Poezja

Zabiorą Ci Matko Syna. 
Wciąż nie wiesz - Dlaczego?
Zabiorą Ci Matko Syna - 
Błogosławionego.
Zaprowadzą na Golgotę. 
Nadeszła godzina.
Nie wiesz, co się stanie potem. 
Nic ich nie powstrzyma.


Co tam czynią z Twoim Synem? 
Cierpi w poniewierce.
Ty Go, jak Dobrą Nowinę 
nosiłaś pod sercem. 
Przez Annasza i Kajfasza 
jest rozpytywany.
Wskazany im przez Judasza, 
już został pojmany.


To Twoje i Boże Dziecię. 
Wyrok jest wydany.
Twoje oparcie na świecie. 
Syn Twój ukochany.
Byłaś Pańską Służebnicą 
i przejść przez to musisz.
To już nie jest tajemnicą.
Rozpacz w piersi dusi.


Zabrali Ci Matko Syna. 
Biczują go straże.
Ofiara już się zaczyna. 
Trafi na ołtarze
i poznają prawdę ludzie - 
zabito Mesjasza.
Wielu Jego Drogą pójdzie. 
To nadzieja nasza.


Płaczesz z nami Pani Nasza. 
Jesteśmy przy Tobie.
Będziemy w świecie rozgłaszać 
o jasności w grobie.
O cierpieniu, O kamieniu 
i o Bożej Mocy.
O spotkaniu, 
Zmartwychwstaniu.
O Tej Wielkiejnocy...


Spłonęła Twoja Kaplica. 
Płaczesz Nostre Dame.
Ludzkie szczątki na ulicach 
nadal są zbierane.
O cierpieniu - pamiętaniu 
zawieszona lekcja.
Trwa w wyborczym zamieszaniu 
salwą Rezurekcja.