Poezja

Čeprav bi me
zapustila
samota
jutrišnjega dne,
bi se vrnila
med dolge aleje
spominov,
kjer sta neločljivi
tesnoba in
žalost,
kakor telo
in kri –
med ritual
znanih podob,
spoznanj,
pod oboke mostov
nad neustavljivimi
rekami hitenja.
 
Čeprav bi me
zapustila
samota
jutrišnjega dne,
ne bi razčlenila
verige usode –
simbolnih razpotij,
kjer so ostala
gola pobočja
sončnih poletij,
jok jeseni,
stiska zime
in pomladno upanje;
ker ure nostalgije
pod lečo duše,
rišejo z ognjem pepela
neizbrisne silhuete
minulega življenja.

Milena Sušnik Falle – Slovenija

 
Tempus fugit (czas ucieka)
 
Nawet gdyby
mnie
opuściła
samotność
jutrzejszego dnia,
wróciłabym
między długie aleje
wspomnień,
gdzie są nierozłączne
przygnębienie i
smutek,
tak jak ciało
i krew –
między rytuał
znanych postaci,
świadomości,
pod łuki mostów
nad rzekami pośpiechu
nie do zatrzymania.

Nawet gdyby
mnie
opuściła
samotność
jutrzejszego dnia,
nie rozkułabym
kajdanów losu –
symbolicznych rozdroży,
gdzie są pozostałe
gołe zbocza
słonecznych lat,
płacz jesieni,
rozpacz zimy
i wiosenna nadzieja;
bo godziny nostalgii
pod soczewką duszy
rysują ogniem popiołu
niezatarte sylwetki
minionego życia.

Milena Sušnik Falle – Slovenija
(pesniška zbirka Tempus fugit - Čas beži)

Przekład: Katarzyna Szproch