Najnowsze prace:
Marek Gajowniczek, 4 marca 2019
E - dowody
Można składać..! A utrzymać?
W kraju już stopniała zima.
Podwyżki będą stopniowe.
Młodzi pobili na głowę
resztę kadry Europy.
Zaczynają się przekopy.
Gdańsk wybiera w pierwszej turze.
W partii boją się powtórzeń,
że inne aglomeracje
odmłodzą reprezentację.
PiS znowu może ustąpić,
jeśli zacznie w wynik wątpić,
jak wcześniej oddał Stolicę.
Bankier ujawnił różnice
majętności i dochodów.
Nie brak też innych powodów,
takich, jak zapaść na zdrowiu,
w edukacji i kulturze.
A praworządności stróże
utknęli gdzieś w psychiatryku
i nie ma dotąd wyniku.
Nie ma w Chinach i w Korei.
Może Brexit odsunęli?
Świat na niespodzianki czeka,
a kompanii czas przecieka
w rozmówkach przy szklanym stole.
Telewizyjni idole
nie zyskują aprobaty.
Szanse - Dance! Nic poza tym...
Tylko dowód - Do wymiany!
Do kolejnej Dobrej Zmiany.
Marek Gajowniczek, 3 marca 2019
Pro Defunctis
Marsz szedł tropem dawnych win.
Usiadł KOR, a przejść chciał WIN.
Były biegi po medale,
dla Pamięci i ku Chwale
I była Zbiórka Pieniężna.
Pewna znana, żona mężna,
Apelowała do strony,
By mąż nie był pozbawiony
Majętności za swe słowa,
Lecz zmowa bezideowa
Nieruchomą stała ścianą.
Piątkę ludziom obiecaną
Ktoś wymyślił za Prezesa -
Uczciwego w interesach.
Nie on był pomysłodawcą,
Ale już biegało miasto.
I młodzieży było mrowie.
Niezłomni Bohaterowie
Na koszulkach uwiecznieni
Pamiętani i uczczeni,
Wzniesieni nad białe róże
W telewizjach i w kulturze
Odcisnęli trwały ślad!
Nie widziano tu od lat.
Godnego Niezłomnym dzieła.
Opozycja się odcięła,
A sztuka jest nowoczesna.
W Strachy zdobi się współczesna,
A polityczne alianse
Tańcem - Dance dają szansę
Głosującym pokoleniom.
Niech zwycięskim uniesieniom
Polska zawdzięcza sukcesy,
Gdy obietnic czuje przesyt,
A sondaże niepokoją.
Pamięć każdy miewa swoją,
Jak medale wpięte w klapę.
Trudno Requiem śpiewać rapem,
Lecz to już przyjęta forma,
Jak nasz wybór: PiS - Platforma.
Jak Obchody i Rocznice...
Jak te kraty i piwnice...
Marek Gajowniczek, 25 lutego 2019
Nie dla nas...
Nie dla nas
wzrosty dochodów
od marca oraz te - od lipca.
Nie dla nas...
z prostych powodów -
Nie potrafimy Vivaldiego
grać na skrzypcach.
Nie dla nas
ten ton radosny
i uśmiech Wiosny dla cyklistów.
Na piątki liczą wyjątki.
Nic nie przybędzie
po weekendzie
od pomysłów.
Nie dla nas
są Zimne Wojny,
gdzie stara śpiewka się o starych
wiecznie stara.
Medialna bujda
i wszystko Kujda!
Z zapłatą czeka -
nie doczekał się Oskara.
Wiosna?
Kto ją ogarnia,
gdy "Pastoralna"
jest "Ptaszarnia"?
Po przemówieniach
nic się nie zmienia.
Świat dygnitarzy nigdy marzeń
nie doceniał.
Nie dla nas,
srebrne wieżowce,
partyjne kopce
niebosiężnych strat.
Nie dla nas,
rachunki obce.
Gdy mamy siebie,
to mamy cały świat!
Marek Gajowniczek, 25 lutego 2019
Wielkie Derby szarpią nerwy
Gra drużyna spod trzepaka.
Każdy udaje chojraka.
Wygląd ma - pożal się Boże!
Z kim skład taki wygrać może?
Przeciwnicy - z okolicy.
Bez matczynej już spódnicy
w szeregu prężą muskuły.
Wyglądają jak niezguły.
To nasza reprezentacja.
Wyłoniła demokracja
na występy w Europie
skład, że nikt mu nie dokopie!
Będą najwyższe transfery.
Polityczne buldożery
zepchną dawnych dygnitarzy.
Czasem dobrze jest pomarzyć.
Ale trudniej kibicować,
obstawić i zagłosować.
O wyniki też się boję.
Wszyscy starsi niż oldboye!
Tytułowani Mistrzowie.
Grali dotąd - każdy sobie,
lub na rezerwowych ławkach
rozmyślali o ustawkach.
Była w planach dobra zmiana,
lecz ekstraklasy przegrana
z juniorami na Orliku
pozbawiła ją wyniku.
A sędziowie - Leśne Dziadki
spakowali swe manatki,
przewidując walkowera.
Z jedynek zrobili zera.
Bój wygląda remisowo.
Połowa walczy z połową.
Obydwie wzięte do kupy
tworzą obraz zwartej... grupy -
Doświadczonych, twardy graczy,
która w Unii się zaznaczy!
Osiągnie korzystny werdykt.
Wielkie Derby szarpią nerwy.
Marek Gajowniczek, 24 lutego 2019
Pity do boju! Jarosław!!! Jarosław!!!
Pity tylko dla elity!
Nie dla absolwentów!
A dla kadry - więcej Wiagry
i więcej momentów.
Pity zostają dla starych.
Nie są dla młodzieży!
Partii nie zabraknie pary!
Z problemem się zmierzy.
Przychód to nie jest przychówek.
Ulgi są dla młodych.
Partia dostrzega przednówek
i obaw powody.
Wznoszą Wiosny zew radosny
brukselskie zaszczyty,
a w start-upach nadal klapa!
Przygniotły je pity!
Zapał w kraju tracą młodzi.
Starość się pogodzi.
Na wykresie się podniesie.
Pitom nie zaszkodzi!
Marek Gajowniczek, 23 lutego 2019
Botoks
Szybko po konwencji wiążącej szeregi,
odeszła liryka do Patryka Vegi.
Szukała Botoksu dla świty elity,
widząc obsuw osób i dzieł znamienitych.
Przywiezione nowe techniki z Paryża,
zapewnią odnowę. Nie będą obniżać
poziomu wystąpień, odchyłek od pionu,
a jad kiełbasiany może partii pomóc.
Kiełbasa wyborcza stale droższa bywa.
Kadra się starzeje. Z wiekiem sił ubywa,
a nawet i młodym braknie w sukces wiary.
Idą z nurtem mody po Botoks dla starych.
Marek Gajowniczek, 20 lutego 2019
Z historii uszytej na miarę
Nie czynił z tego tajemnicy.
Kupił!
Za miskę soczewicy
I stał się już Nabywcą Praw.
Akwarium to jeszcze nie staw,
Choćby i w Centrum i w Warszawie.
Właściciel zawsze jest na prawie!
A samego ministra córka
Zarządcą może być podwórka.
Zwłaszcza, gdy głos jej spod trzepaka,
Jest donośniejszy od śpiewaka!
Sąd do jednego dojdzie wniosku,
Że wszystko było po żydowsku,
A nie uznaje praw nabytych
Dziedziczony antysemityzm
Wyssany w mieście z mlekiem matek!
I mniej tu chodzi o zapłatę,
A bardziej o szczegółów parę
Historii uszytej na miarę.
Marek Gajowniczek, 11 lutego 2019
O co Pinio prosił słonia?
Była ALFA, a jest BRAVO.
Prawo teraz skręca w prawo.
Jeszcze słonia prosi Pinio,
lecz słoń liczy się z opinią
i już nie tubalnym głosem,
mruknął ciszej - Nie doniosę!
A w Centrum Powiadamiania
każdy jest do odszukania.
Rozrabiaka spod trzepaka
zgięty ciężarem plecaka
trzeci raz wchodzi na schody
uzupełniając odwody.
BRAVO pan premier ogłasza.
Mundur, bagnet, młódź w kamaszach.
Wzrok kamery z każdej strony.
Zamoczone kapiszony.
Niebieski błysk przy chłodnicy.
Protest zniknął już z ulicy.
Zastąpiły go radary
i kontrole i pomiary.
Wielka Loża Narodowa
wbrew procedurze zachowań,
Narodowej chce Żałoby.
O tej porze? - Nie ma mowy!
Zlatują się inne loże.
Dba o bezpieczeństwo w sporze
ALFA, BRAVO... CHARLIE - czeka.
(Zawieszenie Praw Człowieka?)
Nienawistnej mowy zakaz...
od Warszawy... po Caracas!
Marek Gajowniczek, 10 lutego 2019
U cioci Mici na Konopackiej
U cioci Mici na lustrach w kątach
można zobaczyć jak świat wygląda
i czego teraz szukać ze świecą.
Ciotka wie wszystko, choć lata lecą.
U ciotki Mici na Konopackiej
schodzą się wszystkie nurty lewackie.
Jest pan mecenas, jest prokurator,
gość co konsulem był w Ułan Bator.
Bywa też dama, co wszystko może.
Ktoś, kto pomoże, kiedy jest gorzej.
Dowiesz się tutaj, co trzeba sądzić,
żeby w swym życiu bardzo nie błądzić.
Na Konopackiej grube zasłony.
Przetrwał za nimi świat niezmieniony.
Samowar z Tuły, stare pianino
i stary kocur chętny nowinom.
Nikt tutaj nigdy głosu nie wznosi.
Zawsze dostaje to, o co prosi.
Wszyscy kiwają tylko głowami,
a w głosie mają czysty aksamit.
Aż dziwne, że to są komuniści.
Niegdyś ubecy. Teraz artyści.
Wielkie tytuły i możliwości,
a ciocia Micia dba o swych gości.
Odbicie w lustrze tu się nie zmienia,
choć kiedyś doszli goście z podziemia,
lecz ich rodziców każdy pamiętał.
Na Konopackiej pamięć zaklęta.
Po wojnie Praga była jak City.
Za Wisłą deską świat był zabity.
Wiele tu rodów początek bierze.
Ciotka pamięta. Lubi ich szczerze.
U cioci Mici na lustrach w kątach
można zobaczyć jak świat wygląda
i czego teraz szukać ze świecą.
Ciotka wie wszystko, choć lata lecą.
Marek Gajowniczek, 9 lutego 2019
Mecenas Warszawsko-Praski
Znawcy plotą, co powinni,
lecz bardziej, niż wszyscy inni
w zmieniających się nam czasach -
Praga znała Mecenasa!
Żyd, ubecja, mason, sąd,
a pan Mecenas był stąd!
Przez to inny, na swój sposób,
jak historia praskich losów.
Już od czasów Różyckiego,
Praga skręcała na lewo.
Z osiadłych tu rodzin garstki
proletariat kolejarski
silny był swym P.P.S-em.
Tradycją! Nie interesem,
a Niepodległość Narodu,
różna od Wielkiego Wschodu,
wśród tak zwanych Braci Mniejszych
celem była Najważniejszym!
Na Pradze ludzie się znali.
Wspominali i gadali
i nie było nic dziwnego,
że swój chodził do swojego.
A najwyższy przedstawiciel -
Mistrz, Mówca, Przysposobiciel
i Dozorca Wielkiej Loży -
pomoże! Da Pradze pożyć!
Odpowiadał groźnym czasom.
Nasz Mąż Stanu, chociaż mason!
Mógł powiedzieć, to co myśli.
Pozwalali komuniści.
Nawet w niebezpiecznych czasach,
Mecenas trzymał się zasad.
Nie wszyscy je przestrzegali!
"Dla kogośmy obalali??!"
Słychać było z każdej strony!
W partii, w rządzie i z ambony!
A Gdańsk zbierał wciąż oklaski.
Mecenas - Warszawsko-Praski,
miał niezmienne obyczaje.
Dzisiaj każdy się przyznaje
do szczególnej zażyłości...
bez słowa o wzajemności.
Znawcy plotą, co powinni,
lecz bardziej, niż wszyscy inni
w zmieniających się nam czasach -
Praga znała Mecenasa!
Wspominki mogą być trudne.
Żoliborz pogardzał Bródnem
i zimą na Wisły lodzie
bijatyki staczał co dzień.
Świat dziś pełen jest pretensji
o granice obediencji,
a wyborczej burzy zamieć,
zakołuje ludzką pamięć!
Ostatnie komentarze:
15 października 2024
violetta
Słodki :)
15 października 2024
Oj tak :)
15 października 2024
Yaro
Mam taką wersję. uśmiech rozciąga się od
15 października 2024
APski
zanurzam ciastko w zapachu kawy jak mgnienie
15 października 2024
... dobre wspomnienie uleciało babim latem...
15 października 2024
... wylał się czarnym sumieniem...
15 października 2024
gdy cienie pod łóżkiem dywanem się kładą...
15 października 2024
za każdym razem oślepić wir nocy...
15 października 2024
nie rozpoznaje wczorajszych mgieł
14 października 2024
Ananke
extra, szczególnie początkowe wersy, czytam
14 października 2024
czegoś za mało, albo za dużo, choć jest tu
14 października 2024
wszystko mi się podoba, oprócz : "bramy
15 października 2024
wiesiek
15 października 2024
Yaro
14 października 2024
Yaro
14 października 2024
Jaga
14 października 2024
sam53
14 października 2024
wiesiek
14 października 2024
Eva T.
14 października 2024
Marek Gajowniczek
14 października 2024
Belamonte/Senograsta
13 października 2024
sam53