1 marca 2017
Pokutnie
Poezja jest myślą.
Niekórzy tak myślą
i wyślą co trzeba do nieba.
A inni uściślą
i swym słownym kiślom
dodadzą, co jeszcze potrzeba.
Pośród różnych tworów
pragnienie odbioru
jest silne, jak erupcja Etny.
I w niebie poeta
powinien mieć etat
cenzora myśli dyskretnych.
A słowo po słowie
nie wszystko nam powie,
bo rynek ma swoje zasady,
a ten, kto pośpiesza
hurtowo rozgrzesza
i tych, co kupują u Prady.
I myśl bywa złudna.
Jest lekka i trudna -
rzucona w niebiańskie przestrzenie.
Przychodzi poetom,
że "To może nie to..."
i nie chce się poddać ocenie.
Popiołu na głowę!
Refleksji nad słowem!
Pokory poetom potrzeba!
Wątpliwość zostaje,
czy stało sie rajem,
co zdało się sięgać nieba.
6 października 2024
szukaj mnieYaro
6 października 2024
Zakochamvioletta
6 października 2024
0610wiesiek
6 października 2024
Kanwa i wątekBelamonte/Senograsta
5 października 2024
0510wiesiek
5 października 2024
Cichym szeptem po kolacji...Marek Gajowniczek
5 października 2024
Wielkość nie jest kwestiąEva T.
5 października 2024
OdpowiedźBelamonte/Senograsta
4 października 2024
mężczyzna idzie do domuEva T.
4 października 2024
Myślę,więc jestemMarek Gajowniczek