czasu

rankiem będziemy już przeszłością
dla innych

słońce wypali wspólny kształt

- zespolenie

liczba komentarzy: 10 | punkty: 7 | szczegóły

Bezka, 26 stycznia 2025

dopełnienie

milczenie usypia słowa

dopiszę

drobnym maczkiem
pauzę półnutową

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 26 stycznia 2025

matematycznie i metafizycznie

kochaj mnie odwrotnie proporcjonalnie
do moich wad

bez równań z nieznajomą

mnóż radości
dziel na drobne smutki

płyń wykresem funkcji fochów
wyprowadź na prostą

bądź moją całką
a nie różniczką

długoterminową lokatą
z wieczną cierpliwością

zostańmy w tym samym zbiorze
wysokiego prawdopodobieństwa

że zawsze możemy liczyć na siebie
bez reszty

liczba komentarzy: 6 | punkty: 6 | szczegóły

Bezka, 25 stycznia 2025

genialna wariatka

drobna istota z dłutem w ręku
przez przypadek. może przeznaczenie
przekracza próg znakomitego rzeźbiarza
zapadając się w jego tęczówkach
rozbłyskiem na brązie wiązki słonecznej

zafascynowani wzajemnie tworzą
ponadczasowe rzeźby na pograniczu
symbolizmu i impresjonizmu
z czasem pozując niewybrednie
namiętność huśta horyzont

Camille genialnie oddaje
sploty dłoni i stóp wyręczając
odurzona dojrzałym Rodin’em
wie. nie tak miało być. bo druga
otwiera ustami drapieżną noc

on zamyka ją na wieki w „Danaidzie”
Claudel zarzuca miłość w „Wieku dojrzałym”
bardziej wchodząc w głąb. bezkresnej
paranoicznej samotności – nie mogło się
pomieścić w ujęciu więcej niż dwoje

w obłędzie zaślepiona niszczy
dowody genialnego talentu
Rodin nadal patronował jej twórczości
niewiele pozostało oprócz smug na sumieniu
za późno zrozumiał – że on ją też. mocno

ich rzeźby na wieczne dotykanie nieprzemijalności

*
*

umazana gliną do granic będę poprawiać
każdy mięsień i ścięgno gładząc. słowa
najtkliwszym ruchem dłoni
na powrót wydobędę cię z myśli
w najtrwalszej postaci

nie będąc - jesteś dotykalny

liczba komentarzy: 9 | punkty: 7 | szczegóły

Bezka, 25 stycznia 2025

Mistrz i Małgorzata

zwykła chadzać po bruku w czarnym płaszczu
strachy wykluwały się pod przykurczonymi skrzydłami
niosąc ją po opuszczonych parkach gdzie tylko duchy
rozkładały archaiczną gazetę z bukietem żonkili

wyczytał z niej do ostatniej kropli niepewność
chadzała po świecie boso z maszynopisem
a ogień przed nią zamierał na chwilę
i językiem
głaskał piersi nabrzmiałe strachem
o przyszłość

krzyżowy ogień pytań wypalił się wcześniej
niż zakładał Piłat bo przecież miłość nie ma racji bytu
Mistrz milczał jak zwykle – odkryte zaćmiło wątpliwościami
i wszystkie latarnie zgasły na chwilę pojednania

od teraz po omacku dochodzą do prawdy

liczba komentarzy: 5 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 24 stycznia 2025

agrafka

przypiąłeś mnie
do błękitnej koszuli

nie rozpinaj
dla innej

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Bezka, 24 stycznia 2025

sznurówka

przewlecz mnie
przez wszystkie czarne dziury
w pamięci

zawiąż na supeł
w wygodnym bucie

liczba komentarzy: 8 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 23 stycznia 2025

być jak Sylvia Plath

przez chwilę chciałam być nią
mieć spisany cały świat
z głową w piekle
na bezwonnej drodze

bo po kolacji boli najbardziej
- zegar udaje księżyc
a dzieci wciąż nie śpią
- nie nucę

nie byłam pod kloszem
za to poznałam barowe ćmy
i żyłam na krawędzi
ostrza miłości

zamiast ręki
oddałam nadgarstki

- utopiłeś się w lepkiej mazi -

https://www.youtube.com/watch?v=FD2SfQJOK08